LSG zet zichzelf op scherp in eerste ronde EK Clubteams
De kop is eraf. De eerste ronde zit erop. Van tevoren was al bedacht dat wij in de eerste tegen een veel zwakkere tegenstander zouden moeten. Dus onze GM’s kregen een extra bijkomdag. En Arthur en Edwin zouden kunnen gaan punten tegen redelijke tot goede tegenstanders op jacht naar een GM-resultaat.
(Verslag door Michiel Bosman, analyses door Mark van der Werf)
De tegenstander uit Luxembourg bracht een GM op bord 1 rond 2400, een FM op bord 2 met 2300+, en een AIM (blijkbaar bestaat deze titel tegenwoordig ook) op bord 3 met 2100+. De tegenstanders op de overige borden hadden rond de 2050. Normaal gesproken zou dit minimaal 4 punten moeten zijn en als het even mee zou zitten met Arthur en Edwin zouden we kunnen gaan nadenken over 6-0. Het liep net iets anders.
Edwin was als eerste klaar. Dit keer niet met wit, maar met zwart. Bij de voorbereiding had hij een gecalculeerd risico genomen bij de Franse doorschuifvariant. Wit zou een paar goede zetten moeten doen, die niet altijd voor de hand liggen, en dan zou wit voor een zettenherhaling kunnen kiezen of doorspelen. Afwijken met zwart kon ook, maar dan zou wit een prettige stelling hebben. Enfin, wit wist precies wat hij moest doen, en de arbiter kon erbij worden geroepen om remise toe te staan vanwege een claim voor herhaling van zetten. Dit laatste is nodig omdat er geen remise voor de 30e zet mag worden aangeboden.
Daarna kreeg Arthur een tegenvaller te verwerken. In een interessante variant zette Arthur de stelling op scherp met f4-f5, passend bij zijn speelstijl. Het bleek net te vroeg te zijn en bij goed spel niet meer te bieden dan een stelling met ongelijke lopers (na Pxe7 i.p.v. Tf4). Het werd nog interessant, maar uiteindelijk trok zwart aan het langste eind. Een flinke tegenvaller voor Arthur en het team. Het zou toch niet gebeuren…??
Mark was daarna klaar. De tegenstander ramde bijna a tempo de openingszetten eruit. Er stond een gelijke stelling op het bord die te houden zou moeten zijn, totdat wit de mogelijkheid kreeg af te wikkelen naar een toreneindspel dat remise leek, maar verloren was voor wit. Het kritieke moment ontstond na Tb7 waarin zwart met Ke4 kon winnen. Mark koos voor een andere zet die ook zeer kansrijk bleek. Maar complimenten aan wit, hoe hij het toreneindspel verder daadkrachtig naar remise verdedigde. Dus drie borden klaar en 2-1 achter. En Thomas stond er niet best voor…
Gelukkig had JW inmiddels na een lange schuifpartij een kansje gezien en gepakt (en de tegenstander een paar betere mogelijkheden gemist). Daarna ging het snel en kon het eerste winstpunt worden genoteerd. De 3-3 zat er nog in.
Michiel had de makkelijkste dag. In een Wolga-vertakkking van zijn Koningsindische variant accepteerde hij de pionwinst om die niet meer weg te geven. Op het moment dat zwart weer wat lucht kreeg in het centrum, werd een lekker trucje in de stelling gewoven die zwart niet zag aankomen. Met een paar daadkrachtige zetten en een fijne stille zet op de 41e (g3), was mat en/of stukverlies niet meer te voorkomen. Zwart verkoos de matvariant en gaf net voor het mat op. De overwinning werd beloond met een prijs: Michiel werd ad random gekozen voor een nadere veiligheidsinspectie. Best lastig om het toernooi te verlaten als captain terwijl er nog een bord bezig was. Gelukkig bleek de inspectie niet lang te duren en nadat de gate-keepers doorhadden dat ik er echt weer de speelzaal in moest of zou mogen, zat deze verrassing er ook weer op.
En dan de piece de resistance, de partij van Thomas. De Panov-variant van de Caro-Kann was de aankondiging van een langer durende partij. De tegenstander koos met Ld3 voor een ongevaarlijke variant en zwart stond direct gelijk en het manoeuvreren ging beginnen. Thomas zou Thomas niet zijn, als hij niet ergens zou kiezen voor een weg naar complicaties. Helaas voor hem leverde dat een verloren stelling op die tot Tg2 zou duren. Daar zou Tf2 nog zeer lastig voor zwart zijn geweest. Daarna ontstond een stelling waarin zwart kansen zou hebben op een punt, maar forceren zou tegen elke prijs moeten worden voorkomen vanwege de stand op het bord. Conform de regels van het toernooi haalde ik de arbiter erbij om tegen Thomas aan te geven dat hij remise mocht aanbieden. Thomas pakte het signaal op en besloot in het teambelang niet door te spelen, maar remise aan te bieden. De tegenstander die had gehoord wat ik tegen Thomas zei en aangaf daarna te hebben gebeden voor opvolging van de instructie in de vorm van een remiseaanbod, wist niet hoe snel hij de handen van Thomas moest schudden.
Zo ontsnapte LSG tegen een aardige, maar niet al te sterke ploeg, met 3,5-2,5. LSG staat daarmee op scherp voor de tweede partij. De schrijvers van dit stukje die 1,5 punt bijdroegen aan het resultaat, werden door de andere teamgenoten om 22.15u beloond met een vrije dag.
Prima verkoop argument om in de toekomst teamleiders te werven. “Dan kun je meer dan een punt maken”!