Van de invallers is misschien nog wat te leren

Tegen het op papier sterkste team in onze klasse, Erasmus, leed het vijfde een 3-5 nederlaag. Opvallend dat ook nu weer de invaller een vol punt scoorde tegen een duidelijk sterkere tegenstander. De optie meer invallers wil ik niet voorstellen, maar misschien kunnen we nog wat van de invallers leren.

In de eerste twee uur zag ik het nog niet zo somber in maar daarna ging het toch hard mis en bij de tijdcontrole was de nederlaag al een feit. Jan-Willem had al een tijdje niet meer gespeeld. Zijn opmerkingen achteraf: Mijn partij, Engels met e5. Kwam gelijk uit de opening. Op cruciale moment moest ik Pd4 spelen ( had hier lang op zitten broeden maar vond het onduidelijk). Daarna volgde een kortsluiting. Ik speelde Pb8, en realiseerde op het moment dat ik het stuk speelde dat het of een pion verloor of een kwaliteit. Ik koos voor het eerste maar mijn stelling was positioneel al hopeloos. Helaas.

Erasmus liep daarna uit naar 4-0 . Frans had lange tijd wat problemen op de damevleugel en verloor uiteindelijk een pion. Het toreneindspel waar hij in terecht kwam wist hij helaas niet remise te houden. Bij Patrick dacht ik dat er niet veel aan de hand was, maar plotseling stond hij een stuk achter. Wat er gebeurd was heb ik helaas niet meer kunnen vragen, maar een nederlaag was uiteraard niet meer te vermijden.

Op het bord links van mij speelde Wybe. Na de opening had ik nog redelijk wat vertrouwen in zijn stelling. Langzaam maar zeker nam zijn tegenstander het initiatief echter over en met een sterke toren op de c-lijn gecombineerd met een aanval op de koningsvleugel werd Wybe uiteindelijk tot overgave gedwongen.

Bij mijn rechter buurman, Daan, gebeurde weinig opwindends op het bord. De stelling bleef erg gesloten. Nadat beide spelers remise hadden aangeboden en geweigerd werd kort voor de tijdcontrole toch de vrede getekend.

Daarmee was de wedstrijd beslist (0,5-4,5) en hoefde ik me gelukkig niet zo heel erg te schamen dat ik op zet 40 een opgelegde winst kans miste. Een paardvork zou mij op dat moment een vol stuk voorsprong hebben opgeleverd. Eerder had ik al kans op pionwinst gemist. Kortom geen hoogstaande partij die ik enigszins teleurgesteld met een puntendeling afsloot.

Daarna zorgden Henk en invaller Jeroen er voor dat de nederlaag beperkt bleef. Henk speelde een bijzonder creatieve partij tegen de sterkste speler van Erasmus. Ik dacht even dat hij al in de opening toe ging slaan, maar dat viel tegen. Jeroen drukte zijn tegenstander (net zoals mijn tegenstander als jeugdspeler lid geweest van LSG) langzaam van het bord. Van wat ik van de partij heb gezien zag het er allemaal gedegen uit.