LSG 2 wint topper in 2C

Voor 7 december stond er een kleine massakamp LSG-HMC op het programma. Van beide clubs mochten zowel het 1e als 2e team het tegen elkaar opnemen. Aangekomen in de speelzaal bleek dat verder ook nog HMC 3 tot en met 6 zouden spelen, een volle boel dus en een leuke ambiance om de topper tegen medekoploper HMC 2 te spelen. We hadden deze keer de ongewone luxe dat zowel LSG 1 als 2 compleet was en dat betekende dat wij met onze 9 mans opstelling iemand aan de kant moesten laten. Dat werd ik, vooral gebaseerd op mijn magere prestaties tot nu toe.

Het begin van de wedstrijd was nogal chaotisch. Om 12 uur zat iedereen in de startblokken om te beginnen maar het bleek dat onze wedstrijdleider er nog niet was. Ik opperde nog dat dan de wedstrijdleider van HMC I- LSG I onze wedstrijd er even bij zou doen, maar dat zat er niet in. De man die nog ontbrak was geboekt voor zowel HMC I, II als III. Even wachten dus maar, er was inmiddels een HMC-er naar het station gestuurd om de man daar af te halen. Zodra hij binnen was dachten we te kunnen beginnen, maar nee alle klokken moesten hoogstpersoonlijk door deze meneer gecontroleerd worden, dat waren er zesentwintig.. Alles bij elkaar was het bijna half een toen we begonnen en toen ontdekten sommige spelers dat er soms na een paar zetten spontaan een kwartier bij kwam op de klok. Later heb ik van Folkert begrepen dat dat een bug is in een bepaald type digi’s. Vervelend is het wel, maar goed, over naar de wedstrijd.

We kwamen niet erg best uit de startblokken, de eerste twee uur kon ik geen enkele LSG-er op een betere stelling betrappen. Mindere stellingen hadden we wel. Martin leek grote problemen te hebben, Raoul had een erg eng uitziend stukoffer op zijn dak gekregen en Michiel was zomaar ergens een pion kwijtgeraakt.
Toen Wim dan ook kwam vragen of hij remise moest aannemen, zei ik hem door te spelen. Dat deed Wim, maar liefst vier zetten. Daarna bood hij het zelf aan, met als argument “het was echt heel onduidelijk”. Tja. De tweede remise viel aan het bord van Gerrie. Op de terugweg heeft Gerrie beloofd voortaan niet meer zulke slappe hap te spelen met wit.

De eerste bij wie het tij keerde was Robert. Zijn tegenstander, die er een sport van leek te maken om zo weinig mogelijk tijd achter het bord door te brengen, bracht een kwaliteitsoffer uit de losse pols en werd even later getrakteerd op een fraaie onderste rij-truc. Daarna mocht Robert zijn kwaliteiten als afmaker demonstreren en die waren ruim voldoende.

HMC maakte gelijk aan bord 2 waar Martin het inderdaad niet droog hield. In een lichte stukken eindspel kon hij wits c-pion alleen ten koste van een stuk afstoppen en het resterende eindspel was uiteraard kansloos. 2-2 dus.

Aan het bord van Raoul was de boel inmiddels behoorlijk opgeklaard. Het eng uitziende stukoffer bleek toch niet zo vreselijk te zijn. Zwart wist niets beters te bedenken dan een kwaliteit terugwinnen en remise aanbieden, maar toen dat geweigerd werd, kwamen de witte stukken los en bleek het eindspel makkelijk gewonnen voor wit. 3-2.

Resteerden nog drie borden, met daarop twee betere en een slechtere stelling, dus prima vooruitzichten: Eelco op 4 speelde weer zijn ondoorgrondelijke schaak. Hoe hij het voor elkaar kreeg weet ik niet, maar zonder ook maar iets bijzonders te doen had hij opeens een ijzersterke vrijpion op d3. Goede winstkansen, leek me. En inderdaad, Eelco voerde de druk op, raapte nog een pionnetje mee en won met een niet al te diepe truc. Michiel had met een pion minder een overgang naar het eindspel niet kunnen vermijden maar in het dubbele-lopereindspel kreeg hij opeens een pion terug en ging er nog eens lekker voor zitten. Dat resulteerde uiteindelijk in een vol punt, hoewel het nog lang binnen de remisemarge bleef.

En Chris, met zwart op 8, was al de hele middag bezig een iets mindere stelling overeind te houden, hoewel hij misschien wel een goede kans gemist heeft, als er iets van de de analyse klopte. Inmiddels was het materiaal uitgedund tot elk een dame en wat pionnen, waarbij gezegd moet worden dat de witte vrije e-pion er wel erg sterk uitzag. Uiteindelijk lukte het Chris niet om de remise binnen te halen. Eindstand 5- 3 en daarmee een ongedeelde koppositie. Dat hebben we wel eens slechter gedaan met LSG 2!

auteur: Albert Termeulen