Verslag Apeldoorns Snelschaakkampioenschap

De zondag na de KNSB-wedstrijd heb ik een uitstapje naar Apeldoorn op het programma.

Waar de 24^e editie van het Open Apeldoorns Snelschaakkampioenschap  op het programma staat met 35 deelnemers. Speeltempo: 5 minuten per persoon per partij.

Vorig jaar maakte ik mijn debuut op dit toernooi in het decor dat Humphrey’s Café biedt en als je daar eenmaal geweest bent, keer je er graag terug.

Humphrey’s Café is voor de tweede keer de speellocatie van dit toernooi.

Namens Paul Koks

In een status waarbij ik me bij opstaan aanzienlijk beter voelde dan een dag eerder bij opstaan kon ik vol goede moed naar Apeldoorn afreizen. Een status die bereikt is, door na thuiskomst uit Amersfoort meteen te gaan slapen.

Het was enigszins bewolkt, waardoor de plaatjes langs het spoor iets minder tot hun recht kwamen. Maar het is fantastisch om weer zo’n uitstapje te maken. Tussen Amersfoort en Apeldoorn zijn er nog fraaie sneeuwpartijen te zien.

Na verlaten trein en wandeling naar de schaakzaal stonden de deuren van Humphrey’s Café open. Bij binnenkomst werd ik meteen herkend, dus hoefde niet vanaf moment van inchecken aan te sluiten in de rij.

Er kwamen bekenden van Amsterdam West binnen en niet veel later nog meer van deze vereniging.

Ook kwam er een schaker uit Nijkerk die ik in ronde 9 tegenover me zal treffen. Hij schaakt op een oppas-dump voor ouders. Waar jeugd schaakt, zonder dat er een trainer aanwezig is In hem tref ik ook iemand tegenover me, die er bij was toen zijn club Spakenburg in Utrecht de plaatselijke trots uit de beker kegelde.

Maar eerst mag er geopend worden tegen de nummer elf geplaatst. Hij zet mijn zwarte stelling onder druk, maar weet beetje bij beetje tegenspel te creëren die hem in ieder geval veel tijd kost. In zo’n partij is geen increment best handig. Met een paardschaak val ik zijn ongedekte dame aan en desondanks is hij verrast als de dame geslagen wordt. Maar hij recht zijn rug en weet met zijn resterende stukken goed te combineren. Maar komt daarbij tijd te kort en het eerste punt is binnen.

In de tweede ronde houdt ik het relatief lang in balans tegen Roger Mehra, maar nadat hij een opening gevonden heeft is het snel gebeurt. In de derde ronde tegen Dirk Goes blijft de stelling materieel in balans, maar in de eindfase is er een stelling waarmee zijn pion de overkant gaat bereiken waarbij dat mij niet meer gaat lukken.

Vooraf aan het toernooi stelde de wedstrijdleider dat er volgens de oude FIDE-regels gespeeld wordt. Dat betekent dat er bij onreglementaire zet meteen geclaimd kan worden.

Er volgen twee partijen waarbij mijn tegenstander iets onreglementair doet, waarbij ik het best vind. Liever een leuke partij uitspelen.

Rogelio Lujan Garcia kan een irritante loper op c6 plaatsen, maar doet dat met een zwartveldige loper. Voordat ik het in de gaten heb hersteld hij de fout. Ik ga niet moeilijk doen. Ik probeer liever het probleem op het bord op te lossen als gevolg van eerdere onhandigheid. Daar slaag ik niet in en dat hoort er soms bij.

In de vijfde ronde tegen Dylan Keizer speel ik een comfortabele partij, maar Dylan speelt stug. Laat op gegeven moment zijn koning schaak staan, maar ik laat hem terug zetten. Zo kan er een mooi vervolg op het bord komen, waarbij ik mijn vaardigheid mag bewijzen. Ik heb een pion voordeel en dat blijft zo, wanneer hij weer een pionnetje bij mij oppeuzelt.

