LSG 5, ook opstartperikelen

In het verslag van de wedstrijd van het derde team wordt al uitgebreid geschreven over opstartperikelen aan het begin van het seizoen. Veel van wat daar geschreven is in de eerste alinea’s is voor mij als teamleider van het vijfde herkenbaar. Ik zelf maakte de problemen nog groter door een beginnersfout in mijn mail aan de spelers. Ik had zowel het tijdstip van vertrekken vanaf het Denksport Centrum als het aanvangstijdstip van de wedstrijd vermeld en tsja dan krijg je verwarring.
Om 12:00 uur, het aanvangstijdstip, waren alleen de drie spelers die op eigen gelegenheid rechtstreeks naar Gouda waren gereden aanwezig. De vijf overigen die om 10:45 vanaf het Denksport Centrum zouden vertrekken waren nog altijd niet aanwezig en dan ga je als teamcaptain maar naar buiten en zet je  toch nog even je telefoon aan en zie je een mail van één van de automobilisten met de vraag heb je een telefoonnummer van …. want hij is er nog altijd niet. Precies op het moment dat ik de ledenlijst op mijn one drive omgeving had gevonden kwam de eerste auto in zicht en nog voor 12:10 was uiteindelijk iedereen achter het bord verschenen. Gelukkig had Jan het gevraagde telefoonnummer al op een andere plek gevonden.
Bij zowel LSG 5 als tegenstander Messemaker 1847 2 speelden twee invallers. Op papier was Messemaker licht favoriet, maar echt groot waren de verschillen qua rating niet. Al vroeg in de wedstrijd kreeg Vincent remise aangeboden. Hij wilde dit, zoals het hoort, overleggen met mij als teamleider en dat was wellicht een gelukkige omstandigheid. Hij moest lang wachten tot ik een zet had uitgevoerd en Vincent had daardoor nog een optie op spel gevonden. Na mijn opmerking, “ik laat het geheel aan jou over” (iedereen was nog maar net uit de opening) koos hij daarom voor doorspelen, een keuze die goed uitpakte.
Als eerste was Rick klaar. Na de opening had hij een veel belovende steling, maar ondanks het investeren van de nodige bedenktijd zag hij niet hoe hij tot winst moest komen. Toen de tegenstander met een remise aanbod kwam accepteerde hij dan ook vanwege de lichte tijdsdruk. We kwamen op achterstand door een nederlaag van Olivier. Na de opening stond hij al wat gedrukt. Wat er daarna precies gebeurd is weet ik niet, maar ik heb begrepen dat hij op een goed moment een stuk achterstond, zonder enige compensatie Kortom een goede reden om de strijd te staken.
Terwijl ik mijn stelling langzaam maar zeker zag verslechteren (bij de analyse thuis kwam ik tot de ontdekking dat ik op zet 15 nog een uitstekende maar tegelijk ook laatste kans op voordeel had gemist) zag ik op de borden naast me steeds fraaiere aanvals stellingen ontstaan. Vooral Dirk profiteerde optimaal van het heen en weer schuiven (Pf6-h5-f6) van zijn tegenstander en combineerde bijzonder fraai naar mat.
De overige uitslagen volgden elkaar daarna rap op. Direct nadat Jan, die een overmoedige winstpoging van zijn tegenstander afstrafte, ons aan een 4-3 voorsprong hielp wilde ik Marco doorgeven dat remise genoeg was voor een team zege. Helaas kreeg ik daar de tijd niet voor. Jammer, want remise had hij volgens mij voor het grijpen in een stelling met een pion voorsprong, maar ook een stelling waarin niet veilig aan eeuwig schaak was te ontkomen. En dan gebeurd natuurlijk waar je bang voor bent. Marco probeert uit het eeuwig schaak te lopen en is gelijk zijn dame kwijt. Kortom 4-4, ik denk wel een terechte uitslag want bij Henk had het in de tijdnoodfase ook zo maar verkeerd af kunnen lopen.