LSG blijft kalm

Geplaatst op Geplaatst in KNSB, LSG 1 4 reacties

De wedstrijd tegen HMC kende een bizarre start. Op het officiële aanvangstijdstip werd niet begonnen met als reden afwezigheid van de wedstrijdleider, als gevolg van problemen op het spoor. De westrijdleider had -naar ik begrepen heb- telefonisch contact gehad met de teamleider van HMC en nadrukkelijk verzocht pas te beginnen op het moment dat hij er was en alle klokken persoonlijk had gecontroleerd c.q. ingesteld. Dit had al gelijk een aardig neveneffect. LSG was compleet aanwezig, HMC niet. Sterker nog toen uiteindelijk ruim een half uur later echt begonnen werd was HMC nog altijd niet compleet. Maar de tijdschade voor de eveneens door NS-problemen pas om 12:45 gearriveerde Christiaan Richter bleef nu wel beperkt tot welgeteld 13 minuten.

Gedurende de wedstrijd bleek ook nog eens dat er niet minder dan drie klokken verkeerd ingesteld waren. Blijkbaar was de arbiter, die ik ken als zeer ervaren en gedegen, toch negatief beïnvloed door de vertraging en het feit dat hij niet minder dan drie KNSB teamwedstrijden leidde. Bij de partij tussen Edwin en David van Kerkhof kregen de spelers er voor de uitvluggerfase 15 minuten bij in plaats van 30. Bij de partij tussen Rudy en Jasper Broekmeulen was de increment van dertig seconden in de uitvluggerfase niet ingesteld en Bij Twan Burg – Michiel Bosman was helemaal geen increment ingesteld.

Dit laatste leidde uiteindelijk tot het enige incident dat deze verder sportieve en door HMC goed georganiseerde wedstrijd (heel fraai met naambordjes en vlaggetjes voor het land van herkomst voor alle spelers naast de borden) helaas toch een kleine smet gaf.

Als gevolg van het optreden van de wedstrijdleider voorafgaand aan en tijdens de partij (met enige regelmaat nam hij de stand van alle klokken op) had Michiel geen acht meer geslagen op de werking van de klok. Hij was er blindelings van uit gegaan dat de increment van dertig seconden per zet toebedeeld kreeg. En dat vertrouwen bleek niet terecht. Toen ik bij een zoveelste ronde langs de borden bij zijn bord aankwam zag ik nog net dat hij bij het voltooien van een zet met slechts één seconde op de klok nog altijd één seconde behield. Onmiddellijk attendeerde ik de spelers en de wedstrijdleider op dit feit. Nadere controle van de wedstrijdleider wees uit dat hij de klok verkeerd had ingesteld. Hij stelde voor beide spelers alsnog het aantal zetten maal dertig seconden extra te geven, maar voor Michiel hoefde dit niet meer. Hij had al te veel last gehad van de onnodige extra tijdsdruk. Hij wilde niet meer verder spelen en de zaak aan de competitieleider voorleggen middels een protest.

Gelukkig heeft dit incident (en ook de andere klokincidenten) geen invloed gehad op het verdere verloop van de wedstrijd. Er was geruime tijd sprake van een spannende strijd, waarbij LSG uiteindelijk met 3-7 wel erg ruim zegevierde. Diverse lastige stellingen werden nog remise gehouden of leverden alsnog een overwinning op.

Arthur was als eerste klaar. Tegen David Miedema kwam een brok theorie op het bord, het oogt misschien nog wel spectaculair, maar de variant levert meestal niets anders op dan een puntendeling. Zo ook in deze partij. We kwamen op voorsprong dankzij Jan. In een “Duits onderonsje” tegen Christiaan Richter nam hij al snel zwaktes op de c-lijn en op f7 onder vuur. Met ogenschijnlijk gemak kwam hij tot winst. Met de (voorlopige ?) nederlaag van Michiel kwam HMC weer langszij. En een gelijke stand bleef vervolgens nog tot enige tijd na de tijdcontrole bij zet 40 op het scorebord staan.

Jan Willem had tegen Niels Ondersteijn wel lang een iets betere stelling, maar wist ging echte kansen te creëren (2-2). Bij Eelke tegen Rob Schoorl was het voor mij allemaal wat minder duidelijk. Lang leek hij het lastig te hebben, maar in de slotstelling is hij volgens mij al lang niet meer in gevaar. 3-3 werd het door de remise van Stefan tegen Geert van der Stricht. Stefan offerde een pion op a7 om het initiatief in handen te krijgen. Uiteindelijk leverde dat een stuk op, maar omdat toen ook de b-pion van Stefan was gevallen kon hij niet veel anders dan aan de noodrem trekken: remise door zetherhaling.

Op dat moment was wel al duidelijk dat er gewonnen zou gaan worden. Op alle resterende borden had LSG materiaal voorsprong. En er werd optimaal van geprofiteerd met een klinkende 3-7 als resultaat. Voor de mensen die geen tijd willen nemen en/of maken voor het naspelen van alle partijen. kan ik in elk geval de partij tussen David van Kerkhof en Edwin aanbevelen. Of het allemaal correct is geweest wat beide heren deden (er werd ruimhartig met materiaal om gesprongen zullen we maar zeggen) weet ik niet, maar het oogde wel spectaculair. Heel anders dan de rustige, maar wel zeer effectieve (en voor het team ook zeer nuttige) manier van spelen van Predrag.

Begin januari volgt de vierde wedstrijd, thuis tegen Voerendaal, het team waarin ook Ivo speelt.

HMC Calder 2386 LSG 2421 3 7
1. IM David Miedema 2391 Arthur Pijpers 2366 ½ ½
2. IM Jeroen Bosch 2393 IM Mark van der Werf 2418 0 1
3. IM Martijn Dambacher 2489 GM Predrag Nikolic 2617 0 1
4. IM Twan Burg 2490 FM Michiel Bosman 2330 1 0
5. IM Christian Richter 2366 IM Jan Sprenger 2485 0 1
6. FM Rob Schoorl 2317 IM Eelke Wiersma 2350 ½ ½
7. FM Jasper Broekmeulen 2433 FM Rudy van Wessel 2386 0 1
8. IM Geert van der Stricht 2380 IM Stefan van Blitterswijk 2378 ½ ½
9. FM Niels Ondersteijn 2306 IM Jan-Willem de Jong 2456 ½ ½
10. FM David van Kerkhof 2298 IM Edwin van Haastert 2424 0 1

De partijen:

4 reacties op “LSG blijft kalm”

    • Wel opmerkelijk dat Twan in zijn verslag aangeeft dat Rudy en Jasper de klok zelf in hadden gesteld. Ik kan me niet voorstellen dat dat echt is gebeurd… Rudy?

      Beantwoorden

      • Die opmerking van Twan is inderdaad onjuist, verder was zijn verslag van mijn partij niet slecht. We zaten wel even beiden aan de klok om te kijken of we het zelf konden, maar hebben het daarbij gelaten.

        Beantwoorden

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*