LSG 7 nog steeds zonder punten

Voor het hele team is dit de eerste keer dat we aan de KNSB-competitie meedoen en we moeten duidelijk nog onze draai hierin vinden. Zo wisten meerdere spelers niet dat ze er na de 40ste zet een half uur bijkrijgen, gewend als we zijn aan het tempo in de Leidse bond en de clubavond. Nu ja al doende leren we bij en dat zal de volgende keer wel niet meer gebeuren. We verloren met 6-2 en hieronder de verslagen per bord.

Bord 1 Paul Koks – Paul Dekker
In de tweede ronde van de KNSB-competitie van klasse 6D mocht ik op bord 1 aantreden vanwege de uitwedstrijd tegen RSR Ivoren Toren in Rotterdam. Deze klus werd mij duidelijk gemaakt, terwijl ik in Pannerden aan de soep zat na negen kilometer afgelegd te hebben tijdens de winterserietocht van WS’78 vanuit Zevenaar.

De speellocatie is Denksportcentrum De Lombard aan de Lombardkade. Een gebouw met knus interieur dat vooral bridge uitstraalt, waar RSR Ivoren Toren sinds kort ingetrokken is.

Ik mocht met de witte stukken aantreden tegen naamgenoot en wedstrijdleider Paul Dekker. Er komt een klassiek Konings-Indisch op het bord, een mooi thema om mee aan de slag te gaan. In lange partij toernooien enkele keren met wit en met zwart gespeeld, maar dat was alweer een tijdje geleden. Het werd dus weer een ontdekkingsreis, waarvan de positie op het bord de eerste negentien zetten niet spectaculair in iemands voordeel stond.

Zwarts negende zet was de inleiding om zijn paard naar b3 te manoeuvreren. Een situatie waarvan ik er op vertrouwde in de loop van de partij te kunnen neutraliseren.

Het paard op d4 moet nog even gedoogd worden, want de zwartenveldenloper heb ik nodig voor controle van enkele zwarte velden op de koningsvleugel.

Mijn twintigste zet is het kantelpunt in de partij, waardoor het voordeel nadrukkelijker naar de zwarte formatie gaat. Gelukkig is mijn tegenstander ook een mens. Hij heeft enkele sterke voortzettingen, maar niet bij elke zet. Hierdoor is het voordeel na zwarts 28e zet weggeëbd.

Tijdens de uitvoering van 29…Dxe1 biedt hij remise aan, zodat hij aan de slag kan met het invullen van de wedstrijdformulieren.

Bord 2 Leo Veth – Rob Uittenbogaard
Aan bord 2 gezeten trad ik aan met de zwarte stukken. Het werd de Najdorf Sicilian. 1.e4 c5 2.Pf3 d6 3.d4 cxd4 4.Pxd4 Pf6 5.Pc3 a6 6.h3

Na afloop tijdens de analyse gaf mijn tegenstander aan dat hij een variant had voorbereid op mijn eventuele zet 6…e5 waarop hij met zijn d-paard naar e2 gegaan zou zijn. Ik koos voor het rustige 6…e6, waarna zijn huiswerk bewaard moest worden voor een andere gelegenheid. Ik rokeerde kort en hij lang. In dit soort stellingen wordt het een storm-wedloop op de rokade-stellingen. Wie het eerst komt, wie het eerst maalt! Toen de witspeler ietwat haperde met minder scherpe zetten, kon ik de aanval vol inzetten op zijn koningstelling. Dit leverde een vol punt op!

Bord 3 Frank Hordijk – Brian van Kanten
Na een moeizame opening, waar mijn tegenstander met zwart kwaliteitswinst niet ziet, kom ik met wit in het voordeel. Helaas zie ik een “röntgen” op mijn ongedekte dame te laat. Mijn combinatie werkt dus niet . Aangezien ik al in de combi zit is het gevolg dat na een paar ruilzetten er een stelling overblijft waar zwart een sterk paard op e5 krijgt en ik een slechte loper op g2. Door de tijd die ik nodig heb om de slechte loper te activeren komt zwart met dame en toren binnen op de open d-lijn met matdreigingen. Een torenoffer met kans op eeuwig schaak hielp niet meer. 0-1
Les: te lang doorspelen op winst, terwijl het noodzakelijk was om aan remise te gaan denken.

Bord 4 Jeffrey Ouwersloot – Gregor Waskowsky
Niet zoveel over te melden. Het werd remise.

Bord 5 Luuk Hoogeveen – Qian Huang
Na een matige opening van mijn kant met tegengestelde rokades verloor ik uiteindelijk een pion zonder enige compensatie. Mijn tegenstander begon een gevaarlijke koningsaanval maar deed gelukkig ook niet alles goed en ik kwam wat beter te staan, met name mijn 2 paarden hadden goede velden. Mijn tegenstander bleef echter nog steeds druk houden op mijn koningsvleugel waar ik me toch wel zorgen om maakte en dat kostte allemaal veel tijd en uiteindelijk blunder ik en geef een stuk weg. Opmerkelijk was dat hij in de partij dacht –voordat ik blunderde- dat ik beter stond vanwege mijn paarden en ik dacht dat hij beter stond vanwege die druk op mijn koning. Het salomonsoordeel van Houdini is dan natuurlijk dat het ongeveer gelijk stond.

Bord 6 Leon Cornelissen – Ryanne Turenhout
Niet zoveel over te melden. Ryanne verloor.

Bord 7 Peter Sonneveldt – Shakir Salih
De afwikkeling in de opening van mijn partij heeft de rest van de spel bepaald 1.e4 e5 2.Pf3 Pc6 3.Pc3 Lc5 4.Pxe5 Lxf2 5.Kxf2 Pxe5 6.d4 Df6 7.Kg1 Pg4 8.Dd2.

Ik denk dat wit hier het betere spel heeft. Maar dat bleek niet zo makkelijk om de opening van mijn tegenstander te weerleggen. Uiteindelijk na een spannende apotheose, waarbij ik in lichte tijdnood kwam, verloor ik alsnog.

Bord 8 Joaquin Aarts– Christine van der Ven
Er kwam een kleine jongen van wellicht 8 of 10 jaar tegenover me zitten, maar al snel was ik niet meer bezig met zijn jeugd. Hij opende d4! Toen ik zo’n tien jaar geleden leerde schaken met het stappenplan, zei een van mijn trainers, Jop Delemarre, dat je – om het meeste te halen uit het stappenplan – e4 moet openen. Toen ik een aantal jaren daarna voorstelde om van opening te switchen en c4 te gaan spelen, zei hij dat dan al het werk van de voorgaande jaren voor niets was geweest.
Blijkbaar heeft Joaquin een andere trainer. Ik speel Konings-Indisch tegen d4 (voor zover op mijn niveau daar sprake van is, de meeste schakers waar ik tegen speel kennen geen theorie of wellicht 5 zetten).
Joaquin heeft duidelijk nog geen openingstheorie geleerd en al na 5 zetten speelden we iets heel anders. Nog twee verrassingen: zodra hij de kans kreeg schoof hij de stelling dicht, en hij dacht net zolang na als ik!
Nu is dichtschuiven mijn spelletje niet, maar ik kon niet goed uitbreken. Ik liet uiteindelijk zelfs een stuk insluiten en kon niet al te lang daarna opgeven.

Het andere verslag.