Verslag LSG 3 – door René Duchêne

Ik ben dus nieuw bij LSG. Ik had eigenlijk gehoopt in het tweede te komen, maar het werd het derde, ook goed. Wat zijn die jongens goed zeg! Niet normaal, ik val nogal uit de toon en moet dus als straf dit verslag schrijven. Daarbij maak ik uiteraard graag gebruik van hun aantekeningen.

Na grote overwinningen in de eerste twee ronden togen wij naar Uithoorn om tegen de Amstel 1 te spelen.

Bord 1, Reinier: “Ik speelde op bord 1 een Franse partij, waarin de dame van zwart na zet 15 al op h4 had gestaan, maar daarna (terug naar) d8, vervolgens naar b6 en a5 ging, om dan toch ook c4 , b2, a1 en b1, e4, e1 en g1 aan te doen. U begrijpt; mijn tegenstander houdt ervan veelvuldig aan dames te zitten. Dat had ik (als ik woke was) eerder moeten afstraffen, maar in plaats daarvan stimuleerde ik zijn gedrag zodanig dat het averechtse effect van mat op de loer lag.”
Gelukkig wist zijn tegenstander zich geen raad met de situatie en ruilde zijn geliefde dame voor die van Reinier, en schoot daar ook nog een pion bij in. Het eindspel won Reinier eenvoudig.

Bord 2, Manfred: “Ik speelde op bord 2 met zwart. In de opening kwamen beide spelers in een variant terecht waar ze geen ervaring mee hadden. Er werden veel lichte stukken geruild en dubbelpionnen gecreëerd. De witte structuur was beter, de zwarte stukken waren actiever. Daarmee is de partij nooit echt uit balans geweest. In het verdere verloop werden de dubbel pionnen opgelost en bleef de stelling in balans. Remise.”

Bord 3, Onze invaller Henk speelde een fianchetto tegen het Koningsindisch en stond al snel heel goed. Mischien had hij ergens kunnen offeren, maar toen dat niet gebeurde verdween zijn voordeel en werd tot remise besloten.

Bord 4, Ikzelf speelde met zwart tegen een oude (letterlijk en figuurlijk) bekende. Toen hij in een  Tarrasch opening van de theorie afweek had ik de keus tussen een pion offeren door veilig  te rokeren of de pion terug te pakken met als gevolg dat mijn koning in het midden bleef.
Ik koos geheel tegen de aard van de opening voor het laatste en kwam er daarna niet meer aan te pas.

Bord 5, Arjo kreeg met wit in een Caro Kann al snel een prachtige stelling. Met 12. Pgh5 had hij groot voordeel kunnen krijgen, maar hij kon de verwikkelingen niet rondkrijgen. Hij bleef steeds voordeel houden, ook in het eindspel, maar waarschijnlijk was het niet genoeg, tot de volgende stelling:

Stelling na 27. Ph5+

Stelling na 27. Ph5+

Zwart had hier 27… Kh8 moeten spelen, maar deed 27…Kg6.
Arjo was er als de kippen bij om de partij fraai te beslissen:
28. g4!, dreigt Lb1 mat en na 28… f5 kwam 29. Tg7 mat.

Bord 6, Marcel kreeg een minder gebruikelijke Franse doorschuifvariant op het bord en kwam al snel heel goed te staan.

Beentjes – Wubben, 09-11-2024

Marcel:
“ 1.Td1 Pxh3 Deze zet wint, maar volgens de computer zijn er 16(!) betere zetten
[1…Df2 !! Op zich had ik deze variant gezien tot en met De3, maar niet verder 2.Txd4 Pe2 3.De3 Pg3+ 4.Kh2 Pxf1+ 5.Kh1 Pxe3]
2.Txd4 Pf2+ 3.Kg1 Dxd4 4.De3 Dxe3 5.Pxe3 Pd3 6.b4 f5 7.Pc4 Pe1 8.Pd2 Pc2 9.Pb1 g5 10.Kf2 Pd4 11.Pc3 b5 12.Lf1 Kg7 13.Ld3 Kf6 14.Ke3 Ke5 15.Pe2 f4+ 16.Kf2 Pxe2 17.Kxe2 Kd4 18.Lg6 Kc3 19.Lf7 Ld5  0-1”
OK, Marcel had het zich wat makkelijker kunnen maken, maar dat eindspel schoof hij wel heel vakkundig uit.

Bord 7, Robin over zijn partij: “Ik heb nog nooit zo’n passief spelende tegenstander gehad; na 25 zetten stonden al zijn stukken, op één na, op de achterste rij.” Robin bleef de hele partij veel beter staan en na een fout van zijn tegenstander maakte hij het eenvoudig uit.

Stelling na 36… Ph7.
Wit speelde nu 37. Txd8 Lxd8; 38. Pd6 gevolgd door 39. Pf7+ etc.

Bord 8, Albert speelde zijn nieuwe succes-opening (de Aljechin) en kreeg al snel een interessante stelling. Die opening past m.i. goed bij zijn ondernemende stijl.
Zo speelde hij 14…Dh4, niet de beste volgens de computer maar wel een zet waardoor het leuk is om naar zijn partij te kijken.
Hij speelde gewoon beter dan zijn tegenstander en kreeg duidelijk voordeel. Toen ie ook nog een kwal cadeau kreeg was het over.

Het verslag van de “apres-chess” laat ik over aan Reinier:
“Na afscheid van de sympathieke leden van de Amstel voeren wij enigszins gedissiocieerd af naar de lokale pizzeria, waar een geopolitieke discussie op pacifistische wijze werd beslecht. Op de terugweg richting de auto die bij de speelzaal stond wisten we collectief verkeerd te lopen, hoewel de enige uitspanning in het gat Uithoorn (de afgeladen pizzeria) op steenworp afstand lag. Een Truman-show-achtige loophole bleek uiteindelijk niet te bestaan. En zo reden we vredig terug naar Leiden.”

Dus weer een grote overwinning. Laat de Kennemer maar komen, we lusten ze rauw.
René Duchêne

Uitslagen: