LSG 3 secrets of success
Door Linda Jap
Ook in LSG 3 hebben we regels. Als je als eerste punten afstaat aan de tegenstander, moet je het verslag schrijven. Heb je al een keer een verslag geschreven, dan wordt de taak doorgeschoven. Na vijf ronden heb ik genoeg (rating)punten afgestaan aan de tegenstanders. Tot op heden de dans kunnen ontspringen, maar nu toch een verslag schrijven. Wat beter om individueel meer bij te kunnen dragen aan het succes van LSG 3?
Het moet beter. De volgende ronde is namelijk het duel om het kampioenschap. Slordigheden worden dan genadeloos afgestraft.
Wat gaat er al goed? We hebben spelers in ons team die de beslissingen in ons voordeel kunnen beslissen, als anderen een offday hebben. Een Ronaldo, een Messi, maar is het genoeg voor de volgende ronde? We waren ruim op tijd in het denksportcentrum (DCS) in Rotterdam. Er was zelfs tijd voor een kunstzinnige looproute met mijn medespeler Reinier vanaf CS naar het DCS.
Opvallend was de fraaie speelzaal met speciale bridgetafels die ook voor het schaken uitstekend geschikt bleken te zijn. Aldus Eric. Zelf vond ik de ruimte naast de tafels iets te beperkt, maar het kleine bijzettafeltje maakt wel veel goed. Ook de wedstrijdleider was bijzonder. Een minuut voor de wedstrijd gaf hij opdracht aan de teamcaptains om de spelers naar hun borden te sturen. Hij wilde ruim beginnen en besloot na zijn speech van ruim 10 minuten dat de klokken aangezet mochten worden rond 13u10. Drie verlate spelers van de tegenpartij kregen hierdoor geen tijdstraf.
De bar zat in de speelzaal, maar pas bij de laatste twee wedstrijden gering het geroezemoes in de zaal voor irritatie zorgen bij de tegenstander van Robert. Voor de eerste tijdscontrole waren er drie wedstrijden beslist. Nadat ik (Linda) als vierde na de eerste tijdnoodfase remise maakte in een iets minder ongelijke lopereindspel, was de tussenstand reeds 2,5- 1,5 in ons voordeel.
Over bord 8 kan ik alleen vermelden dat er onbegrijpelijke zetten werden gespeeld, waarbij de witspeler won. Reinier op bord 7 mocht aanvallen en met mooie torenmanoeuvres de vijandelijke koningsstelling omver blazen. Onze teamcaptain Quirinius had na 16. exf4 de volgende stelling met zwart bereikt.
Q was direct scherp nadat 15. f4?!, exf4 16 exf4 werd gespeeld. Zijn buitenzintuigelijke waarneming voelde dat er iets in de stelling hing. 16 …, Lg4 17. Dc2?, d5! 18.exd5, f5! En het stuk gaat verloren. De witspeler bood weinig tegenstand met 19. Df2 (i.p.v. 19 c4. Het witte pionnencentrum geeft dan betere (genoeg?) compensatie voor het stuk) 19…, fxe4 20. xe4, b6 21. f5, Tbc8 22. Lf4, Df7 23. Kg2 Dh5 24. h4, Df7 25 Kh2, h5 26. d6, Pc4 27. Tb3, Tcd8 en de pion op d6 gaat verloren. 0-1.
Nog vier partijen te gaan. Een wandeling langs de borden gaf het volgende beeld. Eric had een loper 2 pionnen vs paard en pioneindspel met een vrije g4 pion. Helaas stond de zwarte koning op f6 en kon het paard vanaf g5 naar 5 willekeurige velden, zodat een remise onvermijdelijk was.
Patriek had in het middenspel een paardvork gemist, waardoor hij na de eerste tijdscontrole een stuk achter stond.
Eelco stond 2 pionnen voor in een Dame-Toren eindspel, waarbij hij nauwkeurig spelend het punt binnenhaalde.
Robert had een eindspel met een kwaliteit tegen loper plus pion, maar zijn tegenstander had met het loperpaar voldoende velden onder controle. In een laatste poging tot winst wist hij zijn tegenstander te verleiden om een ongedekte h-pion te pakken in ruil voor een b-pion. De b-pion was gevaarlijk genoeg om de winst binnen te harken, maar i.p.v. b7 te spelen koos Robert om zijn Loper te dekken. Een gemiste zet zorgde voor het verlies van de b-pion en de winst. De afwikkeling leidde tot koning + loper tegen koning + toren. De tegenstander zette de koning in de goede witte hoek en dankzij de zwartveldige loper werd de vrede getekend. Eindstand 3,5 – 4,5 voor LSG 3.
Het lange wachten voor de kookkunsten van Robert werden beloond met een voortreffelijke vegetarische maaltijd. Teambuilding nadien met het dobbelspel “Lapzwansen”.
Lapzwansen, een spel dat ik tegen de odds won met 1 dobbelsteen tegen 5 dobbelstenen in de Grand finale tegen Patriek. Beginnersgeluk noemen ze dat. Een vermakelijke zaterdag noem ik dat.
Leuk verslag! Ik verbaas me alleen over het stukje over tijdstraffen voor verlate spelers. Wellicht is dat een nieuwe regel, maar bij mij in elk geval niet bekend… Sowieso was dat niet de reden dat het welkomstwoord wat lang duurde 🙂 Als het inderdaad een nieuwe regel is, dan wel iets om rekening mee te houden bij volgende wedstrijden.
De bar en bijbehorend geroezemoes in de speelzaal zijn inderdaad vervelend, zeker als er nog maar een paar borden bezig zijn.
Wanneer de wedstrijdleider de klok later laat aanzetten dan het afgesproken aanvangstijdstip, heeft de verlate speler natuurlijk minder tijd verloren. Hij heeft daarmee zijn “tijdstraf” ontlopen. Dit is alleen als grap bedoeld. Ik heb een sportieve wedstrijd meegemaakt, inclusief analyses achteraf.
Aha OK, ik vatte de grap niet. Eens, was een prima middag. Gefeliciteerd en succes verder in de kampioenschapsrace.