LSG verovert eerste landstitel in Apeldoorn!
7 april 2018, een historische dag in de clubgeschiedenis! Met nog 1 ronde te gaan heeft LSG het eerste landskampioenschap veiliggesteld! De voorsprong van 3 matchpunten op de nummer 2 en regerend landskampioen Kennemer Combinatie werd afgelopen zaterdag geconsolideerd. Het ging allesbehalve gemakkelijk…
Met 3 matchpunten voorsprong op Kennemer Combinatie gingen we de 8e ronde in. De opdracht was duidelijk: proberen te winnen maar een gelijkspel was ook in orde. Met zoveel meer bordpunten zouden we in de onderlinge wedstrijd maar een paar bordpunten bij elkaar hoeven te rapen. Apeldoorn stond op een degradatieplek en had een overwinning nodig om lijfsbehoud in eigen hand te nemen.
Tijdens de voorbespreking maakten we een inschatting van wie er bij Apeldoorn mee zouden doen. Jussupow was in het land voor een training, daar kon een vinkje achter. Pruijssers was bezig aan een toernooi, daar kon een kruisje achter. Verder verwachtten we de gebruikelijke opstelling met een aantal gevaarlijke spelers die het ineens op hun heupen kunnen hebben.
Leuke bijkomstigheid was dat het 2e team ook tegen een team van Apeldoorn speelde, uitgerekend op een dag als deze. In de zaal naast ons vond een bridge-evenement plaats. Om de dag in goede banen te leiden had Apeldoorn de analyseruimte naar buiten verplaatst. Prima keuze met dat mooie weer.
Uw verslaggever (Jelmer) speelde met zwart tegen Thomas Beerdsen. Wit bouwde in de opening een tijdvoorsprong op de klok op, maar dit ging ten koste van de stelling. Dankzij een centrumactie werd alle muziek uit het witte spel gehaald en mocht zwart hopen om de partij te dirigeren. Ik liet een paar mogelijkheden op voordeel echter onbenut, waarna we besloten om geen maten meer aan dit stuk toe te voegen.
Een half uur later was ook Edwin klaar. Nico Zwirs had de opening goed voorbereid en navigeerde zich met zwart naar een gezonde stelling. Edwin probeerde tastbaar voordeel bij elkaar te peuteren en dit leek naar mijn idee te lukken. Even later verslikte hij zich. Nu was het Edwin die moest opletten en gelukkig besefte hij dit ruim op tijd: remise.
Ook Jan Willem tekende redelijk snel een halfje aan. Tegen Stefan Kuipers kwam een typisch Italiaans loopgravengevecht op het bord. Tijdens de analyse werd duidelijk dat onder de oppervlakte zich van alles afspeelde. Kuipers had met een paar subtiele zetten een aangename stelling kunnen bereiken, maar hij bracht zichzelf in een stelling zonder constructief plan. Hij bood daarom remise aan en Jan Willem had geen reden om dit te weigeren. Met deze remise behoudt Kuipers zicht op een GM-norm.
Tot zover de verhandelingen over duw- en trekwerk zonder rendement. Vanaf nu volgen alleen nog maar vermakelijke partijen en spanning!
Een rondgang langs de borden vanuit de bril van de verslaggever: prima stellingen voor Arthur en Michiel. Onduidelijk bij Casper, Predrag, Mark en Eelke. Bij Rudy weinig aan de hand. Er kan nog veel gebeuren maar de prognose was gunstig.
Arthur zorgde voor het eerste spektakelstuk van de dag. Arthur Pijpers om precies te zijn. Namens Apeldoorn doen ook twee Arthurs mee, wat het aantal tot drie brengt. Wat overigens niet wil zeggen dat Pijpers als enige Arthur voor spektakel zorgde…
Onze Arthur is aan een ijzersterk seizoen bezig en laat tegen Sjef Rijnaarts zien hoe je compensatie omzet in een gewonnen stelling. Met een verfijnd zetje dwong Rijnaarts hem tot het offeren van een pion. Had Rijnaarts daarna dameruil aangeboden, dan had Arthur de juiste keuze moeten maken om voldoende compensatie te houden. Rijnaarts trok echter teveel stukken terug en moest dit zwaar bekopen. Bekijk de partij voor de analyse van Arthur.
Michiel zette met wit zijn partij tegen Max Warmerdam op in de stijl die we van hem kennen. Met gezonde zetten bereikte hij openingsvoordeel en vervolgens werd iedere vorm van tegenspel de kop ingedrukt. Rond de tijdnoodfase begon de machine echter te haperen en ging hij met zijn koning aan de wandel. Warmerdam kon het witte voordeel met een paar verrassende zetten volledig neutraliseren, maar miste zijn kans. In de tijdnoodfase golfde het stellingsoordeel tussen iets beter en veel beter voor wit. De tijdnood, gecombineerd met de stellingsdruk, werd Warmerdam fataal. Hij voerde zijn 27e zet te laat uit en ging door de vlag. Michiel heeft zijn partij voor ons geanalyseerd.
In meerdere opzichten een belangrijk punt. Inmiddels waren de partijen van Predrag en Mark gekanteld en was het niet meer duidelijk of we gingen winnen. Voor Michiel brengt de winst hem een grote stap dichterbij zijn vierde IM-norm en daarmee de IM-titel. Bij voldoende rating van de komende tegenstander kan Michiel de laatste ronde zelfs verliezen.
