Noteboom 2002
Een schaaktoernooi met hindernissen
Gertjan Schreur is een heel gewoon lid van LSG. Hij studeert in Leiden en speelt in het zevende team van deze vereniging, die in totaal acht teams telt. Heel gewoon had hij toegezegd om vorige week vrijdag te helpen met het opzetten van de stukken bij het jaarlijkse Noteboomtoernooi. Dus meldde hij zich aan het eind van de middag bij het denksportcentrum, waar hij tot zijn verbazing geen schakers aantrof. Gertjan is nog niet zo lang lid en weet dus niet dat het traditionele weekendtoernooi sinds jaar en dag in het Visser ’t Hooft College wordt gespeeld. Toen hij dat had ontdekt, zette hij met rasse schreden een wandeling in naar het andere eind van de stad.
Al vrij snel moest hij halt houden, omdat hij werd klemgereden door een politiewagen. Met een triomfantelijk gebaar dwongen twee agenten hem de surveillancewagen in. Wat nu, kreeg hij een lift? Ja, maar wel naar het bureau. Gertjan voldeed perfect aan het signalement van een man die zojuist was doorgereden na een aanrijding, en bovendien, hij liep met rasse schreden door de stad. Dus zeg nou zelf. Op het bureau kostte het Gertjan ongeveer anderhalf uur om de agenten van zijn onschuld te overtuigen, waarbij het controleerbaar ontberen van een rijbewijs en een auto sterke argumenten waren.
Na dit oponthoud was Gertjan te laat bij de school om nog stukken op te zetten, maar nog wel op tijd voor zijn partij. Hij speelde gewoon in groep B, op tafel 52. Helaas werd hij door zijn Duitse vrouwelijke tegenstander hardhandig van het bord gemept. Toen hij ook nog eens vernam hoe hoog haar Elo-rating was (2050), vroeg hij verbaasd waarom zij zich eigenlijk voor de B-groep had ingeschreven. “B-groep? Dit is tafel 52 van de A-groep, meneer!”
De organisatie had geen medelijden. Gertjan mocht de volgende ochtend in de B-groep aan de tweede ronde beginnen, maar wel met nul punten. Zelf vond hij dat niet zo erg, want het leverde hem een zwakkere indeling op en uiteindelijk vier punten uit zes partijen. Daarmee werd hij gedeeld 12e tot en met 32e, redelijk kleurloos, maar niet naamloos. Gertjan Schreur gaat namelijk de geschiedenis in als de antiheld van het 62e Noteboomtoernooi.
Een clubgenoot van Gertjan Schreur werd bijna de held van het toernooi. Edwin van Haastert won vijf partijen op rij. Hij had wat geluk met de indeling, maar dat is hem niet aan te rekenen. In de zesde en laatste ronde verloor hij van Friso Nijboer, die daardoor samen met collega-grootmeester Vyacheslav Ikonnikov toernooiwinnaar werd. De naam van de Rus wordt in de 65 jaar oude wisselbeker gegraveerd.
Van Haastert, die gedeeld derde werd, maakte daarmee zijn reputatie waar van sterkste LSG’er. Hij is ook de enige internationaal meester van die club, maar krijgt binnenkort gezelschap van Stefan van Blitterswijk en Tom Middelburg. Zij bereikten onlangs de grens van 2400 Elo-punten, wat gevoegd bij enkele recente resultaten voldoende is om de meestertitel toegewezen te krijgen.
De schoonheidsprijs ging naar de volgende spannende vechtpartij. De witspeler is een gewone clubspeler bij Rijswijk en werd heel knap gedeeld zesde. De zwartspeler is meester, maar verliet na twee nederlagen voortijdig het toernooi.
Tekst: Johan Hut
Bron: Leidsch Dagblad, 16-2-2002
Geef een reactie