Moeizame Opmaat
De zomervakantie is over, de serieuze competitie begint weer. De eerste punten in de KNSB competitie zijn al binnengehaald, en LSG wacht erop om bij de ECC in Antalya de topteams uit te dagen. Maar voordat dit kan gebeuren moet je in de eerste ronde een duidelijk minder team verslaan. De Ieren van Gonzaga. Een FM met 2330 aan bord 1, lid van het olympiadeteam, daarachter 2200, 2150, 2080, enzovoort. Het lijkt op 1e ronde KNVB beker. Je kunt niets winnen, alleen maar verliezen. En als je nét wint dan krijg je al commentaar. Zoals het een speler op de vooravond zei: “Minder dan 5-1 zou niet echt goed zijn.”
Het werd minder. Duidelijk minder zelfs. Met de minimale uitslag van 3,5-2,5 kropen we langs de tegenstander. Ik moet er wel bij zeggen dat de overwinning nooit in gevaar was. Nadat Edwin zijn tegenstander 1. e4 c5 2. Pf3 Pc6 3. Lb5 g5??!! had geopend, telde ik aan dat bord alvast een punt (die partij duurde wel, meer hierover later). Ook Casper kwam met zwart snel beter te staan; hij gaf zijn tegenstander later wel een kansje, maar uiteindelijk was het een soepele overwinning. 1-0. Mijn eigen tegenstander dacht in een Franse structuur lang na—hij wilde mijn voorbereiding ontwijken. Dat lukte wel, maar hij wist ook niet goed wat hij moet doen. De stelling werd minder en minder en uiteindelijk haalde ik kwaliteit en punt binnen. 2-0.
Minder duidelijk waren de stellingen aan de staartborden, waar Eelke zijn tegenstander ruime compensatie voor de geofferde/verloren pion had en Martin de Pirc (correcte uitspraak: Pirts) zeer creatief behandelde—de zet Lf8-g7 kon een stuk of 10 keer, maar werd nooit gespeeld. Ook Arthur had een boeiende stelling met een bezienswaardige torenslalom. Helaas miste hij een kans op winnend voordeel en opeens kon de tegenstander de stukken mooi centraliseren. Met weinig tijd op de klokken ontkom hij er niet aan om de zetten te herhalen.
2,5-0,5 dus. Normaal gesproken vallen de onduidelijke stellingen in dit soort situaties de kant van de sterkere partij op, maar deze keer niet. Het eindspel van Eelke verzandde in remise. 3-1. Martin ging in een chaotische partij mat. 3-2. Uiteindelijk was alleen maar Edwin nog bezig. Hij had een groot deel van zijn openingsvoordeel weggegeven, maar in het eindspel met ongelijke lopers vond hij de enige manier om het voor de tegenstander moeilijk te maken. En inderdaad, Edwin kreeg zijn kans moest tussen twee winsten kiezen. Helaas, het was de verkeerde (tussenschaak gemist). Remise en 3,5-2,5. Zeer vervelend incidentje, maar af en toe gebeurt dat helaas.
Maar wat maakt het uit, de punten zijn binnen en we maken alvast kans op een sterke tegenstander in ronde 2.
Geef een reactie