In de slipstream
Wanneer u wel eens naar de 10 kilometer open water zwemmen kijkt dan weet u dat dit eigenlijk niks anders is dan met een hele groep naast elkaar zwemmen om in positie te komen om in de eindsprint als eerst het bord bij de finish aan te tikken. Onlangs wist Sharon van Rouwendaal dit op het WK in Doha weer tot een succesvol einde te brengen.
Een weekend-toernooi schaken is in principe niet heel veel anders. Iedereen probeert 5 ronden lang zo hard mogelijk te schaken om in de laatste ronde toe te slaan. Nu zagen de kanshebbers al een aantal concurrenten hele of halve punten verliezen in de eerste ronde, maar het blijft zaak natuurlijk om gewoon te blijven winnen om een na ronde 5 een goede uitgangspositie te krijgen. In de tweede ronde bleef iedereen echter goed heel en de drie grootmeesters die mee op kop staan (van den Doel, Smeets en Beerdsen) wonnen hun partijen redelijk overtuigend. Laten we in dit verslag eens kijken wie allemaal met deze titelhouders mee kunnen in de slipstream.
Iemand die dat goed lukte was Sjoerd van Roon die met wit van Jasper Dekker won. Zwartspelers die de Svesnikov hanteren houden meestal van scherp spel met pionoffers om lijnen te openen. Sjoerd koos echter met wit slim een variant uit die bijna alles onder controle houdt. De hoop is bij het spelen van dergelijke varianten vaak ook dat de Svesnikov speler in zijn ambitie te ver gaat. Dit scenario voltrok zich in de partij tussen Sjoerd van Roon en Jasper Dekker. In onderstaande stelling zijn al enkele zwarte zwaktes zichtbaar (pion a5 en d6, veld d5) en er is enige exacte kennis voor nodig hoe dit niet verder te verergeren.
Van Roon – Dekker
De manier om dit het niet verder uit de hand te laten lopen is 19..Pe7 20.0-0 f5 21.exf5 Pxf5 22.Pxf5 Lxf5 (allemaal al heel vaak gespeeld) en dan zouden de zwarte zwaktes op a5/d6 versus de witte op b3/h4 tegen elkaar opwegen. Heel leuk spelen is het echter niet voor zwart, in mijn database wist wit van de 21 partijen 2 keer te winnen en 19 werd het remise). Jasper speelde echter 19..Le6 (Ook vaak een normale zet, maar hier speelt het wit alleen maar in de kaart.) 20.0-0 Lxc4 21.Pxc4 f5 22.Pxd6 was zwart al een pion kwijt en verloor hij even later de kwaliteit.
Verder is een groot probleem bij zo’n weekend toernooi vind ik altijd om drie dagen lang de concentratie te behouden. Een moment van iets te vroeg denken dat je er al bent kan fataal zijn. Bij iemand waar dat vermoed ik gebeurde was Midas Ratsma. Het populaire London-systeem van Eduard Coenen werd door Midas prima bestreden en in onderstaande stelling staat hij niet alleen een pion voor maar heeft hij ook een behoorlijk initiatief, waarbij de verwachting is dat het nog wel wat materiaal gaat opleveren. Coenen weet echter niet van ophouden en lijkt een nogal “random” aanvalletje op te zetten.
Coenen-Ratsma
23.Lxh6 (Ja echt veel valt er achterin niet meer te redden. Td1 staat in maar kan ook nergens meer heen, 23.Td2 is bijvoorbeeld al mat na 23..Dxc1. Dan maar naar voren.) 23..Lxd1 24.Txd1 Pxd3 (Zo kwaliteit geïncasseerd, gevaarlijke loper op d3 geruild, hoe lang kan dit nog duren? Als ie een beetje opschiet kan ik zo meteen even lekker lunchen met mijn 2 uit 2 zal Midas hebben gedacht.) 25.Lxg7 Pxe5? (Alhoewel je hier de hele tent voor staat met zwart blijkt alleen 25..Tfc8 te winnen. Na 26.Dg4 Db4 27.Dg5 De4 verdedigt de zwarte dame dan net op tijd mee. Daar was dus even scherp rekenen voor nodig. Scherper dan dat je vermoedelijk hoopt met zoveel materiaal voor.) 26.Lxe5 Tfc8?! (en nu was alleen 26..f6 nog maar voldoende voor gelijkspel. Wit kan daarna met Dg4 eeuwig schaak maken.) 27.h4 en al hoewel wit nog een kwal achter staat heeft hij (in onderstaand diagram) duidelijk voordeel vanwege de open koningstelling en vrije h-pion.
Alhoewel dit al voldoende is om als verslaggever van ramptoerisme te worden beschuldigd vermoed ik werd het incasseringsvermogen van Midas later in de partij nog een keer op de proef gesteld. In het toreneindspel in onderstaand diagram had hij zich weer richting remise weten te werken. Opnieuw was het pad behoorlijk smal. Het lijkt in eerste instantie een rat-race te worden tussen wits h-pion en zwarts vrije a-pion en Midas zet het hier dan ook op een lopen. Zijn pion is tenslotte verder dus waarom zou dat niet werken.
41..a3? (Wie zou dit niet hebben gedaan, maar het blijkt verliezend. Veel eenvoudiger was om de toren terug in de verdediging te brengen. Dat lukt niet met Th1 natuurlijk, maar wel met bijvoorbeeld 41..Tc1 om gewoon Tc5 te kunnen spelen. Na 42.h6 Kg8 is de witte h-pion onder controle.) 42.h6 a2 (het blijkt nu te laat te zijn voor 42..Kg8 vanwege 43.Tb8+ Kh7 44.Tf8 en wit creëert twee verbonden vrijpionnen.) 43.Tb8+ Ke7 44.Ta8 Tb1 45.h7 en zwart kon opgeven.
Een bewogen partij waar je wel even van wilt herstellen. Maar helaas in een weekendtoernooi beginnen we een uurtje later gewoon met de volgende pot.
Goed het begint al een beetje uit te dunnen bovenin, we hebben nog 11 spelers met 2 uit 2, en de ratingverschillen tussen tegenstanders zullen in de 3de ronde weer een stuk kleiner zijn.