In Memoriam Ruud Mieremet
Triest nieuws helaas. Ons sympathieke en iconische oud-lid Ruud Mieremet is op 25 mei jl. overleden op de leeftijd van 74 jaar. De oude garde van LSG zal zich hem ongetwijfeld nog kunnen herinneren: Ruud is lang lid geweest van LSG, al had hij al zo’n 20 jaar geleden zijn lidmaatschap opgezegd. Voor de leden die hem niet hebben meegemaakt een paar van zijn activiteiten:
Hij was samen met Dirk Sikkel de man die er voor zorgde dat in 1979 het Noteboomtoernnoi voor het eerst als zes-rondig weekendtoernooi werd verspeeld. Ook introduceerde hij eind jaren zeventig in de zomer open snelschaaktoernooien. Hij heeft een tijd aan het clubblad gewerkt, waarbij hij indertijd een stencilmachine regelde voor de vereniging. Hij was mede grondlegger van de stichting vrienden van LSG. In het café ’t Parlement was hij betrokken bij de oprichting van een schaakclub onder die naam. Met zijn enorme betrokkenheid zorgde hij voor heel veel activiteit van vele leden, er werd soms met grote groepen deel genomen aan toernooien in het buitenland. Hij was betrokken bij de organisatie van de festiviteiten voor het 50 jarig jublieum van de LSB. En hij heeft diverse bestuursfuncties (o.a. voorzitter LSG) in de schaakwereld gehad. In het jubileumboek over de eerste honderd jaren van LSG is zijn naam dan ook heel vaak terug te vinden.
Persoonlijk heb ik heel veel aan hem te danken. Door hem kwam ik al gelijk als brugklasleerling in het schoolschaakteam van de Louise de Coligny scholengemeenschap, wat uiteindelijk één keer Nederlands kampioen is geworden. Ook zorgde hij er voor dat ik bij Heineken kwam werken, met Ruud als leidinggevende en Leon Konings als collega. Ik kan me nog altijd een dagje LSG-nieuws stencillen herinneren uit de tijd dat ik nog getrouwd in Rijnsburg woonde. Op een zeker moment zijn we afhaalchinees gaan eten en dat vond één van onze honden wel interessant. Het bracht Ruud tot de opmerking “kijk die hond is gezond hij lust bier en Chinees”. Berucht waren snelschaakavondjes en voorbesprekingen bij hem thuis. In zijn mancave had hij naast een flipperkast ook een volledige tapinstallatie, uiteraard met een aangesloten fust. Ik heb daar zelfs een LSG-lid meegemaakt die zich vergiste in de uitgang en bijna via een balkon was vertrokken. En de toernooien in Gent en Montpellier samen met hem zal ik (tenzij alzheimer toeslaat) nooit vergeten. Of wat te denken van de door hem geintroduceerde opgevoerde pion e5-e6,5-e8 om daarmee de tegenstander in volkomen verwarring (“ik had het toch echt uitgerekend”) achter te laten. En dat in een wedstrijd voor promotie naar de KNSB-competitie! (die bestonden vroeger nog)
Kortom hij zal gemist worden.
De afscheidsbijeenkomst vindt plaats op vrijdag 30 mei om 12.45 in kleine kring, ook te volgen op de livestream: https://media.plechtigheidonline.nl/ en kies daar voor internetuitzending en gebruik code 9CMX-73MK
Ruud was een gouden vent. Altijd in voor een geintje, altijd betrouwbaar en integer. In mijn LSG-tijd die in 1988 eindigde, was hij een van van mijn echte schaakvrienden. Na Ruud Dobbelaar en Jan Tolenaar is hij de volgende die onze oude vriendenclub heeft verlaten.
Een mooi in memoriam, compliment Folkert, maar de aanleiding is even triest als onverwacht. Zelf had ik Ruud al een tijd niet meer gezien, maar we onderhielden wel contact via WhatsApp. Dat leidde regelmatig tot het vertrouwde bulderend lachen, maar nu virtueel. Ruud was een prima vriend, reisgenoot (met Montpellier als onvergetelijk hoogtepunt) en teamleider. Aan dat laatste gaf hij op onorthodoxe wijze invulling met een in alcohol gedrenkte voorbespreking de dag voor de wedstrijd. Ook was Ruud de uitvinder van het 2-enveloppen-systeem om qua opstelling passend te reageren op de aan- of afwezigheid van een grote ster bij de vijand. Dat was nog in het tijdperk zonder tactische opstellingen. Ik zal Ruud erg missen
Ruud zal ik niet gauw vergeten. Hij was iemand met een duidelijke mening en visie. Met hem in de kamer was alles anders. Een mooie kerel met een hart van goud. Wat hij met zijn vrouw voor het LSG en het Noteboom Toernooi hebben gedaan is onvergetelijk en ongeëvenaard.
De avonden bij hem thuis en in zijn huisbar kan je gewoon nooit meer vergeten.
Het was een eer en een genoegen hem te hebben gekend en met hem te mogen bouwen aan het LSG. Veel te vroeg gestorven.
Wat een triest nieuws. Toen ik lid werd van LSG, bijna 40 jaar geleden, was Ruud een van de drijvende krachten van LSG. Vol ideeën en ambities. Hij zag altijd mogelijkheden. Voor mij stond Ruud symbool voor LSG: de combinatie van gezelligheid en prestatie.
Het waren Ruud en Dirk die het Noteboom nieuw leven inbliezen. Al voor mijn tijd, in 1979. Een Engels weekendtoernooi met een eerste prijs van 1.000 gulden. De zorgen om voldoende deelnemers, voldoende inkomsten werden weggelachen. Zij stonden persoonlijk garant!
Toen ik in de redactie van het clubblad zat en de nummers niet dik genoeg konden worden, drukte hij de kosten door een stencilmachine. En hij was uiteraard niet te beroerd om een kratje bier langs te brengen als wij op zolder bij Léon de nummers maakten.
De avonden in de kroeg bij Ruud thuis, compleet met bar en flipperkast, zijn onvergetelijk. Net als de eerste keren Gent. De Sint Pietersabdij. Het druppelkot.
Veel leden van nu zullen Ruud niet meer kennen. Hij was al lang gestopt met schaken. Maar af en toe was hij er even. Bij het Noteboom in Corpus. Bij het feest van ons eerste landskampioenschap. Daar complimenteerde hij mij met het bestuur dat de voorwaarden had geschapen voor dat succes. Die woorden, juist van hem, vervulden mij met trots.
Zonder Ruud zou LSG niet zijn wat het nu is. Ik weet niet of hi die waardering gekregen heeft. Ik zal hem missen.