LSG 1 blijft op schema
De wedstrijd tegen ESG Dr Max Euwe werd door sommige clubgenoten aangemerkt als een “verplicht nummer” dat toch wel gewonnen zou worden. Ik zag dat toch wel wat anders. De ploeg uit Enschede had de beste prestatie geboekt tegen Voerendaal en wij hadden al een keer punten laten liggen in een wedstrijd tegen een negental. En nu hadden wij maar negen “echte” spelers.
Gelukkig stond er op persoonlijk vlak ook nog wat op het spel. Sommige spelers wilden hun TPR wat meer in lijn brengen met hun eigen ELO, Rudy is nog in de race voor een meesternorm en Edwin had berekend dat hij na een zege in de slotronde mogelijk kon gaan vechten voor een GM-norm. En tsja de spelers hadden natuurlijk ook het idee dat ze die bijna onontkoombare nederlaag van de invallende captain moesten wegwerken.
Predrag was als eerste klaar. Tegen Rob Bertholee koos hij misschien niet de sterkste openingsvariant, maar wel een variant die de tegenstander niet lag. Op het moment dat de 1-0 op het bord kwam zag ik het al heel erg rooskleurig in. Alleen Mark en ik stonden wat minder, maar op zeker vier borden ging ik al uit van winst.
Dat inzicht in de teamprestatie bleek correct. Inderdaad verloren Mark en ondergetekende ( kort voor het einde dacht ik nog voor remise te spelen, alleen had ik dan wel eerst h6 moeten spelen voor het direct verliezende 24…e5), maar de overige borden leverden zelfs nog vijf overwinningen op.
Arthur en Edwin kregen hun voorbereidingen op het bord. Bij Edwin leverde dit een op het oog eenvoudige zege op, Arthur won uiteindelijk in een ongelijk loper eindspel, toen de tegenstander murw gespeeld de fout in ging.
Eelke maakte het zich toch weer wat moeilijker dan nodig maar scoorde wel een vol punt. Stefan had al snel pluspionnen, waarna het een kwestie van tijd was op het punt binnen te halen. Jan- Willem tot slot had tegen oud clubgenoot Luc Compagnie al snel een betere stelling dankzij een zwakke geïsoleerde d-pion van de opponent. Ook daar was het een kwestie van techniek en tijd.
Alleen bij Rudy en Michiel werd het remise. Beide heren hebben denk ik niet echt verloren gestaan, maar brachten zich zelf wel meer in problemen dan wellicht nodig was. Gelukkig zonder consequenties, alhoewel het voor Rudy – met het oog op de jacht op een meesternorm – vast prettiger was geweest als hij wel tot winst was gekomen.
Met nog één ronde te spelen is de conclusie: als team gaan we spelen voor de tweede plek en als ze de juiste tegenstanders krijgen kunnen Rudy (moet nog tegen een buitenlander) en Edwin (moet nog tegen een GM) spelen voor een titelnorm.
Van de teamleider van ESG, Frank Kroeze, heb ik de partijnotaties toegestuurd gekregen met de volgende kanttekeningen:
Van de partij Van Blitterswijk-Ellenbroek had ik slechts één notatieformulier (die van Ton vermoed ik) en aan de hand daarvan heb ik de partij niet helemaal kunnen reconstrueren.
De partij Van der Werf-Konijn lijkt overeen te komen met de notatiebiljetten, maar het slot is een beetje merkwaardig. Wit staat weliswaar nog steeds verloren in de slotsteling, maar het stuk ophalen met 36. Dd5+ ligt toch meer voor de hand dan opgave.
Geef een reactie