LSG bijt zich in zijn eigen staart

Het gevaar ligt altijd op de loer. Maar daar waar wij verwachten dat Dutchmen killer Babula, die eerder Giri en Nijboer had verslagen een groot gevaar zou vormen, waren het nu juist de onderste borden aan onze zijde die het lieten afweten.

HoeweSkopje stadl het vandaag wat frisser was – tot nu toe konden we zonder jas naar buiten – besloten Jan-Willem en ik na de lunch de stad eens te gaan bezichtigen. Voor je het weet ben je een hele week in Skopje en heb je niet meer gezien dan je hotel en de speelzaal. Je ziet dat Macedonië rijker is dan buurland Bulgarije, waar ik een aantal jaren geleden was met LSG. Maar ook hier is het asfalt op de stoepen slecht en staan er zo nu en dan flats die doen denken aan de tijd voor de val van de Muur.
De Macedoniërs hebben echter een plan van aanpak. Sinds een aantal jaren zijn zij het centrum gaan renoveren. Pleinen, zuilen, fonteinen en beelden, vooral veel beelden rijzen op uit de grond. Het geheel is echter zo overdadig dat het op je lachspieren werkt. Sommige delen zijn inmiddels voltooid; aan andere delen wordt met man en macht gewerkt. Het contrast is dan ook groot, niet alleen tussen het centrum en de buitenwijken, maar ook tussen de stukken die af zijn en de bouwterreinen met grote plassen waar nog wordt gewerkt.

Als ik in de speelzaal arriveer, zijn de partijen zojuist begonnen. De opening lijkt voorspoedig te verlopen. Arthur heeft zich goed voorbereid en weet het witte initiatief snel te neutraliseren in een anti-Meraner met b3. Als hij op zet 20 een gelijke stelling heeft bereikt prijkt er nog 1.28 uur op zijn klok. Babula steunt en zucht; het lijkt alsof hij het liefst direct remise wil aanbieden, maar de Sofia rules laten dit voor zet 40 niet toe. Dus wordt er plichtmatig verder gespeeld en wordt op zet 41 de vrede getekend in een potremise toreneindspel.
Nu dit gevaar al snel geneutraliseerd was, had ik veel vertrouwen in een goede afloop. Jan had een gelijke stelling tegen Fish, maar Edwin kwam al met voordeel uit de opening en met name bij Eelke leek het hard te gaan toen zijn tegenstander de opening niet goed behandelde. Optimistisch als ik ben, telde ik al snel drie punten buiten de borden van Mark en Rudy.

De middag ontwikkelde zich echter heel anders. Toen Eelke niet direct profiteerde met Le4 in plaats van Pe4, kreeg zijn tegenstander de kans allerlei tactische dreigingen in de stelling te vlechten. Eelke rekende zich suf maar werd steeds opnieuw met nieuw tegenspel geconfronteerd. Edwin had een pion gewonnen, maar het was lang niet eenvoudig om verder te komen. Een afwikkeling naar ongelijke lopers hing steeds in de lucht.
Mark koos het verkeerde plan. Daar waar hij in een Konings Indische stelling de spanning in het centrum moest opvoeren met c4-c5, sloot hij het centrum met d4-d5. Hierdoor kreeg hij weinig spel en kreeg zwart alle tijd om zijn stukken te richten op de witte koning. De stand op de klok gaf mij nog enige hoop, maar de stelling baarde mij zorgen. Rudy speelde een merkwaardige partij; na 1.b4 ontstond een stelling waarin het centrum gesloten werd en wit veel ruimte pakte op de damevleugel, terwijl Rudy wat langzamer ten strijde trok op de Koningsvleugel. Vermoedelijk staat Rudy de hele partij wat minder.
In het vierde uur gaat het vreselijk mis. De tegenstander van Mark gooit er in tijdnood de ene na de andere krachtzet uit en snijdt werkelijk als een mes door de boter. Mark verliest groot materiaal en moet opgeven. Bij Rudy lijkt het even of hij toch nog tegenspel gaat krijgen, maar dan mist hij opeens Txf6 en is het volledig uit. Eelke heeft de zwarte dreigingen weten te neutraliseren, maar zijn voordeel is als sneeuw voor de zon verdwenen. Na de tijdcontrole rest een eindspel waarin hij geen winstkansen meer heeft (1-3).
Edwin had een pion gewonnen, maar het was nog niet zo eenvoudig. Onder druk van de klok begaat zijn tegenstander enkele kleine foutjes. Kort na de tijdcontrole offert Edwin een kwaliteit, waarna de zwarte pionnen zeer gevaarlijk worden. Bij Jan is het evenwicht vermoedelijk nooit verbroken. Hij lijkt even een klein plusje te krijgen, maar na de veertigste zet resteert een toreneindspel waarin zwart weinig te vrezen heeft. Het is dan al remise als Edwin erin slaagt om het punt binnen te halen. Hierdoor blijven we helaas steken op 2,5-3,5.

Daar waar de staarborden ons tot nu toe zoveel punten hadden bezorgd, gaat het deze ronde juist hier mis. Jammer, dit was de kans om aansluiting met de subtop te behouden en een overwinning had ons ongetwijfeld weer gekoppeld aan een echt topteam. We zullen ons morgen moeten oprichten om kans te blijven maken op een plaats bij de eerste 15.

De persoonlijke uitslagen op een rijtje:

  SV WERDER BREMEN (25) 3,5 2,5 LSG Leiden (14)  
2554 Babula Vlastimil 0,5 0,5 Pijpers, Arthur 2436
2460 Fish Gennadij 0,5 0,5 Sprenger, Jan Michael, Dr. 2510
2257 Charmeteau Sven 0 1 Van Haastert, Edwin 2433
2329 Buchal Stephan 1 0 Van Der Werf, Mark 2415
2291 Steffens Olaf 1 0 Van Wessel, Rudy 2398
2051 Brinkmann Fabian 0,5 0,5 Wiersma, Eelke 2343

De dames van De Stukkenjagers gaven goed partij tegen het sterke x, maar aan het eind vielen de uitslagen toch de andere kant op. De uitslag valt daarom veel groter uit dat de wedstrijd deed vermoeden.

  De Stukkenjagers (6) 0,5 3,5 GAMBIT ASSEKO SEE (3)  
2384 Haast, Anne 0 1 Stefanova, Antoaneta 2500
2300 De Jong-Muhren, Bianca 0,5 0,5 Goryachkina, Aleksandra 2480
2276 Lanchava, Tea 0 1 Shen, Yang 2460
2183 Jap Tjoen San, Linda 0 1 Saduakassova, Dinara 2402

1 reactie op “LSG bijt zich in zijn eigen staart

  1. Niet nodig deze nederlaag, hoewel de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het toch wel een hele fraaie partij is van de tegenstander van Mark.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*