LSG 2 blijft in de titelrace!

Uit naar Leeuwarden, met de trein. Wel fijn ook eigenlijk: je verdiepen in de kwaliteitskrant terwijl het polderlandschap met zijn natuurpracht en omgekeerde vlaggen zich langzaam aan je voorbijtrekt. Teamleider Michiel heeft dit seizoen al heel wat met me te stellen gehad; de laatste ronde zelfs een corona-afmelding op de ochtend zelf. Dus maar een treintje eerder genomen: het moet allemaal wel erg gek lopen als het niet gaat lukken. Aan mij zal het niet liggen!

Sterker nog: als ik de berichten mag geloven, is het juist de vraag of mijn autorijdende teamgenoten het gaan redden. Een visioen: ik ben soeverein mijn openingszetten aan het uitvoeren en zie meewarig hoe ze, meer dood dan levend, de speelzaal betreden. Ze hebben de halve ochtend achter trekkers gereden, zijn per ongeluk aangezien voor milieuactivisten en door de ME op de korrel genomen.

Namens Bram van der Velden

Uiteraard is er een wisselstoring en sta ik vloekend en tierend rond 12:00 op een station waar ik niet wil zijn. Het heet hier Akkrum en de afbraak van de verzorgingsstaat is er in volle gang. Vrij naar Jake en Elwood: “It is 20 kilometers to Leeuwarden, in het weekend komt er alleen een bus als je ‘m twee uur van tevoren besteld hebt, het regent en ik moet plassen, maar je kunt hier niet schuilen en er is geen wc.”. Er staat een blauwe Deelfiets Fryslân. Zal ik het doen? ‘k Trap de fietse deur ’t buulzand hen, op ’n zandpad tussen Slien en Erm…

Eerst maar even mijn teamgenoten op de hoogte stellen. Onder normale omstandigheden waren ze hier langsgereden maar ze zijn via de Afsluitdijk gegaan vanwege de verwachte verstoring. Ze hebben gelukkig zoveel marge ingebouwd dat een omweg van 40 minuten geen probleem is.

Terwijl ik op mijn redders wacht, bestudeer ik de omgeving. Op 4 juni 2023 15 uur (inloop 14:30) is er in Akkrum een huiskamerconcert van Travling’ in the Footsteps, in akoestyske foarstelling fol harksankjes út it ferline en it heden. Ook kun je “op dit stasjon stilstaan voor coaching, supervisie, intervisie, creativiteit”. Je hoeft alleen Gerda maar te bellen op 0615 …. Daar is Michiel al.

We beginnen. Als eerste klaar is Eelke met zwart op bord 6. Naar eigen zeggen pakte hij een zijvariant tegen de Caro-Kann te passief aan en werd hij helemaal vastgezet. Zijn tegenstander bleek met remise tevreden: 0.5-0.5. Daarna Alex. Met zwart op bord 4 hij dacht door paardruil een goede versie van een Maroczy te krijgen. Maar zijn tegenstander maakte handig gebruik van zijn ruimtevoordeel en wist ten koste van een pion een eindspel met voor hem een actieve toren op de zevende rij te bereiken. 0.5-1.5 Michiel bracht op bord 8 de stand weer gelijk, en zijn eigen zwartscore dit jaar op een schitterende 4 uit 5:

Met 10 e5 speelde wit hier de beste zet. Maar na 10 … dxe5 11. Dxe5 Ld6 was 12. Dd4 aangewezen. Na het gespeelde 12. Lxf6 Lxe5 13. Lxd8 had zwart het tussenschaakje 13… Lf4+ en stond hij vorstelijk met zijn loperpaar. Toen wit ook nog onnodig een pion gaf, was het snel voorbij. 1.5-1.5; snel daarna 2-2 door een halfje van Stefan.

Toen nam de middag een bijzondere wending. Zoals zoveel teams speelt Philidor Leeuwarden zijn wedstijden in een multifunctioneel zalencentrum. Altijd leuk: dan zie je aan de bar bijvoorbeeld niet alleen getergde intellectuelen. In dit geval bleek het gebouw ook in gebruik door een militaire kapel.

