LSG 2 wint zakelijk van Krimpen

LSG 2 is het nieuwe seizoen begonnen met een overwinning. Op 18 september 2021, om ongeveer 12:08, startten de klokken en daarmee de eerste teamwedstrijd van LSG 2 in ruim anderhalf jaar. We traden aan tegen Krimpen aan den IJssel 1, met in de gelederen oa meesters Cuijpers en Kuijf.[verslag Alex]

Dat de klokken werden gestart betekent niet dat op alle borden gelijk zetten werden gedaan; door omleidingen en afzettingen ontbraken aan beide kanten een aantal spelers. Een pot die wel meteen uit de startblokken schoot was Eelke tegen FM Harold Van Dijk op het eerste bord. Toen Rudy iets te laat binnenkwam hadden beide heren al rond de 15 zetten gedaan. Van Dijk speelde een bekende Siciliaanse variant waarvan de naam me is ontschoten, waarbij wit ondanks een loperpaar en een betere pionnenstructuur onder de druk van zwart probeert uit te spelen. Dit leek Eelke goed te lukken (zeker toen zwart de koning verzwakte met h6-g5) maar na een paar gemiste tactische kansen ontstond een gelijke stelling en werd tot remise besloten. Kort daarna was ik zelf klaar op bord 7. Mijn jonge tegenstander was de laatste van de laatkomers en bleek de opening niet goed genoeg te kennen. In een kritieke Draakvariant (…Pxd4 en …b5) moest zwart de lijnen openen met het theoretische pionoffer 16…b4. Mijn tegenstander koos ervoor de loper op te jagen met a4, waarna het initiatief uitdooft en wit een koningsaanval kan opzetten. Dat ik dit allemaal al wist voordat de partij begon maakte de situatie niet beter voor mijn tegenstander, die al met een halfuur minder was begonnen. Met nog 1:12 op de klok kon ik de eerste overwinning bijschrijven.

Rudy mocht het, zoals gezegd met een kleine tijdachterstand, opnemen tegen Cuijpers op bord 2, en ervoer enigszins hetzelfde probleem als mijn tegenstander. In een Spaans middengambiet deed Cuijpers de ene boekzet na de andere en moest Rudy soms wel 20 minuten de denktank in om het antwoord te bedenken. Het verschil is dat Rudy de pragmatische oplossing koos en een pion gaf om onder de druk uit te komen, die hij later kon terugwinnen. Wit stond nog steeds beter, maar na een onnauwkeurigheidje kon Rudy afwikkelen naar een toreneindspel. Daarmee is de uitslag ook helder denk ik. Voordat dit allemaal gebeurde hadden Kedem en Peter al allebei een punt gescoord. Peter (bord 8) zal op zijn bekende manier zelf verslag doen van zijn partij. Van wat ik heb gezien is ie geen moment in de problemen geweest. Kedem (6) speelde een Dame-Indiër en maakte vrij makkelijk gelijk. In het middenspel kostten de complicaties beide spelers veel tijd maar bleek de tactische dreiging van Kedem’s dame in het centrum uiteindelijk te veel. Welkom bij LSG 2 Kedem! Een zwartoverwinning tegen een hoger gerate speler, dat is geen slechte binnenkomer.

Martin trof Kuijf op bord 3 en speelde ondanks het gebrek aan voorbereidingstijd een sterke opening. In een vrij obscure Tarrasch met 3…a6 mocht ie het uiteindelijk zelf gaan bedenken en hier nam hij de tijd voor. Dit betaalde zich uit in de vorm van een totaal dominante stelling, al lag de winst niet 1,2,3 voor handen. Wellicht was het paard opjagen met g4 wel goed. Met weinig tijd op de klok nam Martin een goed getimed aanbod van Kuijf aan. Met een 4,5-1,5 voorsprong op het scorebord begon het passen en meten, evaluaties op de laatste borden, et cetera. Captain Michiel (5) besloot een remiseaanbod te accepteren voor het eerste matchpunt. In een langzame Italiaan zat er sowieso weinig in, en de kans op tenminste één halfje op de borden van Raoul (4) en Jan (9) leek groot. Jorgen op bord 10 had het lastiger; in een wilde Konings-Indiër rukte zwart aan alle kant op met pionnen, maar waren de tactische verwikkelingen uiteindelijk onoverkomelijk. Deze (enige) overwinning van Krimpen baarde ons weinig zorgen; Jan had na een gelijk opgaand middenspel een toreneindspel bereikt. Waarschijnlijk was ie onder normale omstandigheden een uur eerder klaar geweest, nu speelde de tegenstander door van T+5 vs T+5 tot aan T+2 vs T+2 voordat eindelijk tot remise werd besloten.

Op dit moment was alleen Raoul nog bezig. Getroffen in zijn Catalaanse voorbereiding kon hij met zwart een pion offeren voor compensatie in een scherpe stelling. Wit gaf uiteindelijk de pion terug om er na dameruil weer eentje te winnen, maar de druk van Raoul vertaalde zich helemaal tot in het eindspel, met torens op de zevende rij en een verdwaald wit paard op a7. De kansen in deze stelling bleken echter tegen te vallen, en Raoul moest uiteindelijk genoegen nemen met afruil van stukken en nog steeds een pion achter. Er ontstond een technisch eindspel (K+T+P+4 vs K+T+L+3) met pionnen op één vleugel. Daarbij waren Raouls pionnen ook nog eens verdubbeld, waardoor de kans op remise mij initieel gering leek. Toch wist Raoul zich taai te verdedigen, zo taai dat er op zet 60 nog steeds weinig gebeurd was. Uiteindelijk werden paard en loper geruild en ontstond er, jawel u raadt het, een toreneindspel. Hierbij kon Raoul de breekzet f6 doen voor een directe remise. Toen ik deze zet op het bord zag leek de uitslag me aanstaande en ben ik terug naar de bar gelopen. Raouls tegenstander dacht hier klaarblijkelijk anders over en besloot wat pionnen cadeau te doen. Uiteindelijk stond Raoul er eentje voor. Niet dat dit iets aan de uitslag veranderde. Een toreneindspel blijft een toreneindspel.

Een zakelijke 6-4 om het nieuwe seizoen op het één na hoogste niveau van Nederland af te trappen. Over drie weken thuis tegen UVS, wij hebben er zin in.