Ver(veld)slag HWP Sas van Gent 1 – LSG 2

LSG 2 heeft in de wedstrijd tegen HWP Sas van Gent 1 bijna een matchpunt … ehh, zei ik matchpunt …, daar moet staan: “bordpunt” overgehouden. Door een stellingsgelukje behaalde Raoul van Ketel het halve bordpunt binnen. De verbeterpotentie voor LSG 2 is het goede nieuws. Je kunt je nauwelijks voorstellen dat het nog slechter kan. Maar dat gaan we natuurlijk wel proberen.

Als je 9,5 – 0,5 verliest heeft het weinig waarde inhoudelijk op de wedstrijd in te gaan. Niemand had zin in het maken van het verslag, ook Albert niet, terwijl hij altijd zo enorm grappig is.

Wellicht volstaat een aantal statistieken. Er werden door LSG 2 16 slechte zetten en 21 k#!zetten gespeeld. LSG 2 haalde 9 drankjes meer voor tegenstander HWP. Het is in 7 gevallen voorgekomen dat in ieder geval in het hoofd van een LSG 2-er een der dames achter de bar over de bar heen getrokken werd. Niet dat ik slecht wil spreken over de bardames, het gebeurde echt alleen in de hoofden nadat je rond minuut 6 zat om een kop koffie te krijgen wat bij het aanreiken merendeels op het schoteltje lag. Mocht dit allemaal niet gebeurd zijn, hadden we vast en zeker 6-4 gewonnen. Maar goed, ik wil er niet echt een punt van maken.

Het leukste aan de reis naar Sas van Gent was de terugreis. Slingerend achter Heemskerk aan, die na het spelen van een wedstrijd zijn rijbewijs tenminste 24 uur zou moeten inleveren, reden we naar Belgie alwaar we in het plaatsje Zelzate in La Dolce Vita gingen genieten van de daghap. We hebben echt ons best gedaan voor meer dan 25 euro per persoon te eten, maar kennelijk hebben we gemist dat het beleid in Zeeuws Vlaanderen is dat je iemand zo lang mogelijk op zijn drankje laat wachten. Mocht u trouwens vinden dat het wachten op drankjes wat obsessievelijk wordt in dit verslag, dan kan ik u gerust stellen, het valt best mee. Het is alleen dat we anders denk ik gewonnen hadden. Met 8-2 of zo.

Tot slot nog een klein puntje van kritiek op de speellocatie. Koffie en thee moesten op plek A worden besteld, frisdank, snickers, zakjes chips en overige doping op plek B. Dat zou geen probleem hoeven zijn maar hier werkte het niet. Vervelend natuurlijk, want het ontnam de kans met 10-0 te winnen.

Tot slot tot slot nog een ode aan Bakker die uit een ver land overkwam, de uitwedstrijd tegen Sas van Gent uitkoos om in te vallen, prima uit een wat vreemde opening kwam en misschien als enige een claim kon maken op iets dat op voordeel leek. Daar komt de ode: “O Bakker o Bakker, Wat ben je een Stakker, Goed beginnen en eindigen met een nul, wat ben je toch een enorme”.

Held.