LSG 3 ten onder tegen Schaakhuis

LSG3 mocht het seizoen beginnen tegen Schaakhuis uit Den Haag, op papier een veel sterkere tegenstander met 6 spelers met een rating boven de 2100 op de ledenlijst. Gelukkig voor ons spelen er daarvan slechts 2 extern voor Het Schaakhuis, waarmee het ratingvoordeel per bord (!) werd gereduceerd tot “slechts” een kleine 40 punten. Nu kent iedereen de schaakwijsheid dat v.w.b. rating “ervaringen uit het verleden geen garantie bieden voor de toekomst”, dus vol goede moed togen we met zijn allen naar Den Haag.

Het begon in ieder geval goed: enkele treinen tussen Leiden CS en Den Haag CS vielen uit, anderen die per auto waren afgereisd reden vele minuten doelloos rond in Den Haag op zoek naar een parkeergarage, en al met al werd het nog even spannend of er om 12:30 uur wel iemand op locatie zou zijn om ons aan te melden voor de strijd. Marcel Wubben zorgde ervoor dat we niet bij voorbaat kansloos waren en uiteindelijk waren we rond 12:45 uur compleet.

Direct na het indienen van onze opstelling werd al snel duidelijk dat Schaakhuis hun sterkste spelers dusdanig hadden opgesteld dat ze met wit zouden spelen op de borden 2 en 4, wat automatisch voor ons inhield dat Leendert (bord 2) en Patriek (bord 4) een pittige wedstrijd tegemoet konden zien.

Op bord 1 speelde Marcel Mol met wit tegen een voor LSG’ers oude bekende, Frank Oei. Een voorbarige zwarte flankaanval op de damevleugel werd beantwoord met een thematische opstoot van wit in het centrum, die wit het loperpaar en zwart een isolani op d5 opleverden. Een onnauwkeurigheid van wit gaf zwart de kans om van zijn verzwakte pionnen af komen, maar de isolani bleef op het bord. In tijdnood beging zwart op zijn beurt een onnauwkeurigheid, waarmee wit alle zware stukken kon afruilen en zijn loperpaar ten gelde kon brengen. In een stelling met een solide voordeel voor wit ging zwart net voor de tijdcontrole door zijn vlag.

Leendert kwam op bord 2 met zwart tegen Mike Hoogland, de sterkst opgestelde speler en sterkste speler in de hele speelzaal, prima uit de Catalaanse opening. Na een zet of 20 kon hij probleemloos een volle pion innen, maar koos een andere op het oog gunstiger voortzetting. Helaas was dit een misrekening, weg voordeel. Na nog een onnauwkeurigheid bleef er een verloren eindspel over.

Jorgen, op bord 3 met wit tegen Hans Zwartveld, verloor in de opening een pion, maar wist de partij door tegengestelde rokades nog wel spannend te maken. Zijn tegenstander gaf echter op het juiste moment in de partij de pion weer terug, en maakte de partij mooi uit.

Patriek speelde op bord 4 met zwart een scherpe partij tegen Raymond Liem. De evaluatie tijdens de partij ging in zijn hoofd al alle kanten op, en ook na de partij was de evaluatie door de computer meedogenloos. Drie keer heen en weer van +3 naar -3 waarbij Patriek helaas de laatste fout maakte.

Op bord 5 werd Dirk met wit tegen Harold Metselaar te maken met de traditionele besluiteloze slechte loper in een Franse Tarrasch: Lc8-d7-e8-f7-g8-f7. De vele tempi die zwart hiermee verloor werden waren zeer prettig voor wit en gaven wit gaandeweg het middenspel een steeds steviger initiatief. En omdat een witveldige loper veld g7 niet kan dekken, en wit al zijn troepen op dat veld had gefocust, ging zwart dan ook op de 28e zet mat op dit veld.

Thomas met zwart op bord 6 tegen Gerard Milort kreeg een leuke Hollander op het bord. Zowel hij als zijn tegenstander waren tevreden en vielen elkaar hard aan. Wit heeft gedurende de partij waarschijnlijk wat beter gestaan, maar uiteindelijk sloeg zwarts aanval door. Nadat alles was afgewikkeld resteerde een gewonnen toreneindspel met 2 pionnen meer voor zwart. Saillant detail is nog dat dit eindspel nog helemaal werd uitgespeeld door de witspeler, terwijl de stand op het bord al 5-2 was.

Op bord 7 kwam Marcel Wubben met wit tegen Marco van Straaten lekker uit de opening. Hij wilde de stelling opening omdat hij dacht dat zwart niet kon rokeren; dat bleek een misrekening omdat zwart een tussenschaakje had. Langzamerhand kwam hij minder te staan, won uiteindelijk nog wel een pion maar verloor er twee. In tijdnood volgde een nieuwe verrekening waarna hij kon opgeven.

Bart op bord 8 met zwart tegen Bilal Yalçin overzag een aantal cruciale finesses in de London opening, kwam gedrukt te staan en gaf uiteindelijk in verloren stelling een stuk weg.

Al met al resulteerde dit in onze eerste nederlaag van het seizoen: Schaakhuis – LSG3 : 5-3. Felicitaties voor onze tegenstanders. We laten ons echter niet uit het veld slaan, en zullen op 6 oktober “tot aan de tanden gewapend” het 4e team van DSC Delft ontvangen.

Marcel Mol