Kenners weten dat de muziek van zo’n kapel vrij sterk leunt op de slagwerksectie. Logisch ook: een groep bange jonge mensen, ver weg van hun lieve moeders, die roep je niet op tot de zelfopoffering met zoetgevooisde klanken van dwarsfluiten. En wij konden meeluisteren met het vele tromgeroffel. Het beviel uitstekend, vooral omdat de muziek met het naderen van de tijdnoodfase alleen maar intenser werd.

Ik zie hier mogelijkheden om het schaken nog wat te pimpen. Het is natuurlijk leuk dat de helft van de Nederlandse jeugd inmiddels de chess.com-app geïnstalleerd heeft (en over ons edele spel spreekt in termen van ‘ik had een zieke pin op jouw bishop in de Sicilian Defense’). Ook word je sinds kort op familiefeestjes bevraagd over schaaksoftware (dit gesprek omvat dan ook vaak lichaamsopeningen die eerder niet vaak op kringverjaardagen benoemd werden). Maar de KNSB-competitie is toch een beetje een relict. Erg twintigste-eeuws.

Mijn voorstel: elke wedstrijd wordt voortaan door een orkest begeleid. Dat houdt zich aan het begin wat gedeisd: terwijl er op de verschillende borden theorie op het bord verschijnt, klinkt er alleen wat ambient music. Na enige tijd worden de eerste halfjes gemarkeerd door een mopje Philip Glass. Maar na een uur of drie begint de strijkerssectie zich te roeren. De pauken geven een eerste vermoeden van wat er staat te komen; ze zwellen daarna steeds meer aan, ondersteund door het zware koper. Minuten voor de tijdcontrole is het gehele orkest los: 38. Pg5 BAM BAM BAM … f6 BAM. 39. Dxh7+ BAM BOEM BOEM BOEM BAM Kf8 BAM BOEM BOEM.

Bemoedigd door de voornoemde klanken was Rudy (wit op 1) met een prima partij bezig. We geven hem het woord:

Na een voor mij onbekende maar spannende variant van de London probeerde zwart snel het initiatief te grijpen. Omdat ik onbekend was met de variant, speelde ik al snel niet de meest kritieke zetten om een wit voordeeltje te behouden. Stelling na 12 e4:

Zwart heeft hier het interessante stukoffer 12…,Lxe5! Na Lxe5,Pxe5 14 exf5,0-0-0 heeft zwart enorme compensatie, omdat wit nauwelijks kan ontwikkelen. Het zal je niet verbazen dat zowel ik als mijn tegenstander hier geen seconde naar gekeken hebben. Na het logische 12…,Lxe4 13 Pxe4,dxe4 14 Lxc4,Pxe5 15 Lxe5,Lxe5 16 Dg5! heeft wit een plusje door de zwakke positie van de zwarte koning. 

Een paar zetten later sloeg het witte voordeel opeens door na een zeer matige zet van zwart. Stelling na 21 Tae1:

Zwart speelde hier het bizar ogende 21…,b7-b6: het idee is om de dreiging Pg3 op te vangen met de ‘escape’ ..,Lxg3 fxg3,Dc5+ met overgang naar een voor zwart iets minder eindspel. Veel sterker was 21…,Lh2+ 22 Kh1,De5 met een plusje voor wit in het eindspel. Wat zwart miste was een keiharde mokerslag:

22 Pg3,Lxg3 23 Txe4+! Maakt gebruik van de ongedekte positie van f7, en de ongelukkige positie van de zwarte stukken. Na 23…,Pxe4 zou 24 Dxf7+ volgen, met een prachtig vervolg: 24..,Kd6 25 Dd5+,Ke7 26 De6+,Kf8 27 Dxg8+,Ke7 28 De6+,Kf8 29 fxg3+ en de witte aanvalstrein dendert door terwijl alle zwarte stukken het doosje in gaan. Daarom kon zwart de toren niet slaan, maar daarmee werd de dekking van Pf6 uitgeschakeld: 23…,Kf8 24 Dxf6 De zwarte stelling is hopeloos, wit heeft een pion meer met aanhoudende aanval. Het restant was 24…,Td6 25 Df5,Lxh4 26 Dxh5,Lg5 27 Tfe1,Td8 28 Te7!,Dxe7 29 Txe7,Kxe7 30 Dxf7,Kd6 31 Dd5+,Kc7 32 De5+ en opgegeven, want er gaat nog een volle toren verloren.

