Nog niet jarig
We gingen de tweede zaterdag van de KNSB-ronde vrolijk door met verjaardagen vieren! Was het de vorige ronde die van Jan-Willem, dit keer vierde het zoontje van Stefan zijn verjaardag. Alle teamgenoten uit het eerste waren uitgenodigd. Voor de teamleider dus een kwestie van alleen tien invallers regelen.
Iedereen bereidde zich al voor op een leuke middag koekhappen en zakdoekje leggen, toen er uit onverwachte hoek wat weerstand kwam. Nota bene van de mannen uit het tweede. Een mooie kans om in de meesterklasse te spelen zou je zeggen! Qua niveau tegenwoordig ook een stuk zwakker dan de eerste klassen, dus alle kans voor hen om weer eens een wedstrijdje te winnen. Geen vuiltje aan de lucht leek ook de wedstrijdleider extern, zelf ook spelend in het tweede. Maar nee, zo simpel was dat allemaal niet. Mailen, nog meer en nog langer mailen, voorzitter masseren, de speler met de meeste (vier) kinderen werd uit het team naar voren geschoven om met een fictieve verjaardag op de proppen te komen en dus ook niet te spelen,….Reglementen erbij, een invaller in team 1 betekent een uitvaller in team 2 en de term uitvaller staat niet in het huishoudelijk reglement. O jee, hoe moest dat nu? In een extra belegde vergadering op zondagavond werden de reglementen aangescherpt en zelfs een visie op de externe geformuleerd. Als compromis werd besloten dat alleen Stefan zelf wegens vaderlijke plichten ontheven kon worden van het spelen van de KNSB-wedstrijd LSG 1 – HMC Calder 1 en werd Martin Roobol permissie verleend om in te vallen.
Op de wedstrijddag was er weer ouderwetse transportellende. Een draadbreuk tussen Rotterdam en Den Haag en voor de automobilisten ook nog een afslag naar Leiden vanaf Zoetermeer die niet genomen kon worden. Een gestrande Jan Sprenger moest daarom per voiture vanuit Alphen aan den Rijn afgehaald worden omdat de trein vanuit Utrecht ook al niet doorreed tot Leiden Centraal. Linda, nog bedankt voor de snelle actie! Ook enkele Bosschenaren hadden wat vertraging opgelopen maar een kwartier na aanvangstijd zat iedereen achter het bord.
De wedstrijd was vooraf gekenschetst als een close match en dat leek het aanvankelijk ook te gaan worden. Bij Edwin was er niet zo veel aan de hand in het Russisch. Na een matige zet kreeg hij echter een flinke koningsaanval over zich heen. Het zag er dreigend uit, maar tegenstander Rob Schoorl koos toch voor de veilige zetherhaling.
Niets aan de hand, vrolijk verder schaken en een uitslag van rond de 5-5 leek in de maak. Jan-Willem, Eelke en Rudy stonden prettig, Jan had een prettig plusje en Michiel en Mark gooiden alles in de strijd om tegen sterke tegenstanders met de zwarte stukken overeind te blijven. Ook bij Predrag leek het nog alle kanten op te kunnen. Alleen de koning van Arthur stond wat verdacht en ook Martin had het niet makkelijk na een stukoffer in de opening.
Martin lukte het helaas niet om goed los te komen. Dameruil bracht geen verlichting, en er verschenen twee torens op de zevende rij. Hoog tijd om de vlag te strijken. Ook Arthur had ineens verloren. Hij had de partij scherp opgezet maar tegenstander Geert van de Stricht kon messcherp counteren en beëindigde de partij met een flitsende matcombinatie. Mooi potje, naspelen!
Predrag leek vanuit de opening een klein plusje te hebben tegen tegenstander Robin Swinkels. The Swink – kenners hebben inmiddels uit de schrijfwijze opgemaakt dat het geen familie betreft van schrijver dezes – bleek echter uit het juiste hout gesneden, speelde het vervolg zeer dynamisch en produceerde achter elkaar twee krachtzetten die onze grootmeester niet had zien aankomen (18. Ph5 en 19. Lc7). Predrag kreeg een flinke aanval over zich heen en mocht blij zijn dat de bedenktijd bij zijn tegenstander inmiddels dermate geslonken was dat deze koos voor zetherhaling.
