LSG7 zeer waarschijnlijk veilig maar met Himalaya-gevoel bij de teamleider

We staan met 5 matchpunten 4e en behoudens wat theoretische varianten blijven we in de 6e klasse. Uw teamleider is blij dit te kunnen melden maar die had tijdens de wedstrijd een flink Himalaya(berg en dal)-gevoel.

Eerst belde de tegenstander dat ze een bord leeg zouden laten(berg) daarna zit ik zelf suf te spelen en een rondblik over onze borden gaf mij ook geen plezier. Ik dacht dat Rob slecht stond, Chiel had een pion geofferd waar ik de compensatie nog niet zag en hoewel Frank C opgetogen was over zijn stelling zag ik toch vooral twee slechte lopers en een pion minder. Van de rest vond ik het onduidelijk en zeker geen plusstelling. Peter verliest plotseling, Frank H en Gregor speelde remise dus ik zat in een dalletje. Even later wint Chiel –het pionoffer was toch goed– en zelf kom ik ook weer een beetje in de wedstrijd(bergje). Dan komt Rob vragen of hij remise mag aannemen en met de mededeling dat Frank C heel goed stond(nog hoger bergje) en vervolgens geef ik mijn stelling weg (flinke dal) maar Frank C wint inderdaad en daarmee winnen we de wedstrijd (berg!)

Bord 1 Wim Dekker – Luuk Hoogeveen
Ik zat niet lekker te spelen. Eerst geef ik twee tempi weg op een manier die me al vaker is overkomen en geef even later een volle pion weg. Maar goed ik bikkel door en mijn tegenstander scheept zichzelf op met een zeer slechte loper. Ondanks die pion minder sta ik ongeveer gelijk en in opkomende tijdnood zit ik flink na te denken. In die denkperiode komt Rob vragen of hij remise mag aannemen en onmiddellijk daarna geef ik mijn stelling weg. Bah, leuk dat teamleidertje spelen hoor! Voor een volgende keer moet het team me toch maar niet meer storen in mijn denktijd.

Bord 2 Niet gespeeld
Jammer voor Jeroen maar de tegenstanders hadden op het laatste moment een verhindering en konden op die korte termijn geen vervanger vinden.

Bord 3 Perry Koopmans – Gregor Waskowsky
Mijn tegenstander speelde met wit en opende met d4. Het werd een Damegambiet waarin ik probeerde te ontwikkelen en naarstig op zoek was naar een plan, dat plan kwam niet. Later toen ik de partij nakeek begreep ik dat ik de Tartakower-variant speelde. Maar dat was niet dankzij mijn kennis van het Damegambiet. Op een gegeven moment initieerde ik een afruil waarvan ik dacht dat die mij aanvalskansen zou opleveren. De variant was vijf zetten diep en liep zoals ik had gedacht. Maar de zesde zet had ik geen rekening mee gehouden, f4. Die kwam naast e4 te staan en gebroederlijk stoomden zij naar de overkant. Geen aanvalskansen voor mij. Ik voelde mij niet prettig in deze stand en maakte mij op voor een lastige verdediging waarbij ik al een beetje vreesde voor de afloop. Maar één zet later bood mijn tegenstander tot mijn verbazing remise aan. Enigszins overhaast heb ik deze aangenomen, zelfs vergetend met de teamleider te overleggen, foei.

Bord 4 Frank Hordijk – Dennis Jansma
Mijn jonge tegenstander D. Jansma kon de wat trage aanval van mij goed opvangen. Ik speelde met wit de Sämisch variant van het konings-ndisch. Mijn aanval op de h-lijn sloeg, na een verkeerde ruil van stukken, niet door. Omdat de stelling verder dichtgeschoven was, kon ik helaas niet doorbreken. Na 30 zetten bood mijn tegenstander volkomen terecht remise aan. Ik moest nog even wennen aan dit idee en speelde nog wat door maar accepteerde na een aantal zetten de remise.

