Uitslagen ronde 4 Interne

Als je maar tot half 10 de partijen kunt bekijken, dan moet je wel wat zeggen over de gespeelde openingen. Wat erg opviel was dat op alle borden er sprake was van een opening. De meest opvallende was die bij Bingen-De Wit. De witte stukken dartelden al rond zet 10 om de zwarte koning heen. Nog voor zet 20 was het klaar. Een fraaie aanvalszege voor de Bingen, die met een lijstje boven het bed mag komen te hangen. Van sommige openingen begreep ik overigens niets. Menig witspeler (Kuipers, Gevers, Termeulen) kwakte er 1 of meer pionnen tegenaan voor compensatie. De ene kreeg het met rente terug, bij de ander zei de bank dankuwel. Dat er bijna 50 schakers rondliepen in en om de speelzaal wordt bijna eentonig om te melden. Natuurlijk hielp het duel LSG 4 tegen LSG 5 daar wel een handje bij.

Voor lezertjes die nog niet zo lang bij LSG spelen … externe duels in dienst van LSG die op de clubavond worden gespeeld, tellen mee voor de interne competitie. Toevallig waren het nu letterlijk onderlinge duels, maar ook als je met LSG 7 tegen pakweg Magnus Carlsen moet spelen voor de LeiSB op een vrijdagavond, telt een eventuele zege gewoon mee voor de interne. Veelal worden die uitslagen nog niet gelijk verwerkt maar altijd wel voor de indeling van de volgende ronde.

Onze stokstaartjes hadden weer een uitstekende ronde. Menig senior is nauwelijks gewend tegen jeugd te spelen en dat is terug te zien als ze na een benauwde remise na afloop op een rustig plekje een high five aan zichzelf geven. Geen nul. Ik heb het overleefd.

Voor de rekenwonders onder ons die 16 externe spelers en 24 interne spelers optellen tot 40 aanwezigen, heb ik goed nieuws. U bent het rekenen nog niet verleerd. Er werden alleen ook nog een aantal inhaalduels gespeeld voor het LSG Zwitsers. Bij hoge uitzondering was dat een keer mogelijk en diverse schakers maakte daar gebruik van. Tot slot heeft de clubavond de neiging publiek te trekken. Binnenkort komt het bestuur bijeen om na te gaan denken over entreegelden.

Over de stand na 4 ronden het volgende: ik kan mij voorstellen dat u het vreemd vindt dat bijvoorbeeld Van der Werf en Van Wessel op plaatsen 3 en 4 staan, terwijl zij toch echt maar 1 potje hebben gespeeld. De reden is tweeledig. Ons indelingssysteem geeft spelers met een hoge rating in het begin een klein zetje als ze niet komen. Dat voorkomt onevenwichtige indelingen. Maar na 3x niet komen worden er toch echt nullen uitgedeeld en zakken, zelfs sterke spelers, vrij snel door de ranglijst heen. De tweede reden is overigens dat deze heren zo af en toe de barrekening van de wedstrijdleider betalen.

Volgende week is er weer een ronde Zwitsers, de tweede alweer en de indeling kunt u hier op de site lezen.

Uitslagen ronde 4

Bd White Black Results
1 Eelco Kuipers Arthur Pijpers 0 – 1
2 Marnix Hofman Edwin van Haastert 0 – 1
3 Frans Erwich Cas Kok 0 – 1
4 Erik Oosterom Frank Korving 1 – 0
5 Sikuan Lam Bert van der Marel 0 – 1
6 Ernst Gevers Rolf Corstjens 1 – 0
7 Frank Hordijk Quinten Salomons ½ – ½
8 Eva van Harten Eric van ’t Hof 0 – 1
9 Chiel Kuiper Timo Yeh ½ – ½
10 Manfred Kindt Nyuk Lyn Cchung 1 – 0
11 John Kettenis Jaap Davelaar ½ – ½
12 Stanley Bingen Puck de Wit 1 – 0

 

Uitslagen inhaalduels Zwitsers R1:

Van Ketel – Van Dorp 0-1

Termeulen – Polak 0-1

Cchung – De Weert rem

5 reacties op “Uitslagen ronde 4 Interne

  1. Die barrekening van de wedstrijdleider intern kan nooit hoog geweest zijn gisteren… Maar los daarvan betreft het mensen met een hoge TPR. De (hoge) rating doet er niet toe.

