Schaakhuis 1 – LSG 3 : Opstartperikelen

Ruim van tevoren was de eerste speeldatum van de KNSB-competitie bekend. De teams werden samengesteld, geboren leiders tot teamleider gebombardeerd, informatie verstrekt agenda’s geblokkeerd, afspraken gemaakt, geplande absenties in kaart gebracht, invallers gezocht, kortom, alles wat helemaal niets met schaken te maken heeft. Je zou er bijna een administratiekantoor voor in de hand nemen.

Toch moest de week voor de wedstrijd nog steeds een geschikte invaller voor LSG 3 gevonden worden. Een aderlating moest gedicht. Eric zou namelijk met vrouwlief een marathon lopen in Berlijn. We bleken echter niet het enige team met gat in de gelederen. Het volledige LSG-ledenbestand werd gebeld, de spanning steeg. Er moest voor woensdag een invaller gevonden worden, anders zou deze de inleidende teamvergadering mislopen. Dan blijkt dat LSG een bijzonder sterke en gezonde schaakvereniging is, wanneer je Michel Hubert nog mee mag nemen naar Den Haag. Met een bescheiden rating van 1835 zou je kunnen stellen dat we ernstig verzwakt werden, maar de praktijk wees uit dat Michel elke fase in het spel bijzonder bekwaam behandelde. In de analyse met de tegenstander achteraf werd een in remise geëindigd toreneindspel bekeken waarbij ik na mijn drie domme voorstellen maar wegsloop om stilletjes bij een ander bord te gaan staan. Ze konden het beter zonder mij af. Een ratingoverwicht van bijna 400 punten valt dikwijls niet te verklaren. Ik verwacht dat Michel dat gat dan ook snel dicht. Prima invalbeurt, bedankt!

De rest van het verslag zal ik op bordvolgorde leggen. Als teamleider had ik de luxe mezelf voor te trekken bij de opstelling. Ik kon zelf lekker met wit aan bord 8 gaan zitten en de rest op bord 1 met zwart tegen de kopmannen laten strijden. Mijn voorbereiding bestond dan ook uit een paar potjes dammen op internet en de eerste damcompetitiewedstrijd voor LDG spelen. Tot mijn schrik besefte ik dat bord 8 bij uitwedstrijden zwart is, precies tegenovergesteld aan de damcompetitie waar het uitspelende team zwart op bord 1 krijgt! Dus maar wit op bord 1 en zoals het een leider betaamt, het team op sleeptouw nemen, met in het achterhoofd dat een overwinning mij wel eens over de magische CM grens van 2200 FIDE ELO zou kunnen tillen. Met 2198 FIDE had ik wel een tegenstander met minimaal 1830 FIDE nodig. Nog een reden om maar wat hoger te gaan zitten.

Rating, rating, rating, het lijkt soms wel alsof niemand meer aan iets anders denkt. Maar wat zegt dat nou? Die rating? Wellicht interessant om de balans weer eens op te maken, maar hiervoor zouden we een betrouwbaar administratiekantoor nodig hebben. In elk geval was mijn ervaring op zaterdag 28 september 2019 anders. We kregen een tactische opstelling voorgeschoteld. Ik mocht tegen de vriendelijke teamleider Norbert Harmanus, die naast een perfecte organisatie met parkeerkaartenkorting, verse koffie, self-service barruimte, een pen om te noteren, en een eindeloos aanbod aan drankjes na elk sterke antwoord op mijn baggerzetten, ook nog eens zijn teamleiderrol waarmaakte door ook zijn team op sleeptouw te nemen. Met een ratingoverwicht van meer dan 300 punten zou dit voor mij toch een uitgelezen mogelijkheid zijn om de CM-titel binnen te halen? Stuitend dat dat uiteindelijk lukte met de slechtste partij uit mijn schaakcarrière. FIDE rekent voor dat ik inderdaad 4 ratingpunten win en virtueel > 2200 heb gehaald.

Aan bord twee kreeg Eelco Kuipers ook een zwakkere tegenstander. Dat is hij wel gewend, maar 350 punten is wel erg veel. Ook hier zou een tactische opstelling de reden kunnen zijn. Ook hier werd dat ratingverschil niet onmiddellijk duidelijk in de partij. Tegenstander Derk Dekker speelde zeer sterk op remise. Een schijnoffensief in de opening met offer op f7 ruilde loper en paard voor een toren en 2 pionnen, maar zwart kon zijn stukken niet op tijd organiseren om deze vroege agressie af te straffen. Een fraai penningencomplex bleek opeens niet meer op te heffen en de partij eindigde na lang zwoegen en meerdere remise voorstellen van Derk uiteindelijk toch in remise.

