Weer huzarenstukje LSG4

LSG 4 heeft weer een gelijkspel tegen de top van de ranglijst gescoord tegen een tegenstander met gemiddeld 80 ratingpunten meer per bord.
Er had weer meer ingezeten, maar dat telt helaas niet voor de uitslag.
Ook deze ronde hebben de invallers weer de helft van ons puntentotaal gescoord.
Hieronder volgt een verslag van een aantal partijen:

Jorgen Henseler kon aan bord 1 met zwart in de fianchetto-variant van het Konings Indisch geen potten breken. Hij liet een paard op e6 toe en kwam verloren te staan. Maar de stelling werd ingewikkeld en wit wist het keer op keer niet uit te maken, zodat zwart weer tegenkansen kreeg en de stelling weer in evenwicht was. Maar toen begon zwart weer fouten te maken. Ondanks een kwaliteit en een pion achter was het eindspel niet gewonnen voor wit doordat de zwarte stukken en pionnen veel beter opgesteld stonden. Helaas had de hele partij verdedigen zijn tol geëist en kreeg wit toch beslissend voordeel.

In een variant die Marcel W. aan bord 3 de week ervoor tegen Edwin van Haastert nog op het bord had gehad in de interne bracht mijn tegenstander een nieuwtje op zet 7. De pion die daarmee in de aanbieding werd gedaan durfde ik niet te pakken (was achteraf wel speelbaar) en met (te) veel tijdsverbruik werd een houdbaar eindspel bereikt. Door niet het juiste plan te kiezen ging het echter al snel mis en daarna 20 zetten spartelen mocht helaas niet baten.

Marcel de J. speelde tegen de vereniging waarvan hij in zijn middelbare schooltijd lid was geweest. John Leer aan bord 2 is zelfs een oud-dorpsgenoot van hem en ook zijn eigen tegenstander Henk van der Velde aan bord 6 was een bekende. De ruilvariant van het Slavisch kwam op het bord, waarbij er na enige verwikkelingen een zwarte pion op e4 verscheen waar een zwarte loper op g6 beduusd tegenaan keek. Net als de witte loper op g2 overigens. Het thema van de stelling was of wit met f3 uiteindelijk de lange diagonaal voordelig zou kunnen openen om daarna met (hopelijk) een `extra’ loper op concreet voordeel op de damevleugel te kunnen wijzen. Toen het bijna zover was wist zwart dit echter met actief spel te voorkomen en in een stelling waar beide partijen zich niet konden permitteren zetherhaling uit de weg te gaan werd tot remise besloten.

Loek kreeg op bord 8 met wit de Russische verdediging tegen zich:
Er ontstond een stelling met een klein plusje, totdat mijn tegenstander het risico nam om een loperruil af te dwingen, ten kostte van zijn koningsveiligheid. Zwart kreeg hier wat initiatief voor terug, en bezorgde mij een dubbelpion op de koningsvleugel. Maar na het accepteren van de d-pion, stonden de zwarte stukken net niet optimaal.

Met de stille zet Qd2 kon ik het initiatief overnemen, via 18.Qd2 Kg7 19.Qf4. Het lukte zwart niet om de verdediging waterdicht te krijgen, met als gevolg een tactische fout die resulteerde in een beter dame tegen toren en loper eindspel.

Met het geduldig verbeteren van mijn stelling, en het creëren van lichte dreigingen, lukte het mij uiteindelijk om dit eindspel om te zetten in winst.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*