Roestig

Zaterdag 18 september was het dan eindelijk zover. Er kon weer “fysiek” gespeeld worden in een KNSB competitiewedstrijd. Dat we daarvoor meer dan anderhalf uur moesten rijden naar Oost Souburg was even slikken, maar hadden we er uiteraard toch voor over. Van te voren leken we weinig kans te maken tegen een tegenstander met per bord gemiddeld ongeveer 160 ELO punten meer.
Van het te verwachten krachtsverschil was in de eerste uren echter weinig te merken. De teamleider van Souburg gaf na afloop ook aan verrast te zijn door de uitslag, na ruim drie uur spelen zat er volgens hem ook niet veel meer in dan een gelijkspel.
Marcel was als eerste klaar. Na geruime tijd probleemloos stand te hebben gehouden werd hij uiteindelijk toch murw gespeeld.
Ik bracht vervolgens het eerste halfje voor ons op het scorebord. In de partij werd het evenwicht eigenlijk nooit echt verbroken. Aan het begin van het middenspel had ik in onderstaande stelling

wellicht iets kunnen proberen met Pd5. Zwart moet dan welhaast kiezen tussen Dd8 en Te8, waarna je met wit toch wel een lekker plusje hebt. Op de een of andere manier was ik bang voor zetten als Pe8 of Ph5, daarbij Pxe7+ als simpel antwoord missend. Kh8 is dan verplicht en geeft de mogelijkheid te komen Tot Dd5 Dxd5 en vervolgens Lxg7+
Mijn tegenstander werd in

verrast met mijn a4 waarna eerder wit dan zwart nog iets kan blijven proberen. Desondanks werd hier maar tot een puntendeling besloten.
De verwachting was dat Bart de gelijkmaker zou maken. Hij had zijn tegenstander vanuit de opening volledig overspeeld en kon in

de partij beslissen met Txe7 Op Dxe7 volgt Dxe5+ en staat de zwarte koning hopeloos verloren. Op Kg6 of h6 speel je simpel Da3. Hij koos echter voor een andere beslissende zet, Pg3. Na Txc7 kon hij gelijk opgeven. Hij had het dreigende mat met Dxf3 totaal gemist.
Het was uiteindelijk niet de enige tegenvaller deze middag. Rick kwam na enkele onnauwkeurigheden duidelijk minder te staan. De compensatie die zijn tegenstander voor 1 en later 2 pionnen had, ebde echter weg. Door een tactische wending won Rick een derde pion. Het omslagpunt volgde toen Rick een stuk offerde voor een vierde pion en dameruil. Het eindspel bleek ronduit slecht te staan en was binnen enkele zetten zelfs compleet verloren. Met behulp van Stockfish werd duidelijk dat niet offeren, maar rustig terugtrekken van de dame naar een veilig veld vrijwel zeker wel winnend was. Overschatting van de aanvalskansen van zijn tegenstander bleek een slechte raadgever geweest te zijn.
Ook Henk leed een nederlaag. Van die partij heb ik niet heel erg veel meegekregen moet ik eerlijk bekennen.
Ook de partij van Daan was er een met ups and downs. Hij overspeelde de tegenstander in de opening, won een pion in het middenspel, maar stond toen een pittige counter toe. De remise als gevolg van zetherhaling waar de tegenstander voor koos was wel weer een opsteker voor Daan. In die eindfase had de tegenstander namelijk een mooie winst voor het grijpen.
Ruud miste aan het einde van de opening een paardzetje waardoor hij een pion verloor. Hij bleef heel lang knokken voor een halfje, maar dat zat er uiteindelijk toch niet in.
Held van de dag was supersub Evert. Hij was was de enige die zijn al snel verkregen voordeel ook echt verzilverde. Zelf was hij met name kritisch over zijn gebruik van de tijd. Het tijdverbruik zorgde ervoor dat hij op zeker moment niet alles fatsoenlijk door kon rekenen en hij vrijwel zeker snellere winstwegen gemist heeft. In gevaar kwam die winst echter nooit.
Al met al een wat overdreven fors uitgevallen nederlaag (2-6). Er zit zeker meer in Hopelijk zijn we in de volgende wedstrijden minder “roestig” en benutten we de kansen beter.