LSG in Europa – ronde 5 en 6
Met de nodige vetraging hier nog de beknopte verslagen van ronde 5 en 6 door Jan-Willem de Jong. Verslag van de slotronde en een terugblik zal later volgen.
Ronde 5
In ronde 5 speelden we tegen een team wat net iets lager dan wij waren geplaatst, namelijk Zurich. Ik speelde zelf niet, ben ook niet in de speelzaal geweest, en moet het dus doen met wat ik te horen heb gekregen en een enkel fragment wat ik tijdens analyses heb gezien.
Jan kreeg Schots Vierpaardenspel op het bord tegen Alexei Shirov. Die wist ondanks de remise tendensen in deze opening toch wat spel te creeeren. Er kwam een spannende stelling op het bord en ik begreep dat Jan in het eindspel een stuk kon offeren, wat wellicht nog net remise had opgeleverd. Toen hij dat niet deed, was de partij niet meer te redden.
Robin speelde eveneens tegen een creatieve speler, namelijk Christian Bauer. Dat was inmiddels de 4e keer (stand 2-1 voor Bauer). Beide spelers waren niet helemaal fit, en er ontstond al snel een gelijke stelling. Robin maakte het zich daarna nog wat moeilijk, maar door op tijd goed te rekenen, wist hij toch remise te maken.
Arthur kreeg op bord 3 Caro Kann op het bord tegen de Zwitserse theoreticus Pelletier. Die is de laatste jaren flink wat rating kwijtgeraakt en ook vandaag kwam daar weer een puntje bij. Arthur kon zich de details van een loeischerpe variant niet precies herinneren en koos ervoor om toch maar wat meer solide te spelen. Het evenwicht werd nooit echt verbroken.
Mark speelde op bord 4 uiteraard weer met zwart, deze keer tegen de jonge Petkidis. Die kreeg in het Italiaans positionele les. Mark maakte zicht tijdens de partij wat zorgen over een pion op a4, maar er gingen ondertussen zoveel stukken van hem richting de koning, dat hij die pion prima kon offeren. Een schitterende partij en een belangrijke overwinning!
Op 5 had Michiel wederom wit, in een onvermijdelijk Koningsindisch tegen Lothar Vogt. Michiel zette de partij goed op en kwam erg goed te staan. Hij liet echter toch wat activiteit toe en een blunder koste hem materiaal. Gelukkig was zijn stelling zo goed, dat hij nog wel remise kon maken.
Thomas kwam op bord 6 tegen Friedrich in grote problemen, maar wist genoeg tegenkansen te creëren om remise te maken.
Al met al dus een zwaarbevochten 3-3, de Zwitsers mochten hiermee het meest tevreden zijn.
Ronde 6
In ronde 6 speelden we tegen Paul Keres. Van tevoren werd er gegrapt dat als we met 6-0 zouden verliezen we toch de match hadden gewonnen. We wonnen immers onlangs in Utrecht in de competitie met 8,5 – 1,5. Dit keer was de wedstrijd veel en veel spannender. Gelukkig liep het opnieuw goed af tegen de sympathieke Utrechters.
Jan speelde op bord 1 tegen Hugo ten Hertog. Al op zet 14 ging hij met Pe4 lelijk in de fout. Hugo maakte het daarna mooi af.
Op bord 2 kreeg Robin Slavisch met g3 op het bord tegen Peter Lombaers. Ik vind dit type stelling moeilijk te begrijpen. Robin had daar minder last van. De engine veroordeelt de zwarte actie op de damevleugel met a5. Wit won wat pionnen en daarna de partij.
Arthur kreeg op bord 3 tegen Demre Kerigan een Koningsindisch in de voorhand oid op het bord. Hij speelde op koningsaanval, maar toen Demre deze wist te neutraliseren begon ik me wat zorgen te maken. De engine en Arthur waren niet onder de indruk, en het witte voordeel werd nooit echt serieus, remise derhalve.
Jan-Willem was niet fit en was eigenlijk van plan om meteen na zet 30 remise aan te bieden tegen Niels Ondersteijn. Net toen we bij die zet aankwamen begon mijn voordeel te groeien, en bovendien kwam Niels in tijdnood. Ik maakte op de beruchte 40e zet echter een blunder waarna Niels met een mooie truc een pion won. De fase daarna ging voor hem goed, alleen liet hij me vluchten naar een toreneindspel. Dat was gewonnen, maar toen er nog wat onnauwkeurigheden volgden, werd de partij toch nog remise.
Mark kreeg op bord 5 een omgekeerde Benoni tegen Evert Rademakers en kwam met degelijk spel al snel prettig te staan. Mark had daarna iets overzien (wit moet op zet 24 eerst Pxc5 inlassen), maar kwam met de schrik vrij toen dat niet gebeurde. Met een niet alledaags motief won hij daarna een kwaliteit, en even later de partij.
Thomas speelde op 6 tegen Paul Hommerson. In het Spaans Vierpaardenspel kwam hij al snel heel goed te staan. Een torenoffer was daarna het goede motief, alleen had Thomas eerst zijn dame nog even kunnen verbeteren, waarna het zou winnen (25 Dh6). De stelling was nu in evenwicht, maar door wat foutjes van zwart kwam Thomas toch weer gewonnen te staan. Vlak na de tijdcontrole ging het weer mis (42 Ld5 won eenvoudig). Daarna veranderde het stellingsoordeel van winst naar remise. Uiteindelijk werd het het laatste. De immer degelijke Thomas heeft dit toernooi al 3 remises. Dat zal vaker zijn dan de afgelopen 3 toernooien bij elkaar:)
Kortom een zwaarbevochten overwinning. In ronde 7 spelen we tegen Wood Green, een jong en gevaarlijk Engels team. Een overwinning zou ons ongeveer een gedeelde 8e plek kunnen opleveren.
Geef een reactie