LSG 2 en zijn wil om niet te degraderen

U heeft de laatste tijd weinig meer kunnen lezen over het wel en wee van LSG 2 en daar was een goede reden voor. Nu het allemaal na de 9^de ronde goed is afgelopen durven we echter wel weer. Goed wat is er allemaal gebeurd in de tussentijd. Nadat we vorig jaar als tweede eindigden in de 1e klasse begonnen we hoopvol aan het seizoen. We starten ook helemaal niet slecht met een overwinning en twee gelijke spelen. Toen kwam de klad erin en verloren we in rondes 4 tot en met 6. Door ziekte en doordat we spelers af moesten staan aan het 1e team, wat we natuurlijk graag doen, waren er de nodige personele problemen. We hadden dus veel invallers nodig en met nog 6 andere LSG teams te vullen had de externe competitie leider dus zijn handen vol aan ons. Die invallers, dank allemaal het zijn er te veel om op te noemen, scoorden overigens ongeveer 50% dus dat we na 6 ronden richting de degradatiestreep gingen hadden we geheel aan onszelf te danken. In ronde 7 wonnen we gelukkig van het al bijna gedegradeerde SOPSWEPS, maar de 9-1 nederlaag tegen HWP Sas van Gent in ronde 8 hielp niet. Kortom, lange inleiding, maar voor de laatste ronde stonden we met 6 matchpunten en een belabberd doelsaldo op plek 9.

De stand voor de laatste ronde was als volgt. Vijf teams, van Caissa tot LSG 2, streden in de laatste ronde tegen degradatie.

Alle hens aan dek dus en tijdens de laatste ronde tegen Caissa hadden we zelfs een informant moeten sturen naar Haarlem om daar een van de 5 andere degradatie kandidaten in de gaten te houden. We vonden het te gek worden om bij de externe competitieleider naast 10 invallers in een seizoen ook nog eens 4 andere spionnen aan te vragen om alle teams in de gaten te kunnen houden. Vanuit Haarlem kwamen al snel berichten binnen dat we het toch echt zelf moesten doen want HWP Haarlem, de nummer 8 ging makkelijk winnen van DSC.

Goed de wedstrijd tegen Caissa dan. Alhoewel het duidelijk was dat we moesten winnen hadden we van te voren niet direct een strategie hoe dat aan te pakken. Toen ik echter na de 40ste zet een rondje liep stonden er al op 6 borden koningen tegen elkaar, had Rudy gewonnen en Bram helaas verloren. Het verbaasde me dan ook niet dat de teamleider van dienst me vertelde dat ik in IEDER GEVAL moest winnen, waarbij in ieder geval met nadruk werd uitgesproken zodat ik de pointe niet zou missen. Ik vroeg me nog wel af waarom ik dat moest doen en niet Wim (eerst iemand ander zijn bordje leeg eten natuurlijk) die nog tegen Hans Ree bezig was en mijn inziens misschien wel meer kansen had dan die 0% die ik in mijn stelling nog zag. Maar goed een lange discussie aangaan op zo’n moment is ook niet bevorderlijk voor de concentratie en toen het kort daarna remise werd bij Wim was er dus nog maar een iemand die het seizoen kon redden. Ik.

Goed hoe doe je dat dan in onderstaande stelling.

Croese – Wiersma na de 40ste zet van wit

ik zag in ieder geval mijn verste vrijpion op de h-lijn als positief aan de stelling. Die maar zo snel mogelijk naar voren dan, met bijvoorbeeld 40..Kg5? Of juist nog even achterhouden? De Gukeshen, Praggs en Abdujaparoven van deze wereld kunnen dat wellicht uitrekenen maar daar hoor ik niet bij. Dus ik moest het op gevoel doen. Verder was ik bang dat wit na 41.Pd3 c4 met de koning naar binnen zou gaan via Kd4, Kc5 en mijn damevleugel zou kaal roven. Kortom mijn strategie was min of meer eerst de damevleugel stabiliseren, de witte e-pion onder controle houden en dan met de h-pion aan de slag. Niet bepaald een heroïsch plan, maar in ieder geval een plan. Dus besloot ik tot 40..Lc8 om na 41.Pd3 c4 42.Pc5 Ke5 te kunnen doen. Dat leek me wel wat te kunnen zijn. Wit speelde echter geen 42.Pc5 maar 42.Pb4 en toen moest ik weer wat bedenken. Nu lopen met 42..h5 43.Kd4 h4 44.Kc5 Pd7 45.Kd6 vond ik eng, die goed ondersteunde witte e-pion lijkt me sneller dan mijn lonesome h-pion, dus besloot ik mijn stukken te activeren met 42..cxb3 43.cxb3 Le6 44.Pxa6 Lxb3

Wie weet slaag ik er in om met Pc4 de pion op a3 nog een keer te winnen, al zag ik ook wel dat er veel pionnen van het bord gingen op deze manier. Goed wit ging nu inderdaad mijn damevleugel binnen met 45.Kd4 Pc4 46.Pc7 Pxa3 47.e5 Ke7 48.Kc5 Lc4 49.Le4 h5

49.Le4 zag ik niet echt aankomen want mijn h-pion wilde immers toch al gaan lopen maar toen begreep ik ineens dat Le4 ook mijn aftocht van Pa3 bemoeilijkte. Nou ja bemoeilijkt is een understatement, die ben ik gewoon kwijt. Klein beetje paniek maar ik had al snel door dat de stelling niet verloren was omdat ik tijd krijg om met de koning via e6-xe5-f4 snel naar binnen te lopen. Maar om met een stuk minder te winnen met mijn overgebleven h-pion leek me ook nogal optimistisch. Hier begon tegenstander Croese gelukkig lang te denken over de enige logische voortzetting (iets als 7 van de 12 minuten die hij nog had) dus dat gaf weer een beetje hoop. Tot mijn verbazing volde er 50.Kb4 Kd7 51.Kxa3? en dus niet 51.Pa6 Ke6 52.Kxa3 Kxe5 en elke normale loper zet op de h1-a8 diagonaal maakt remise. Even snel heroriënteren maar het eindspel na 51..Kxc7 is toch echt wel gewonnen.

Je moet alleen even doorkrijgen dat de zwarte koning helemaal via f7-g6-g5 moet omlopen om de h-pion vooruit te krijgen. Een aantal zetten later is de overwinning in onderstaande stelling echter nabij.

Ik besloot hier tot het quasi handige 63..Le8 terwijl meteen gaan lopen met 63..Kf4 veel makkelijker was. Ik had echter nog niet helder dat dan na 64.e6 Lxe6 65.Kb5 Kg3 het eindspel met h-pion makkelijk wint. In de partij kwam de winst na 64.Kc5 Kf5 65.Kd4 (Na 65.Kd6 b4 kan de witte loper niet beide pionnen tegenhouden) 65..Kf4 66.Lf1 Kg3 67.e6 h3 68.Ld3 h2 69.Le4 Kf2 hield mijn tegenstander het voor gezien  en was handhaving een feit. 0-1

Dit laat zien dat het toch wel een heel dun zijden draadje was waar het LSG2 noodlot aan hing dit seizoen. De sympathieke Caissa-tegenstanders bleven er ook gelukkig net in terwijl Purmerend (dat 6de stond voor deze ronde) uiteindelijk is gedegradeerd.

Rest mij nog om onze teamleider Peter te bedanken die dit chaotische seizoen in goede banen moest leiden.