Ikzelf (zwart op 2) had de mazzel dat mijn tegenstander met 25 minuten achterstand was begonnen (ironisch gezien mijn eigen odyssee), wat hem niet belette om veel beter uit de opening te komen:

Die a-lijn is mooi maar pion d4 is zwak en als ik niet oppas, is het ook nog bijna mat. Ik ging hier voor de noodrem: 21…g6 22. Dh6 (Dg4 verliest een dame na … h5) Lf8 23. Dg5 Dd8 24. Pxd4 Dxg5 25. hxg5 en hier wist ik uiteindelijk net genoeg tegenspel op de damevleugel te krijgen. Daarbij hielp de lichte tijdnood van wit; als hij 25 minuten extra had gehad, was het waarschijnlijk anders verlopen.

Na de tijdnoodfase stond het dus 3.5-2.5 voor ons en waren Raoul, Jonathan, Martin en Peter nog bezig. Raoul (bord 5 met wit) had eerder in de partij al voordeel behaald:

Zwart verzwakte hier zijn pionnenstructuur verder met 27… bxa4. De beste zet is voor de gemiddelde mens onmogelijk te vinden: 27… f4! en na 28. exf4 slaat zwart wel op a4. Het verschil is dat de zwarte dame actief kan worden op f5. Zie hieronder voor de partij met interessant commentaar van Raoul.

Na de tijdcontrole wist Raoul zijn stelling met drie pluspionnen tot winst om te zetten. Maar Jonathan, die al een tijdje met zijn rug tegen de muur stond, hield het niet droog. 4.5-3.5 dus. Bleef over: Martin en Peter.

Martin was met een plusje uit de opening gekomen, maar zag de stelling op een gegeven moment vervlakken. Met het oog op de stand bleef hij het proberen, en op een gegeven moment stond het zo:

Zwart wikkelde hier met Pd6-f7 af naar een lopereindspel, maar dat bleek heel goed voor wit. Martin kreeg g5 en h4-h5-h6 voor elkaar, opende met c4 een tweede front en wist zwart uit te tempéren (lekker woord). Uit het boekje.

5.5-3.5, de punten in de tas, en alleen Peter nog bezig. Hij meldt ons:

Ken je dat? Je speelt een verre uitwedstrijd, het is 17:30 uur en iedereen is al klaar. Bijna iedereen dan, want die ene teamgenoot zit een eindeloos eindspel te verdedigen, en dat kan nog zeker 49 zetten duren. Met increment is dat bijna een uur. 

In de LSG-2-app is er altijd veel plaats voor humor. Daarom hadden we hier een oplossing voor: we laten die ene stakker gewoon lekker zijn potje spelen, en de rest gaat alvast gezellig eten. Of zoals ik het formuleerde: ‘Ik heb het restaurant gereserveerd om 19:00 uur. Dus heeft iedereen de gelegenheid om 150 zetten lang dat toreneindspel met h- en f-pion te verdedigen, en dan toch nog vóór het nagerecht aan te schuiven.’ 

Een steengoede grap, nietwaar? Echt hilarisch. 

Maar wie zat er op zaterdag 11 maart om 17.30 uur aan de verkeerde kant van een -1-eindspel? Inderdaad. 

Het goede nieuws was dat mijn teamgenoten braaf op mij wachtten. En dat ik het uiteindelijk wist te houden. Hier alvast de stelling vlak voor het einde, en een quizvraag: wat is de meest artistieke manier waarop wit remise kan maken?

6-4! We staan tweede en, al hebben we het niet in eigen hand, er is zelfs nog een kansje dat we volgend jaar Meesterklasse spelen. We hebben daar uiteraard niets te zoeken.

 

5 reacties op “LSG 2 blijft in de titelrace!

    • Je hebt helemaal gelijk, Bob. Maar La5: had ik niet gezien. Er is een creatievere methode – en ook die had ik gemist. Zie mijn stukje hierboven.

Laat een antwoord achter aan Bob Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*