LSG 2: iets minder maar nog steeds op kampioenschap koers

Afgelopen zaterdag speelde LSG 2 de belangrijke wedstrijd tegen Caissa 1. LSG 2 was (is?) nog steeds in de race om promotie af te dwingen naar de meesterklasse maar daarvoor moest eigenlijk wel gewonnen worden. Voor de wedstrijd was er een team met 11 matchpunten (De Waagtoren) en 3 teams met 10 matchpunten (LSG, Caissa en Purmerend). Met de Waagtoren tegen Purmerend op het programma en LSG 2 tegen Caissa waren er dus nog mogelijkheden.

Caissa speelde vorig jaar in de meesterklasse maar dat beviel hen niet erg goed. Degradatie, strafpunten vanwege te weinig spelers, maar voor de 1e klasse is het een prima team. Als ik het goed heb was ik zelf als eerste klaar in mijn partij tegen Michael Wunnink. Ik heb 10 jaar lang interne competitie gespeeld bij Caissa en in 2020 speelden Michael en ik zelfs een online (want Corona) match om het clubkampioenschap. Hartje zomer (35 graden) zaten Michael en ik twee lange avonden tegen elkaar te battelen over 6 partijen. Ik verloor die match helaas dus ik wist hoe sterk Michael kan zijn.

In de partij belanden we in onderstaand diagram. Na een vreemde Franse variant heb ik een pion meer (c5) maar heeft Michael flinke compensatie gebaseerd op zijn witveldige loper. Ook de toren op a6 staat op het punt om in te grijpen. Mijn laatste zet was 15.Db5 omdat ik dacht dat zwart met 15..Df5 en Tg6 wilde verder gaan. Dat loopt echter op niks uit maar na het gespeelde 15..Dc8, deze terugzet verwacht je niet als zwart bezig is met een aanval op te zetten, werd me pas duidelijk wat er ging gebeuren.

Wiersma-Wunnink

Er dreigt nu een vrij snelle overval met 16..Lxf3 17.gxf3 Tg6+ 18.Kh1 Dh3 en omdat ik met Db5 mijn dame uit de verdediging heb gehaald is er niks te doen tegen Dg2 of Df3 mat. Dus moest ik aan de noodrem gaan hangen met een kwaliteitsoffer. Na het gespeelde 16.Pe5 Lxd1 17.Txd1 Td8 blijk ik inderdaad voldoende compensatie te hebben. Ik heb al een pion meer op c5, de zwarte pion op a5 is zwak en zwart kan met zijn torens niet echt mijn stelling binnenkomen. Enkele zetten later stond het zo.

Er is inderdaad een dynamisch evenwicht ontstaan. Zwart komt niet goed verder zonder dat hij ook a5 nog moet gaan offeren en ik kom met wit niet goed verder omdat als ik de druk op a5 verhoog met Pc4 zwart steeds Pc7 speelt en mijn dame ingesloten is. Daarom werd hier maar tot remise besloten.

Toen ik na de partij rond liep zag ik veel bemoedigende stellingen. Oke de onderste twee borden (Kedem en Peter) hadden het moeilijk maar Raoul, Bram, Stefan, Michiel en Andreas gaf ik allemaal goede kansen op een punt. Kedem verloor inderdaad vrij snel maar Bram maakte vlot weer gelijk tegen Willemsma.

van der Velden-Willemsma

In bovenstaand diagram zijn nog typische damegambiet structuren zichtbaar. Wit wil graag e3-e4 er door drukken maar als Willemsma gewoon normale zetten als 19..Tae8 20.Tae1 Te7 had gedaan zie ik niet wat Bram moet beginnen. Gelukkig kwam er hulp van de tegenstander want na het gespeeld 19..Pe8? 20.f4 (lekker flexibel, nu blijkt dit de manier te zijn om verder te komen) 20..Pf6 21.Tae1 Tae8 22.f5 werd zwarts loper levend begraven op h7. In het tweede diagram zien we dat Bram nog veel meer vorderingen heeft gemaakt en is het slotoffensief ingezet met 26.h4.

Als zwart niks doet dan gaat het verder met 27.hxg5 hxg5 28.Tf3 met problemen over de h-lijn. Na het gespeelde 26..gxh4  greep de toren met 27.Tf4  en 28.Txh4 in. Het doek viel toen al snel.

Ook Raoul wist relatief makkelijk de vis op het droge te krijgen. Zijn pion offer werd gewoon niet aangenomen en toen had hij een behoorlijk positioneel voordeel wat snel werd omgezet in een pion extra.

