Kansloze nederlaag LSG 3

Net als vorig jaar met LSG 4 verloren wij dit jaar met LSG 3 kansloos van Almere 1.

Dirk Sikkel kreeg met wit op bord 4 in een Siciliaan-Lb5 de Maroczy-bind op het bord. Nadat Pd5 was geslagen nam hij met de verkeerde pion terug en ging toen langzaam maar zeker aan het loperpaar van zijn tegenstander ten onder (0-1).

Daarna liep Almere 1 uit naar 0-5. Wat de volgorde van de verliespartijen was is de schrijver van dit stukje ontgaan. Van Marcel Wubben op bord 6 met wit heb ik niet meegekregen hoe hij verloren heeft.
Leendert Pols had op bord 5 met zwart ondanks het loperpaar met 3 pionnen voor de kwaliteit een kansrijke stelling in handen. Een onnauwkeurigheid bij het hergroeperen van de stukken leidde door een dubbel-attack tot verlies van een loper en daarmee van de partij.

Jorgen Henseler kreeg met zwart op bord 3 een typische Konings-Indische stelling op het bord en kon een pion offeren in ruil voor activiteit. Hij koos ervoor de pion te houden, maar zag niet dat daar tactiek voor nodig was. Hij verloor de pion zonder compensatie en even later de partij.
Bart blunderde met zwart op bord 7 in het middenspel een pion, kwam beroerd te staan en verloor wat later een stuk.

Hierna was er voor het team niets meer te halen, alleen nog de eer en een persoonlijk resultaat.
Timo Yeh speelde met wit op bord 8 tegen FM Tobias Kabos (KNSB-rating 2308). Timo opende met Pf3 waarop Tobias reageerde met een variant die Timo niet kende. Toch kwamen ze gelijkwaardig uit de opening. Op een gegeven moment maakte Tobias een onterecht stukoffer waardoor Timo beter kwam te staan. Stapsgewijs bouwde Timo zijn positie uit en had in het eindspel een gedekte e-pion op de 7e rij waardoor hij gewonnen stond. Helaas maakte hij op dat moment een blunder (hij draaide de vereiste zetvolgorde per ongeluk om, misschien door oververmoeidheid want we waren toen al 5 uur bezig) en kon Tobias ontsnappen en uiteindelijk zelfs winnen door drie opgerukte vrijpionnen in het centrum.

Marcel de Jeu speelde op bord 2 met wit een Engelse partij waarvan het thema in eerste instantie de druk op zwarts geïsoleerde pion op d5 was. Om de druk te verlichten gaf zwart het loperpaar op, maar dat gaf weer andere bezwaren toen de stelling verder geopend werd. Uiteindelijk won wit een pion. Een technische winst lag in het verschiet, maar de zwartspeler liet toe dat wit nog een paar pionnen pakte, denkend dat de stelling de mogelijkheid van eeuwig schaak of zelfs mat zou bieden. Dat was echter niet het geval en na een witte promotie tot dame streek zwart de vlag.

Jan kreeg op bord 1 met zwart de Franse Wingvariant tegen zich. Zijn tegenstander offerde een stuk en kreeg daar twee pionnen en een remisestelling voor. Hij deed het al gelijk verkeerd en kwam verloren te staan. Op zet 40 gaf Jan zijn tegenstander de gelegenheid om zijn vrij pionnen op te spelen naar f6 en e7. Dat was nog niet verloren, maar een loper weggeven op de 41e zet wel. Waarschijnlijk kwam dat door de jetlag (net terug uit Australie), de schrik van de slechte 40e zet en de opluchting van het halen van de 40 zetten. Op een gegeven moment dacht mijn tegenstander ten onrechte dat zijn toren ingesloten zou worden en door de koning opgehaald zou worden. Hij offerde zijn vrijpionnen met een remiseaanbod. Dat met beide handen aangenomen.

Tekst aangeleverd door Jan Hellenberg