Terwijl ondertussen met ieder nog een toren twee pionnen de overkant naderen, die hij niet alletwee kan verdedigen met zijn toren.

In zesde ronde mag ik tegen Henk Bulthuis, die geen familie is van Jelle Bulthuis. Het wordt mijn vierde verliespartij van deze dag.

Ronde 7 mag ik tegen Thomas van der Lugt, die in de eerste ronde Dirk Goes verslagen heeft. Tegen mij zijn er meerdere momenten dat hij lange tijd nodig heeft om over zijn volgende zet na te denken. Daar ga ik natuurlijk niet tegen protesteren. Dat vind ik prima. Het was niet nodig om zijn koning mat te zetten om het volle punt binnen te halen.

Carlos Preuter is de volgende tegenstander. Die ik misschien wel het vaakst tegenover me tref tijdens rapid/snelschaak. Steeds lukt het me niet zijn aanpak te weerleggen.

De 9^e ronde is de speelronde voor de tweede pauze van de dag. Ik mag het tegen de Spakenburgsupporter opnemen, die duidelijk geleerd heeft in de loop van het toernooi. Hij speelt zeer stug en ik moet zoeken naar een goed plan. Uiteindelijk vind ik die en weet een stuk te winnen, waarbij ik tegelijkertijd zijn koning schaak zet. Met nog iets meer dan een minuut op de klok en voor hem nog ruim 3 minuten. Met zijn toren valt hij mijn dame aan, in plaats dat hij de schaak opheft. Nu maak ik gebruik van het claimrecht. Maar daar leert hij ook weer van.

In de pauze laat ik me een uitstekende tosti goed smaken, waarmee ik met extra energie de 10^e ronde kon beginnen.

Bariscan Ay bereikt met zijn zwarte formatie initiatief en zet mijn stelling onder druk. Doch laat zijn damestukken buiten gebruik en ook het andere paard staat op afgelegen locatie.

Nadat hij een vol stuk van mij gewonnen heeft heb ik in 5 zetten een matnet opgebouwd. Twee loperzetten (wit en zwartveldig) en drie torenzetten waar vanwege passieve stukken niets tegen te doen was. Een loper controleerde g8 en a8. De andere g7 en f8. Veld a8 was nodig om een verdedigende toren te activeren. Die stond op a7. Mijn tegenstander kon ook genieten van het matnet. Mijn vijfde overwinning was binnen.

In Luc Stet trof ik een tegenstander die mij herkende met ‘jij bent 1511?’  In de openingsfase kom ik een tempo te kort, maar daarna weet ik aan een pionnen opmars te werken om toch nog tegenspel op het bord te krijgen. Doch dat blijft hij voor en hij wint.

In de voorlaatste ronde speel ik een belangrijke rol in de strijd van ratingprijs tot 1500. Mijn tegenstander Lars van Renselaar en ikzelf staan op 5 punten. Zijn concurrent in de ratingprijs op 5½ punten. Hij vertelt me: “dus ik moet nu alles winnen”. Waarop ik reageer met: “en ik ben er om dat optimaal tegen te werken.” Op dat moment moest hij er om lachen. Voor mij was het een verrassend gemakkelijke pot. Hoe hij alles weggaf. Hij was duidelijk niet met de stelling bezig. Ik heb ook meermaals ratingprijzen gewonnen. Maar dat weet ik dan pas bij de prijsuitreiking. Onderweg tijdens het toernooi ben ik daar totaal niet mee bezig. Maar ik ga natuurlijk niet protesteren tegen zijn partijbehandeling.

In de slotronde mag ik weer in de hoofdzaal en tegen Max Hoekstra. Een partij waarin de vonken er vanaf spatten. Ook mijn tegenstander zag dat zo. Hij wint.

Zo kan er een fantastische snelschaakdag afgesloten worden. Hing Ting Lai wint het toernooi, evenals in 2019.

Uitslagen te vinden op de site van Apeldoorn