Verslag tweede wedstrijd LSG 3 (2024/2025) namens Jonathan Faydi

Na een overtuigende overwinning in de eerste ronde tegen Erasmus 1 stond SHTV 1 ons in de tweede ronde op te wachten. Hier volgt een kort wedstrijdverslag, en let vooral op – aan het eind wacht de geduldige lezer een leuk puzzeltje!

Allereerst geven we het woord aan onze man op bord 1 (Peter):

Ik heb het talloze malen verkondigd, vooral tijdens de trainingen op vrijdagavond: speel niet op goedkope valletjes. Een waardevol advies, vind ik zelf. En na mijn partij tegen Wouter Noordkamp kan ik het illustreren met een voorbeeld.

W. Noordkamp – P. Passenier

Zwart staat veel beter natuurlijk. De witte loper is niet geweldig, en het zwarte paard wél – vooral als het dadelijk aankomt op het droomveld d5. Daar bestrijkt het velden als b4 en c3, heel belangrijk voor het mobiliseren van de pionnenmeerderheid. Bovendien, na 32 …, Pd5 dreigt zwart onder omstandigheden Pf4+ en Pd3 – en dat is ook een prima veld.

32…, Pd5! dus. Ik denk niet dat iemand in het Denksportcentrum iets anders zou hebben gespeeld. Behalve ik dus. Ik koos voor 32…, Pf5 – en op dat moment wist ik het absoluut zeker: hij zou antwoorden met 33. Lc5? En dan had ik 33… Tc5: 34. dc5: Pd4+ met een gewonnen pionneneindspel.

Geinig toch? Geen clichés, geen gebaande paden, out of the box.

Maar je raadt het al: Wouter speelde geen 33. Lc5, maar gewoon 33. Td2.

En in een klap is mijn voordeel verdwenen. Al mijn stukken staan verkeerd, en ik kan de opmars d5 niet meer stoppen. Uiteindelijk werd het remise.

Op bord 2 won Robin vrij snel een pion maar door de ongelijke lopers en de activiteit van de zwarte stukken was het punt nog lang niet binnen. Robin wist heel geduldig de actieve stukken van zijn tegenstander af te ruilen en won uiteindelijk een lange partij.

Op bord 3 speelde ik zelf. De partij ging lang gelijk op; ik slaagde erin het loperpaar te winnen en dacht daardoor een betere stelling te hebben, maar mijn tegenstander had het centrum stevig onder controle en zijn paarden stonden actief opgesteld. Uiteindelijk wist hij een vrije pion in het centrum te creëren, waardoor ik alles uit de kast moest halen om met zwart stand te houden. Bijna lukte het, maar met mijn koning in het midden en alle zware stukken nog op het bord, moest ik me uiteindelijk gewonnen geven.

Op bord 4 bereikte Marcel niet veel met wit en het leek lange tijd op een remise uit te lopen. Toch bleef hij doorploeteren in een eindspel, wat uiteindelijk beloond werd: zijn tegenstander maakte een beslissende fout en gaf direct de partij weg.

René speelde op bord 5 een Franse Tarrasch met zwart. Zijn tegenstander kwam snel minder te staan in de opening en moest de rest van de partij een inferieure stelling verdedigen. Helaas lukte het René niet om door te breken, wat resulteerde in remise.

Manfred nam op bord 7 met zwart het initiatief na een onnauwkeurigheid van zijn tegenstander in de opening. Daardoor kreeg Manfred de kans het centrum onder druk te zetten en een pion te winnen. Na enkele stukkenruilen bleef er een gewonnen eindspel over, waarmee het tweede matchpunt binnen was!

Op bord 8 won Albert een pion, waarna de zwarte stelling als een kaartenhuis in elkaar storten.

Zoals beloofd: het hoogtepunt van de dag, of beter gezegd, wat het hoogtepunt van de wedstrijd had kunnen zijn. Op bord 6 kreeg Arjo een interessante middenspelstelling waarin hij het centrum stevig in handen had. Hij moest kiezen: direct aanvallen of eerst zijn stelling stabiliseren? Arjo koos voor het tweede (uit de analyse blijkt natuurlijk dat direct aanvallen sterker was), maar hij hield een iets betere stelling over die voor hem makkelijker speelde.

In het diagram hieronder heeft wit net Ka1 gespeeld om b3 mogelijk te maken, waarna zwart een fatale fout maakte met Da5. Welke zet geeft wit hier een mooie kans om de partij op spectaculaire wijze te beslissen?

Veel succes!