Rudy met wit probeerde van weinig iets te maken tegen Armen Hachijan. Met het gevreesde London System bereikte Rudy ruimtevoordeel, maar hoe verder? Hachijan had op elk plan een antwoord klaarliggen en ging voor het volle punt. Beide spelers misten op zet 22 een enorme kans voor wit. Toegegeven, Stockfish moet er aan te pas komen om de kans waar te nemen. De combinatie is even moeilijk als mooi. Rudy liet de mogelijkheid aan zich voorbij gaan waarna het weer gelijk stond. Toen na een afwikkeling een eindspel ontstond dat voor beide spelers niet te winnen was werd tot remise besloten.
Predrag speelde met wit tegen Arthur van de Oudeweetering. Na hard werken had Predrag in mijn beleving een betere stelling bereikt en Van de Oudeweetering moest het voorlopig doen met 30 seconden increment per zet. Meer elo, meer stelling, meer tijd: wat wil je nog meer? (Na het bekijken van de partij met de engine blijkt dat Predrag geen moment beter stond, ook uw verslaggever overschatte de witte stelling). Predrag besloot te offeren. Het was indrukwekkend hoe koel Van de Oudeweetering met zo weinig tijd op de klok verdedigde. Hij weerlegde het offer en zorgde met het volle punt voor een daverende verrassing.
Een dikke streep door de LSG-rekening. Een andere tegenvaller was de tussenstand bij Kennemer Combinatie. Wim Zwinkels was naar Haarlem afgereisd om ons op de hoogte te houden van de tussenstand ter plaatse. Bedankt Wim! Met zijn berichten waren we minder blij: 5-0, 6,5-0,5 etc. Gelijkspel was voor ons geen aantrekkelijke optie meer. Dan zouden we de laatste ronde nog een hoop bordpunten moeten scoren om KC van het lijf te houden. Voor Apeldoorn zou een gelijkspel een strohalm zijn in de strijd tegen degradatie, eens te meer reden om hun huid duur te verkopen.
Tussenstand 4-3 voor LSG. Nu bleven de partijen van Casper, Eelke en Mark over. De opdracht was om 1,5 punt uit deze partijen te halen waarmee we op 5,5 zouden uitkomen. De partij van Mark was het meest duidelijk: Mark werd door Merijn van Delft langzaam maar zeker met de rug tegen de muur gedrukt. Zijn situatie zag er hopeloos uit. Eelke trok tegen Tim Lammens de stelling naar zich toe en bereikte een eindspel waarin hij minimaal een pion voor zou komen. Casper speelde een uitstekende partij tegen Arthur Jussupow, stond zeer goed, maar de stelling was inmiddels minder duidelijk geworden.
Schaken is leuk om zelf te spelen, maar het is een stuk minder leuk om in spanning af te wachten wat je teamgenoten doen. Overigens een gepaste straf want ik bood al na 19 zetten remise aan. We hadden vertrouwen in een goede afloop, maar wilden het niet meer op de laatste ronde laten aankomen. Ondanks het warme weer werd er een hoop geijsbeerd.
Toen Eelke meer pionnen ging winnen, kreeg Casper de opdracht om remise te maken. Meteen remise aanbieden was het slimst geweest, dan had Casper direct de intenties van Jussupow geweten. Maar zoals de partij ging gaf Casper niets weg. Nog even checken bij de captain toen Jussopow een ruilactie toeliet en toen kon het matpotentieel van het bord geslagen worden. Er bleef een potremise stelling over. Een korte conversatie tussen de spelers ging ongeveer als volgt: “Remise?” “Mijn verontschuldigingen, maar ik móet wel doorspelen”.
Eelke hield twee extra pionnen over en hij voerde de stelling met strakke hand naar winst.
Keurig! Terwijl Eelke nog moest bijkomen van het aantal schouderklopjes dat hij incaseerde ruilde Casper de laatste houtjes van het bord. Het beslissende halfje voor de landstitel was binnen!
Mark zag het nut van doorspelen niet meer in en reikte Van Delft de hand.
Hiermee kwam een historische en zwaarbevochten 5,5-4,5 overwinning op het scorebord. De eerste landstitel in het bestaan van LSG is binnen! Voor mij persoonlijk ook een primeur, ik val in mijn tweede jaar als lid van LSG met mijn neus in de boter.
Voor Apeldoorn is het doek nog niet gevallen, maar de kansen op lijfsbehoud zijn aardig geslonken. Het moet de laatste ronde van HMC winnen en hopen dat een van de twee concurrenten verliest.
Na een paar biertjes en foto’s konden we aanschuiven in het restaurant, waar we de dag samen met het 2e team feestelijk afsloten. Dat het 2e verloor was na afloop nauwelijks te merken. Vanuit Italië ontvingen we felicitaties van Jan Sprenger, die een belangrijke bijdrage heeft geleverd aan het succes. Zowel tijdens de partijen als eromheen. Zijn gemis als chef restaurant is meteen voelbaar. Mille scusi Jan: we hebben het landskampioenschap in een all-you-can-eatrestaurant gevierd.
[Tekst: Jelmer Jens]
In een fantastisch! Daar is door heel veel mensen jaren naar toe gewerkt. Proficiat aan heel LSG.