Aan bord drie speelde Robert Straver tegen de sterkste speler van Schaakhuis 1, Mike Hoogland. Die hoopte er natuurlijk op om Kuipers en Van Dorp te ontwijken, maar kreeg in plaats daarvan precies wat hij niet kon gebruiken. Een eindspelexpert. Ook in deze partij werd door Schaakhuis verwoed op remise gespeeld. De stalorders kregen vorm. Een eindspel met ongelijke lopers en evenveel pionnen werd bereikt en ook hier werd remise aangeboden. Het was nog vroeg in de wedstrijd en omdat ik Robert zijn eindspelletjes wel toevertrouw, manipuleerde ik hem in mijn rol als teamleider richting het doorspelen, met kanttekening dat de prognose van een teamoverwinning nog niet voldoende te onderbouwen was. Robert speelde plichtsgetrouw door en wist dit eindspel op onnavolgbare wijze te winnen. Het hogere veldenschaak. Verplichte kost voor iedereen die dergelijke eindspellen door middel van remise-overeenkomst vermijdt.

Ernst Gevers mocht op bord 4 tegen Gerard Milort schaken. Spelers met sterk verschillende stijlen, wat een boeiende strijd zou beloven. Beide spelers tastten elkaar in de opening af. Verschillende ECO classificaties zouden niet misstaan en uiteindelijk ontstond er in het middenspel een soort Franse stelling waarbij de zwarte witte loper echter een voorname rol speelde. Een onhandigheid van wit liet zwart de mogelijkheid om de korte rochade te verhinderen en daarmee werd de witte koningsaanval ernstig vertraagd. Zwart kreeg alle tijd om het statische centrum af te breken en de stukken te laten coördineren. Er was al lang geen wit voordeel meer toen wit ook nog eens de dekking van zijn paard opgaf en dat stuk de doos in mocht. Een paar krachtzetten later gaf wit op. Hiermee passeert Ernst ook weer de 2000. Mijns inziens met rasse schreden richting de 2100.

Linda Jap Tjoen San vroeg en kreeg wit. Bord 5 zou het worden waar Tjomme Klop met zwart al snel in de problemen kwam. De teamleider en de computer achteraf schatte de stelling in als +2 en voorzichtig werd hier al een comeback van Linda en een punt geteld. Een merkwaardige doorstoot in het centrum gaf in 1 klop al het vergaarde voordeel weg, maar daarop volgde weer een sterke fase van Linda. Systematisch werd alle zwarte activiteit weer naar de 8 ste rij teruggewezen tot een zeer ongelukkig beslissing een kwaliteitsoffer van zwart toeliet. Na dit offer bleef er een sterk zwart centrum met vrijpion op e5 over, van waarachter de zwarte troepen zich met het grootste gemak konden organiseren. Gillende tijdnood speelde Linda parten en een ontketende Klop galoppeerde naar de overwinning.

Patriek Tromp speelde vorig jaar ook al in LSG 3 dus om te zeggen dat hij nieuw is in dit team zou verkeerd kunnen vallen. Met scherp spel probeerde Patriek tegenstander Marco van Straaten te trucen, maar alle trucs werden met tempo opgevangen. Alle trucs? Nee, een klein trucje bood dapper weerstand tegen het einde van de partij. Tegen het einde? Nee, het einde zou er komen, en rap wat. Perfect timing, want op het moment dat wit een winnende combinatie kon uitvoeren werd de bananenschil neergelegd. De combinatie was goed uitgerekend en dus werd het inleidende offer door Marco gespeeld, echter niet met schaak! Zo kon Patriek deze aanval dus negeren, want anders dan bij dammen is bij schaken slaan niet verplicht!. Patriek had zelf een schaakje in gedachten. Een schaakje? Nee, mat in
1!

Reinier Feiner speelde vol zelfvertrouwen met wit aan bord 7 een Franse partij tegen Harold Metselaar. Een doorschuifvariant waarbij geen van beide partijen de pijlen op de statische keten durfde te richten. Beide spelers probeerde nog even om de pionnen massa heen te spelen maar toen wit duidelijk de beste papieren leek te hebben werd ook de koningsvleugel vastgelegd en werd remise overeengekomen.

Hoewel de matchwinst op papier overtuigend lijkt en daarmee een prima seizoenstart gerealiseerd is, lijkt de zomer toch een dikke laag roest op de machine te hebben achtergelaten. Er zaten wat pareltjes tussen, met name de partijen van Robert, Ernst en Michel blonken uit. Maar wat ons de overwinning heeft opgeleverd is vast en zeker de teaminstelling, de discipline, het doorzettingsvermogen ook in slechte stelling, ook als de vorm er niet lijkt te zijn, om te vlammen op het juiste moment, er namens het team in te blijven geloven. Kortom, een uitstekend gevolg van de gezellige teamvergadering van woensdagavond voorafgaand aan deze wedstrijd.

Quirinius van Dorp