Bord 5 Ron Harmsen – Frank Cools
Nieuwe openingsvariant geprobeerd. Een variant waarbij op de 5e zet al een dubbelpion is ingecalculeerd. Om het loperpaar te behouden koos ik op zet 7 voor een tweede dubbelpion, geheel in de geest van de variant. Echter nu niet met één open lijn maar met twee open lijnen. Hoewel met wat omzwervingen kwamen de lopers in het late middenspel volop tot hun recht. Twee torens als fundering op de g-lijn en een actieve controlerende dame deden de rest. Tegenstander bood diverse malen gretig dameruil aan. Wees dit steeds af. De dame was mijn nummer 10 (voor de voetbalkenners!). Zag een mat in 2 als slotakkoord over het hoofd. Tegenstander gaf snel daarna op.

  [Event "KNSB 6C"]  [Site "Leiden"]  [Date "2020.03.07"]  [Round "5"]  [White "Harmsen, Ron"]  [Black "Cools, Frank"]  [Result "0-1"]  [Setup "1"]  [FEN "6rk/7p/2p1p1qp/2PpPp2/P2PbP1b/r6P/1R2Q1PK/4NNR1 w - - 0 1"]  

Bord 6 Rob Uittenbogaard – John Bond
In mijn partij met wit besloot ik tot een rustige opzet met 1. d4. Op mijn 21ste zet g4 antwoordde mijn tegenstander met g5. Dit lokte het goede 22. hxg6 e.p. uit. Toen John vervolgens de pion met Kxg6 terugsloeg lag de winst voor het grijpen. Echter mijn 23e gxf5+ was te automatisch gespeeld. Met beide weinig tijd op de klok kon ik het remise-aanbod accepteren in de wetenschap dat mijn buurman Frank Cools aan de winnende hand was. Hiermee werd de match in ons voordeel beslist.

Bord 7 Jacob Poel – Peter Sonneveldt
Ik koos na e4 voor c6 de Caro-Kann. Beiden lange rokade. Op de 24ste zet had ik mijn openingsproblemen netjes opgelost en was aan het nadenken hoe de druk op mijn tegenstander te verhogen. Ik sloeg met mijn zwarte loper het witte paard dat op e5 stond en hij sloeg terug met zijn d4-pion. De d-lijn was toen open en ik ruil mijn toren tegen de zijne. Mijn tegenstander slaat met zijn dame terug op d1. Ik speelde mijn tweede toren naar d8 en val zijn dame aan. Ik was tevreden dat de d-lijn nu in mijn bezit was. Maar toen gebeurde het afgrijselijke. Hij speelde zijn dame naar f3 en gaf mijn koning schaak die op b7 stond. Ik zet mijn koning weg. En toen, toen sloeg hij mijn paard op f6 met zijn pion op e5. Ik speelde nog even door maar gaf na een paar zetten op. Juist ik ben zo opmerkzaam zulke simpele zetten ruim van tevoren te zien. Maar dit keer was ik erg tevreden met mijn stelling en speelde a tempo Td8. Ik heb niet gekeken waar zijn dame toen naar toe kon. Maar je onttrekken met een schaakje op f3 ( zoals gezegd, mijn koning stond op b7) en daarna je paard verliezen is wel heel sullig. Zo dat was dat. Volgende keer beter opletten.

Bord 8 Chiel Kuiper – Peter Kniestedt
Met wit speelde ik London tegen Peter Kniestedt. Hij speelde e6, Le7, d6 en Pbd7. Zwart metselde de boel potdicht en ik kon moeilijk een aanvallend plan vinden. Tenslotte besloot ik een pion te offeren om een open lijn voor Tc1 te forceren. Daardoor kreeg ik inderdaad initiatief en druk en won uiteindelijk de zwarte loper. Daarna goed uitgespeeld, op zet 53 zag mijn tegenstander dat hij promotie niet meer kon voorkomen en gaf op.