Verslag en Uitslagen ronde 9

Omdat de tijd onlangs even de tijd nam stil te staan, is het de LSG-interne-verslaglegger des Vaderlands gelukt een verslagje te maken. Dus daar gaan we. Houd kleine kinderen dicht tegen de rok aan. Jetzt geht los. Mensen met een zwak hart, stop nu direct.

Joris Kuipers speelde een partij uit het boekje tegen Luuk Hoogeveen: met wit goed uit de opening komen, op het juiste moment pionnen naar voren in het centrum en incasseren maar. In deze partij werd maar weer eens duidelijk dat het hebben van wit en daarmee het recht op het doen van de eerste zet groot voordeel met zich mee kan brengen. Hoogeveen zal op menig moment gewenst hebben even 2 zetten te mogen doen.

Aanvalskunstenaar Joop Bakker trok zich niets aan van de wet dat wit voordelig is. Met een paar mooie krachtzetten drukte hij tegenstander Verheijen helemaal terug. Zwarte pionnen kwamen op g4 en h3, de witte stukken konden nergens meer heen en een elegante aanval met de dame over de as van het veld, deed de witte stand tot as vergaan.

Wim Zwinkels trachtte het wereldrecord penningen te breken. Al vroeg in de partij werd met de witte loper het paard op c6 gepend en steeds als ik even keek was de penning nog intact. Maar Oosterom werd er niet warm of koud van en op enig moment werd een pion van wit welke op g6 was beland eerder zwak dan sterk. Pion na pion verdween in de doos en de penning voor een mooi potje met zwart gaat naar Oosterom.

Een handig trucje leverde Daan Binnendijk tegen Robin Schenkelaars het loperpaar op. In het vroege middenspel liet Schenkelaars iets te makkelijk zijn stukken ongedekt centraal staan en een handig paardzetje gaf zwart behoorlijk wat voordeel. Maar dit seizoen heb ik al een aantal keer de motor van Binnendijk een beetje zien haperen. Niets ten nadele van Schenkelaars want elk kansje dat je krijgt aanpakken is ook een vak.

Het topduel tussen Senders en Pijpers was minder spannend dan ik aanvankelijk had gedacht. In een Franse opening leek Pijpers langer door te hebben wat de bedoeling was van de theorie dan Senders en een enkele mindere zet gaf zwart al plezierig voordeel. Dat kun je Arthur doorgaans beter niet geven.

Frans Erwich en Marcel de Jeu waren de spelbrekers van de avond. Als enige speelden zij remise. Heren, laat het niet nog eens gebeuren.

Op mijn partij tegen Raoul van Ketel was ik best trots. In een complex middenspel waarin zwart een stuk had geofferd voor wat pionnen miste ik een directe winst, maar ook Raoul miste een aantal kansen op in ieder geval voordeel. Kortom, spektakel dus en als de tijd weer eens de moeite neemt stil te staan, zal ik de partij met analyse publiceren.

Uitslagen ronde 9: