LSG 4 ontsnapt aan nederlaag
Het vierde team ontmoette in de derde wedstrijd voor de eerste keer dit seizoen een niet LSG-team. Zonder de grote roerganger, kapitein Coenraad, en zonder Arjen en Bart was ik al voorbereid op een lastige wedstrijd. Die verwachting kwam uit.
Coenraad had mij aangesteld als plaatsvervangend teamleider. Het legde een zware druk op mijn schouders. Na iets meer dan anderhalf uur spelen keek ik zelf tegen Cees Scherpenisse tegen een naar wat ik toen zag als een uitzichtloze puinhoop aan (analyse thuis wees uit dat het allemaal nog wel mee viel als ik maar een keer f6 was gaan spelen) en ging maar eens kijken wat er op de andere borden gebeurde. Helaas, daar waren weinig lichtpuntjes te bekennen. Sterker nog, naar mijn idee leek ook Aart op een nederlaag af te stevenen, terwijl er aan LSG-zijde eigenlijk niemand duidelijk beter stond.
Terug achter mijn bord heb ik even overwogen de handdoek in de ring te gooien. Maar met opgeven win je geen partij, ik moest het goede voorbeeld geven, een snelle achterstand in de wedstrijd is nooit prettig voor het team en meer van dat soort ideeën brachten me ertoe toch maar verder te spelen.
Ik wilde niet als eerste klaar zijn, maar was het toch. Met een achterstand in tijd van ruim 45 minuten (17 minuten tegen ruim een uur) keek ik aan tegen de volgende stelling, die zwart –geloof het of niet- in welgeteld vijf zetten winst bracht:
Niet fraai, niet verdiend, maar wel heel erg prettig en kijkend naar de eindstand wellicht ook cruciaal. Alhoewel dat ook weer niet met zekerheid gesteld kan worden want ook op andere borden gebeurden vreemde dingen.
Marcel, die voorafgaand gevraagd had met mij van bord te mogen wisselen (Hij wilde achter mijn brede rug schuilen, maar volgens mij kom ik niet veel verder dan een dikke buik) had misschien een klein plusje tegen Niek van der Maat toen zijn tegenstander plotseling ernstig de mist in ging. Ik heb niet gezien of het een vrijwillig of een afgedwongen offer is geweest, maar in eens had Marcel een dame tegen toren en een stuk. Niek’s twee torens op de tweede rij konden niet veel uitrichten de dame van Marcel daarentegen zorgde wel voor problemen : 2-0.
Ernst wist niets te bereiken tegen de bij Oegstgeest ingevallen “good-old” (of moet ik zeggen good and old) Harro Weiland. Na afloop gaf Ernst zelfs aan dat hij naar zijn idee ergens een pion had kunnen verliezen en ook in de slotstelling leek hij nog een fractie minder te staan. Kortom een remise aanbod kon eigenlijk niet geweigerd worden.
Van de partij van Marco heb ik niet veel mee gekregen, maar gezien tijdsverbruik en slotstelling heb ik het idee dat hij door Guidi van der Bent behoorlijk overspeeld is.
Na wat mindere zetten in het begin van het middenspel had Aart de draad weer goed opgepakt. In een loper eindspel met een pion achterstand had ik hoop dat hij toch nog een half punt zou kunnen veilig stellen. Tegenstander Ed Wagemans hielp hem aan nog wat extra tegenkansen door Aart twee verbonden vrijpionnen op a en b lijn te gunnen. Zo ontstond een stelling die al zeer kansrijk was en toen Ed niet optimaal speelde ging het allemaal heel erg hard :
Tegenvallers waren er helaas ook. Wim had het niet eenvoudig tegen de door zwaar materiaal ondersteunde witte vrijpion op d6 van Johan Boots. Mede door tijdgebrek ging het plotseling snel mis.
Quirinius en Eddy de Beule waren op het bord redelijk aan elkaar gewaagd. Door de gang van zaken op de andere borden – beter gezegd de onduidelijkheid over de afloop op diverse borden- bleef een remise uit. Met voor beide spelers nog ongeveer 3 minuten op de klok greep Quirinius in een mijn inziens iets betere stelling mis. Hij overzag een verdediging (een loperzet die mogelijk werd gemaakt door een gepende pion), dit kostte materiaal en uiteindelijk ook de partij.
De afloop van de wedstrijd lag daarmee in handen van Invaller Michael en topscorer bij Oegstegeest 2, Dick van de Berg. De heren waren vanuit een lang gesloten stelling terecht gekomen in een paard eindspel met beide als ik me niet vergis zeven pionnen , maar wel heel veel bedenktijd meer voor Michael. Michael nam de nodige risico’s , wat leidde tot wederzijdse vrijpionnen en veel spanning. Of het door beide spelers allemaal correct gespeeld is weet ik niet, maar hoed dan ook Michael trok uiteindelijk aan het langste eind.
Daarmee was een 4,5 – 3,5 zege een feit. We zijn als LSG 4 nu goed weggekomen, maar tegen de nog wat betere teams Philidor 2 (de volgende tegenstander) en Leiderdorp zal toch echt beter gespeeld moeten worden om het gehoopte kampioenschap in de promotieklasse binnen te halen. Maar goed, voorlopig zijn we na drie rondes wel koploper met een matchpunt voorsprong op de concurrenten.
| LSG 4 | Rating | Oegstgeest 2 | Rating | Uitslag | ||
| 1 | E. Gevers | 2010 | H.T. Weiland | 1794 | ½ | ½ |
| 2 | Q.T. van Dorp | 2116 | E.C.A. de Beule | 1962 | 0 | 1 |
| 3 | F.J. Geertsma | 1994 | C. Scherpenisse | 1939 | 1 | 0 |
| 4 | M.F.E. de Jeu | 1941 | N. van der Maat | 1800 | 1 | 0 |
| 5 | M. de Mooij | 1921 | G. van der Bent | 1914 | 0 | 1 |
| 6 | A.A. van de Peut | 1920 | E.P.M. Wagemans | 1881 | 1 | 0 |
| 7 | W. Zwinkels | 1840 | J. Boots | 1878 | 0 | 1 |
| 8 | M.H.A. Kubbenga | 1921 | H.J.M. van den Berg | 1863 | 1 | 0 |
| 4.5 | 3.5 | |||||
Gefeliciteerd! Leuk verslag met wat partijfragmenten.