Ronde 3: Wirtzfeld
In de derde ronde speelden we tegen het Belgische Wirtzfeld. Deze club heeft een indrukwekkende ledenlijst en in de Belgische competitie wordt tegen de directe concurrenten regelmatig op alle acht borden een grootmeester ingezet. In de Europacup is hun opstelling echter een stuk bescheidener waardoor wij met de beste kansen aan de wedstrijd begonnen.
Die kansen werden nog meer vergroot toen Edwin al na ongeveer een uur gewonnen had. In het Philidor-eindspel met 4. dxe5 speelde Edwin het minder bekende 7. g3, wat zijn tegenstander Hautot niet kende. De reactie achter het bord was niet goed en Edwin kreeg al direct groot voordeel. Om het nog erger te maken blunderde Hautot met de tussenzet 13…Lxf4+??. Het pakt een pion met schaak maar zet wel de loper klaar voor de dubbele aanval van Edwin. Stuk kwijt en afgelopen. (1-0)
Daarna kregen we een tegenvaller te verwerken. Jelmer kwam goed te staan nadat Boidman wel erg enthousiast met zijn damevleugelpionnen naar voren ging in plaats van eerst zijn paard van e1 naar een beter veld te brengen. Jelmer won een pion en de compensatie daarvoor bestond uit niet veel meer dan wat vage activiteit. Maar met weinig tijd lukte het Jelmer niet om deze activiteit in toom te houden en ging het uiteindelijk helemaal mis. (1-1)
Ik speelde zelf tegen de Pool Jakubiec, de enige grootmeester in het team van Wirtzfeld. De openingskeuze van Jakubiec was heel interessant, hij week af van zijn gebruikelijke Siciliaan om mij op te zoeken in een variant van de Caro-Kann waarin ik een half jaar geleden winnend voordeel uit de opening kreeg tegen Nabaty. Dit is vaak slim, de tegenstander opzoeken in een variant waar het goed voor hem ging en dan met een verbetering komen. Die verbetering kwam er alleen niet en al snel was het duidelijk dat er in de voorbereiding iets was misgegaan bij Jakubiec. Misschien vertrouwde hij blindelings op het engine-oordeel van ongeveer gelijkspel en mijn lelijke structuur? Na 15. bxa5 had ik maar liefst zeven geisoleerde pionnen. Ik gok dat dit een record is, of zou iemand ooit al zijn acht pionnen geisoleerd gekregen hebben?! In ruil daarvoor had ik wel allemaal concrete mogelijkheden, zo veel dat mijn tegenstander direct de escape koos naar een slechte stelling met een pion minder, die hij uiteindelijk niet kon houden. (2-1)
Op dat moment was Michiel nog aan het spelen, maar die partij was allang niet spannend meer. De opening werd door beiden creatief gespeeld en ik maakte me een beetje zorgen of Michiel zijn ambitieus opgezette centrum met f5+e4 wel bij elkaar zou gaan houden. Dat lukte uiteindelijk met een beetje hulp van tegenstander Gengler en toen stond Michiel gelijk goed. Daarna dacht Gengler zijn paard via het gedekte veld d3 om te kunnen spelen vanwege een klein trucje. Dat trucje klopte alleen niet en het paard ging de doos in. Daarna was het nog twee uurtjes genieten met een stuk meer totdat de tegenstander eindelijk mat stond. (3-1)
Linda speelde tegen Zilles, duidelijk de zwakste speler bij de tegenstanders. Linda had een wat mindere stelling na de opening, maar toen kwam de tegenstander met de zet 19. Ld5??. De mooi gefianchetterde loper die lekker wat druk uitoefent tegen b7 wordt zomaar zonder enige aanleiding te ruil aangeboden tegen een paard dat niet veel deed op f6 en daarbij worden gelijk ook alle witte velden onherstelbaar verzwakt. Gelukkig maar dat de bord-1-speler van Schachfreunde Berlin deze zet niet hoefde aan te zien! Daarna tikte Linda het in het eindspel soepel uit. (4-1)
Als laatste zat Martin nog te zwoegen, tegen de vrouw van mijn tegenstander. De opening ging aanvankelijk goed voor Martin en met de leuke zet 16. Pc5! werd de belangrijke loper op e6 veroverd. Als Martin daarna even had geconsolideerd met Kb1 of b3 zou zijn stelling heel mooi zijn, maar in de partij gebeurde dat helaas niet en kwam er ineens heel vervelend 20…Pa2+!. Martin moest het lelijke bxc3 spelen en de stelling met ongelijke lopers was heel vervelend voor hem. Ook in het eindspel bleef zwart duidelijk beter staan en met 48…g5 zou zwart een winnende doorbraak op de koningsvleugel kunnen forceren. Gelukkig twijfelde de tegenstander op dat moment en een paar zetten later had Martin een stevige verdediging opgezet die hij knap 30 zetten lang vol wist te houden. (4.5-1.5)
Al met al een solide overwinning. Vanmiddag spelen we tegen het Servische Itaka. Dat team is iets sterker dan wij, maar het belooft een spannende wedstrijd te worden!
Maar toch even … we houden toch afgesproken dat de eerste die klaar was het verslag zou maken? Wat Edwin dan allemaal wel gedaan die middag? 🙂
ps Arthur: klasse die zege tegen een bijna niet te kraken zwarte openingsopzet!