    Voor mensen die het exact willen weten, de TOTAL punten bestaat uit Keizer + 10% x (TPR-1000).
    Waarbij Keizer is new tegenstander van wie je hebt gewonnen + 1/2x new tegenstander tegen wie je remise hebt gespeeld.

    Maar het kan natuurlijk nooit kwaad om een barrekening te betalen…

  2. Waarom zit die factor 10% x (TPR -1000) er in? Dat lees ik voor het eerst. Ik begrijp het idee er wel achter, denk ik, maar toch is het een rare vermenging van twee op zichzelf ongerelateerde meetsystemen. Je krijgt iets wat een klein beetje vergelijkbaar is met de “gevoelstemperatuur”: niet de echte temperatuur, maar wat mensen denken dat de temperatuur is. Het Keizersysteem is van zichzelf al een vreemde abracadabra, mijns inziens. Het toevoegen van de TPR-factor maakt het nog onbegrijpelijker, ook omdat dit al snel een TPR is gebaseerd op verouderde ELO-ratings. Die wijzigen namelijk elk kwartaal en niet slechts elk jaar. Enfin, iets om over na te denken.

  3. Eric,

    Het stukje TPR dat meegeteld wordt is een absoluut getal, dat, in vergelijking met de Keizer component, vooral in het begin zwaar meeweegt. Keizerpunten nemen immers toe met het aantal ronden, dit deel van de TPR niet.
    Je hebt gelijk dat ratings veranderen. Daarom worden ook de ratings bij aanvang van de competitie genomen. In de tweede helft dus 1 november.

    Het idee achter dit systeem – het Keizer-TPR Combi – is tweeledig. Ten eerste leidt het ertoe dat iemand die in het begin weinig speelt maar wel goed scoort (bv met 1 uit 1 na 4 ronden) relatief hoog blijft staan. Dat maakt het voor die speler leuk om nog eens te komen en een relatief sterke tegenstander te treffen. Dit effect ebt weg naar mate het aantal ronden stijgt.
    Ten tweede repareert het stukje TPR als het ware iets uit de Keizer. Stel je wint in ronde 1 van een sterke speler die daarna niet meer komt. Die speler zakt op de ranglijst en door de iteratie, krijg je relatief weinig Keizerpunten voor die overwinning. In de Keizer telt immers de plaats op de ranglijst en niet de sterkte (rating) van de tegenstander. Dit stukje TPR zorgt ervoor dat je toch een beetje beloond wordt als je van een sterke speler wint, die laag staat op de ranglijst.

    Het eerste punt was ooit aanleiding om dit systeem te ontwerpen. Wellicht dat de bedenker, Vincent, hier nog meer over kan vertellen?

    Het is inderdaad een beetje ingewikkeld, maar als je de rekensom kent, kun je het gewoon narekenen.

  4. Raoul, bedankt voor de toelichting, dat maakt het begrijpelijker.

    Het eerste argument vind ik verdedigbaar. Logischerwijs zou je dan na een aantal ronden, bijvoorbeeld halverwege, moeten stoppen met de TPR-ophoging. Overigens wordt het eerste argument wel een klein beetje ontkracht door de huidige no. 6 op de ranglijst, wetende dat de uitslag in de eerste ronde slechts reglementair was.

    Het tweede argument vind ik discutabel en is m.i. een onnodige onzuiverheid in het systeem. In jouw voorbeeld benadeel je de spelers die door het wegblijven niet in de gelegenheid zijn om óók van die sterke speler te winnen.

    Dan blijft tenslotte nog de vraag wat er berekend wordt voor TPRs lager dan 1000. Worden er dan punten van afgetrokken?

  5. Bij mij zit er nog een factor 25% keer het aantal lesuren + 10% van mijn Noteboomtijd in verwerkt, dus ik blijf voorlopig lekker in de top van het klassement! Toch Robert?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*