Vanaf dat moment kwamen er enkele tegenvallers. Stefan had eenvoudig een kwaliteit in de schoot geworpen gekregen. Het leek me dat hij de witte koning ging matzetten (Dg7 en T op de 2de rij) of anders het eindspel met kwal meer wel zou winnen. Maar tegenstander Paul Hummel flanste er listig een paar (eeuwigschaak) dreigingen in. Na een paar flink onhandige zetten van Stefan was het inderdaad eeuwig schaak.

Alhoewel ik aan het eind natuurlijk ga beargumenteren dat er zeker meer in had gezeten (zo hoort dat in een verslag) had ik het idee dat Martin enigszins goed wegkwam. Eerst dacht ik dat tegenstander van Arkel misschien enige compensatie had voor de geofferde pion, dacht ik even later dat hij wel erg veel compensatie voor die pion had. Meer dan een eeuwig schaak (Pf7+, Kg8, Ph6+, Kh8, Pf7) zat er echter niet in. Martin vond het allemaal nogal meevallen dus wellicht was ik gewoon wat te negatief in mijn oordeel.

Inmiddels had Peter zijn partij tegen Afek verloren. Peter speelde een bekend pionoffer in een Lb5-siciliaan en leek daar ook lang goede compensatie voor te hebben. Of hij iets heeft gemist, of dat de compensatie gewoon opdroogde is mij niet duidelijk. Hij gaat dat vast zelf nog uitleggen in een ander verslag.

Ik dacht ook lang dat Michiel van Wissen beter stond. Hij won een pion in de opening maar moest die later teruggeven om zijn koning in veiligheid te brengen. In een dubbeltoreneindspel met nog een loper voor Michiel en een paard voor tegenstander Salomons stond hij nog zeker beter maar daar wist hij niet goed van te profiteren. Remise dus.

Goed dat is dus 4-4. En toen waren de twee invallers Andreas en Andrés nog bezig. Ik denk dat een van de reden waarom we zo hoog staan is dat we eigenlijk altijd wel blij zijn als we een paar invallers mogen opstellen. Begrijp me goed ik waardeer alle basisspelers, maar als we een invaller nodig hebben worden we daar meestal sterker van. Zo ook nu. Dat we in ieder geval gelijk gingen spelen was wel duidelijk want Andreas Vogt stond vanuit een Franse doorschuifvariant de hele partij beter. Zoals Stefan en ik later bespraken ziet het er bij Andreas altijd degelijk en eenvoudig uit zo’n overwinning. Zelf moppert Andreas graag liever over kleine tactische dingen die mis gaan (zeg Lxh2, Kxh2, Dh4+, Kg1, Dxe4 in een recent verleden) maar niet zelden wint hij zijn potjes soeverein, zo ook nu.

Kijk bijvoorbeeld eens naar het eerste diagram. Zou u al gezien hebben dat aan het eind van de 5 zetten diepe combinatie die Andreas nu gaat uitvoeren een mooie pion meer heeft?

Croese-Vogt

Na 25..Pb2 (hop) 26.Db1 Txc3 (hop) 27.Dxb2 Txb3! (hop) 28.Dxb3 Pxd4 (hop) 29.Dd1 Pxe2 (laatste keer hop) 30.Dxe2 Lb5 komen we bij onderstaande diagram aan en is de pointe duidelijk.

 31.Db2 Lxf1 32.Kxf1 en de d-pion besliste de wedstrijd. Ik denk toch dat Andreas stiekem nog wat stappenplan stencils aan het doornemen is in zijn vrije tijd. Hij bracht dus het matchpunt binnen (5-4).

For the final game we turn to English. Andrés  Presa Villa is the super-sub of LSG 2 and LSG 3. With 4.5 out of 5 games he always pulls these teams out of the fire! Unfortunately, this round he met the strongest player of Caissa, Arno Bezemer. He definitely had problems after the opening, but patiently fought his way back to a completely equal position after 40 moves. A hidden trick however turned the game around again because Andrés ended up in a queen ending with 3 against 1 pawns.

5-5 uiteindelijk en daar had NATUURLIJK meer in gezeten. Helaas won de Waagtoren ook tegen Purmerend dus nu staan we twee matchpunten achter. Om nog te kunnen promoveren (moeten we dat eigenlijk wel willen?) moet de laatste ronde gewonnen worden en moet de Waagtoren verliezen tegen Wageningen. En dan moet CAISSA ook nog eens niet al te dik winnen tegen degradant Meppel. We gaan het zien in de laatste KNSB ronde.

 

1 reactie op “LSG 2: iets minder maar nog steeds op kampioenschap koers

  1. Mooi verslag! Leuke fragmenten ook. Die combinatie van Andreas kan ik zeker gebruiken voor een training. De zetten op zich zijn niet eens zo moeilijk, maar het zijn er best veel.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*