LSG 1 bekert door

Een wat ongelukkige loting had ons aan het andere Meesterklasse team in onze poule gekoppeld. LSG – Utrecht was in ieder geval een mooie affiche. Alvast een kort wedstrijdverslag dat later wellicht zal worden aangevuld met fragmenten en de beleving van Capitano.

Rudy was als eerste klaar met wit tegen Hans Klip. In een Leningrader met g3, c3 en Db3 had hij helemaal niets bereid en een tactisch remiseaanbod werd vrijwel
direct aangenomen.

Het leek erop dat ik nog wat eerder klaar zou zijn toen ik met zwart tegen jeugdtalent Tycho Dijkhuis na zo’n 15 zetten een eindspel van T+L vs T+L met een symmetrische structuur (alleen e-pionnen geruild) op het bord had. Ik deed er nog een paar en toen liet hij zien dat eindspelen nog niet zijn sterkste kant zijn. Vervolgens heb ik 2 of 3 duidelijke winsten gemist en werd het alsnog remise. Op zich was ik wel tevreden over mijn vechtlust ondanks de saaie stelling. Mijn techniek was alleen wat minder en kan nog wel wat oefening gebruiken.

Toen ik remise gaf had Mark met zwart tegen Vincent Diepeveen ook al remise gespeeld. In een Schots 4-paardenspel leek hij wat in de problemen te zijn gekomen. Diep deed het allemaal niet zo handig en zwart won een pion. Wit had alleen zoveel activiteit dat meer dan remise er volgens mij nooit in heeft gezeten.

Het kwam dus aan op Arthur. Ik het begin maakte ik me wat zorgen omdat hij met wit tegen Jens – in een gesloten Spaanse Breyer – niet echt het type stelling aan het spelen was waarin hij op zijn sterkst is. Maar goed, in de analyse bleek hij ook hier aardig op de hoogte van wat recente ideeen en speelde hij het best interessant. De manoeuvreerfase – die ik grotendeels gemist heb – is hem uiteindelijk goed afgegaan en op het moment dat ik mijn partij remise gaf, stond hij al een pion en een stelling voor. In de uitvluggerfase ging hij echter lang nadenken en liet hij nog wat tactische truuks toe. Waarschijnlijk was het altijd wel gewonnen, maar op een bepaald moment had Arthur nog 8 sec + 5 sec increment voor de rest van de partij. Dan maak je je toch nog wel een beetje zorgen. Arthur liet zien dat hij over stalen zenuwen beschikt en won overtuigend.

Een benauwde – maar zeker niet onverdiende – overwinning!