Mark kon het ook niet bolwerken tegen de sterke Benjamin Bok. Ongelukkig was dat Mark een openingsvariant speelde die Predrag ook op zijn repertoire heeft staan en die Bok speciaal voor deze dag nog eens goed had bestudeerd. Wit was aan het roer en verstevigde zijn grip op de stelling en kwam hard binnen op de damevleugel en in het centrum. Voordat Mark goed en wel zijn tegenaanval op de koningsvleugel georganiseerd had, moesten er dames geruild worden waarna de vrije d-pion onmiddellijk zou promoveren. Grootmeesterlijke klasse-partij!
Rudy had een kwaliteit gewonnen. Maar tegenstander Ondersteijn kreeg met elke zet meer compensatie. Met een extra pionoffer werd de koning van onze maestro in het midden gehouden. De extra kwaliteit werd in de retouraanbieding gedaan, maar helaas terecht niet geïncasseerd. Dameverlies via een kleine combinatie beëindigde de partij abrupt. Tja, daar staan de trotse koplopers uit de interne Arthur en Rudy (samen goed voor 11 uit 11!) na twee rondjes extern gezamenlijk op 0 uit 4….
Jan-Willem speelde een mooie partij. Vanuit de Koningsindische opening had hij spel op twee vleugels en ook nog een kwaliteit gewonnen. Tegenstander Jeroen Bosch besloot met een SOS-aanval verwarring te stichten. De zwarte loper van de witte velden is in dit soort stellingen zwarts belangrijkste aanvalsstuk en toen Jan-Willem diverse momenten naliet dit beest te ruilen, begon de aanval er gevaarlijk uit te zien. Helaas voor de Bosschenaar Bosch overspeelde hij kort daarop zijn hand door met een torenoffer (die nota bene met schaak eraf ging) voor eeuwig schaak te gaan. Jan-Willem omzeilde alle klippen bekwaam en mocht snel daarna de felicitaties in ontvangst nemen.
Bewondering was er ook voor Michiel. Kort na de eerste ronde sprak ik hem telefonisch en wilde hij wel een zwart topbord voor zijn rekening nemen. Daarna vertrok hij voor een aantal weken huwelijksreis naar Australië met wat schaaklectuur in de koffer. Amper 24 uur na de terugvlucht zat hij al achter zijn bord. Tegenstander Martijn Dambacher bleef drukken tegen Michiels hangende pionnencentrum. Uiteindelijk ging er een pionnetje af maar inmiddels was het materiaal gereduceerd tot een toren en lopers van ongelijke kleur. Michiel kon zijn stelling via een soort vesting bekwaam verdedigen.
Helaas moest ook Eelke in remise berusten. Na de hele partij prettig gestaan te hebben verdedigde Mischa Senders, inderdaad de broer van, zich taai in het toren-paard eindspel. Met een tactische wending had Eelke het paard kunnen winnen. In plaats daarvan ging hij voor het mat. Hiermee werd zwart ook gedwongen het paard in te leveren, echter de extra pionnen zorgden voor genoeg compensatie.
Als laatste was Jan bezig. Vanuit de Najdorf had hij tegenstander Burg met zijn bekende kleine middelen een pion afhandig weten te maken. Hoewel Jan het nog lang probeerde, verdedigde Burg zich bekwaam. Remise. En dus een verdiende 3,5-6,5 nederlaag.
O ja, Lars, nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag! Jij begrijpt er natuurlijk niets van dat wij er niet waren. Duizendmaal sorry! We hopen dat je een leukere middag hebt gehad dan wij! Benieuwd wie er over drie weken jarig is op 22 november wanneer we uit spelen tegen de verrassende runner-up Pathena Rotterdam.
Mooi stukje, Wim. Was wel even schrikken om bij de partijen Roobol met wit bezig te zien, ‘gelukkig’ bracht het verslag duidelijkheid.
Scherp Jan-Aart! Het is hersteld! Na een halve zondagmiddag partijen inkloppen inclusief handschriften ontcijferen kan er wel eens een foutje insluipen.