Hway Ik (Frank) Oei overleden
Volkomen onverwacht is onze clubgenoot Frank Oei overleden. Op vrijdag 25 september won hij nog een partij in de zesde ronde van het PK van de LSB. De dag daarna werd hij met hartproblemen opgenomen in het ziekenhuis. Een zeer langdurige hartoperatie heeft uiteindelijk -hoewel de artsen aanvankelijk positief waren- niet tot herstel geleid. Zondagavond 4 oktober is hij overleden.
Frank was een zeer actief schaker, niet alleen bij LSG, maar ook bij Schaakhuis in Den Haag. Op Utrechtschaak schreef Norbert Hermanus van Schaakhuis “Frank had op zijn top een rating dik boven de 2200. In het Schaakhuis hoorde hij ook voor dat hij competitie speelde al tot de vaste gasten en was fervent theedrinker. In de KNSB competitie speelde hij 4 seizoenen voor Schaakhuis. Een kleurrijke schaker (en tafeltennisser) gaat verloren.” En ook “Hij was geboren in 1946. Niettemin tot aan begin van corona nagenoeg wekelijks bezoeker van het Schaakhuis, waar hij wat potjes speelde of wat filosofische discussies zocht. Een snelle zoektocht in de database levert onder andere overwinningen op tegen Langeweg, Horvath, Delemarre. Remises tegen Milov, Haslinger, Gurevich, Glek.”
Da’s niet zo mooi. Een kleurrijk lid van het illuster genootschap gaat heen. Mijn medeleven gaat naar de nabestaanden.
Tragisch en een gemis voor LSG. Nooit meer een spannende partij tegen Oei, ik zal het missen. Sterkte voor zijn familie.
Ook namens de tafeltennis vereniging Oegstgeest ons innig medeleven. Vanavond hebben we ‘onze’ Oei in ere herdacht. Inderdaad enorm tragisch en zo onverwachts. Een grote schok. We zullen je missen Oei op de woensdagavond. Altijd trouw aanwezig met goed, gedegen en gedreven spel, vlijmscherpe opmerkingen en -analyses, belangstelling voor een ander en veel humor. Inderdaad een legende.
We wensen de nabestaanden, familie en vrienden en bekenden veel sterkte toe.
R.I.P.
In mijn LSG-tijd heb ik hem, voor zover dat bij zijn ondoorgrondelijkheid mogelijk was, goed gekend. Hij had altijd bijzondere opmerkingen en bij de traditionele Chinese maaltijd na de wedstrijd bestudeerde hij elke rijstkorrel.
R.I.P.
Ik heb Oei de laatste jaren ondanks -of misschien juist wel dankzij- zijn aparte maniertjes tijdens het schaken bijzonder leren waarderen. Gekoesterd mag je wel zeggen. Ik vond het altijd mooi als hij er was. Voor mij is hij een legende
Als ik bij Frank op bezoek was dan speelde hij met zwart altijd het beroemde egelsysteem. Ik had daar altijd veel moeite mee. Te midden van stapels boeken speelden wij onze potjes onder het genot van jasmijnthee en een zak met doppinda’s en muziek naar keuze. Vooraf liet hij vaak een opgenomen video zien over een filosofisch of wetenschappelijk onderwerp. Frank hield van problemen of raadsels die voor mij meestal net te moeilijk waren. Zoals: waarom zijn in een spiegel links en rechts verwisseld en niet boven en onder?
Een filosofische vraag die Frank vaak stelde was: ” Rechtvaardigt
het lijden in de wereld het bestaan ervan?” Of meer natuurkundig: “Is de totale energie van het heelal gelijk aan nul?”
Ik wens de familie en vrienden veel sterkte toe.
Frank was een bijzondere man met een onderkoelde humor, wat ik wel waardeerde.
Altijd een nieuw wiskundig probleem.
Wat ik bijzonder aardig van Frank vond, was zijn vriendelijkheid t.o.v. van Erik
Bij bijzondere zetten van de opponent was zijn vaste uitspraak :
“gevaarlijk”.
Ik wens de familie en zijn vrienden heel veel sterkte toe
Met Ik Oei kon ik aardige, diepzinnige gesprekken voeren. Wij zullen hem missen.
Arthur Schuering
Van 1982 tot 1986 woonde ik aan de Klikspaanweg, net als Frank destijds. Een kleurrijk, onconventioneel en gepassioneerd mens, recht door zee, ogenschijnlijk voorbijgaand aan de fijne nuances van menselijke interactie, met een ontwapenende vriendelijkheid. Anekdotes genoeg. Hij ruste in vrede.
Rust zacht Frenkie. Je aanwezigheid, want dat was je doorgaans, zal gemist worden. Nooit meer ssst!, wat wil jij, oh gevaarlijk!, ik doe even niks, mak’lijk!. Nooit meer het bestuderen van de stelling van vlak achter de rug van de tegenstander, of het wegduiken achter een sjaal als iemand anders dan jij een keer (opzettelijk) kuchte. Ik zal je streken, en humor, enorm missen. Ik wens familie en nabestaanden veel sterkte.
Momenten met Oei. Net lid kwam hij na de clubavond met een groepje LSG-ers bij mij thuis en bestelde chocomel. Hij vroeg of ik wist wat het woord ‘mega’ betekende. Hij vroeg mij als wedstrijdleider of er bezwaar tegen was als hij van achter de schouders van zijn tegenstander naar het bord keek. Nee, zei ik, als je maar niet stoort. Hij belde in het holst van de nacht aan, hem was groot onrecht aangedaan bij een kampioenschap. Hij won die ene partij tegen mij in een Leids Kampioenschap en ik begrijp nog steeds niet hoe. Hij ruste in vrede
Frank was een bijzonder kleurrijk iemand.
Met zijn brede interesses, diepgaande kennis en zijn groot gevoel voor humor
was hij, in de bijna 50 jaar dat ik hem ken, altijd plezierig gezelschap.
Een wedstrijd met hem, een partij schaak of tennis bijv., was wat anders. Als bij oplopende spanning zijn trukendoos open ging, kon het een beproeving zijn. Normaal was hij een bijzonder innemend iemand . Meelevend en met een altijd warme, persoonlijke belangstelling.
Het is onwerkelijk dat Frank er niet meer is.