Houdini-act LSG 2
Afgelopen zaterdag stond de eerste wedstrijd van de KNSB-competitie op het programma. Na jarenlang voor WSC KNSB-competitie te hebben gespeeld, maak ik dit jaar mijn debuut voor LSG.
De wedstrijd werd fantastisch voorbereid door Raoul, waarvoor dank!
Net voor het begin van de wedstrijd werd ik verrast. Iedereen bleek namelijk 20 minuten voor aanvang al aanwezig te zijn! Dat is wel even wat anders dan wat ik gewend ben tijdens het WSC tijdperk. Dan ben je al blij als de Frans Vreudenhillen van deze wereld met “slechts” een half uur achterstand aan de wedstrijd beginnen.
We speelden onze eerste wedstrijd tegen VAS uit Amsterdam. Vooraf maakten we ons niet te veel illusies omdat we twee van onze sterkste spelers aan het eerste moesten afstaan. Daardoor was VAS gemiddeld zo’n 100 elopunten sterker per bord.
De wedstrijd begonnen we helaas met een 0-1 achterstand. Alexander was verhinderd deze zaterdag, maar kon gelukkig vooruit spelen. Hij speelde met zwart tegen H. v/d Berg. Er kwam een stelling met semi-hangende pionnen op het bord waar zwart een tikkie minder stond. Gestaag bouwde wit z’n voordeel uit tot pionwinst en voerde dit vervolgens uiteindelijk netjes tot winst.
Rustig begin
Ondergetekende was als eerste klaar tegen A.Sinev. Op het oog stond wit prettig vanwege een ruimtevoordeel, maar zwart heeft geen zwaktes. Uiteindelijk bleek de engine de slotstelling ook als gelijk te beoordelen. Remise dus.
Hierna volgde Raoul. Raoul speelde tegen M. Ghannoun. Deze partij werd ook remise, maar was een stuk interessanter. Zwart kwam prettig uit de opening na een onnauwkeurigheid van wit. De hele partij stond Raoul goed, maar uiteindelijk vervlakte de stelling en in de eindstelling staat het weer helemaal gelijk.
Vervolgens speelde Wim remise. Wim kwam met wit prettiger uit de opening en kreeg in de volgende stelling een goede kans op voordeel:
Henk viel in op bord 4 en speelde tegen mister X, Ramon Koster. Henk speelde een goede partij, maar de 400 elopunten extra van de tegenstander werden Wim uiteindelijk teveel.
De ommekeer
Nadat het 1,5-3-5 was geworden, viel er eindelijk wat te juichen voor LSG. Richard won allereerst vrij regelmatig van Goudriaan op bord 9 . Zwart speelde wel heel snel, maar dat kwam de kwaliteit van de zetten niet altijd ten goede. Een vrij regelmatige overwinning van Richard. Toen zwart opgaf, had hij nog 1 uur en een kwartier op de klok!
Hoe anders was dat op bord 10. Hier speelde Andres tegen S. Kanis. Hij kreeg een London tegenover zich. Het lijkt niet echt uit te maken wat zwart hiertegen speelt want wit doet op alles d4,Lf4, Pf3, d3, c3 en Pbd2 valt me op. Dan denk je, dit wordt enorm saai. Dat bleek echter erg mee te vallen.
Zo stond het weer gelijk 3,5-3,5. Helaas bood een blik op de resterende borden weinig reden tot optimisme. Of zoals Richard het verwoordde: “De kans dat we ze alle drie verliezen, lijkt me groter dan dat we er nog tenminste een van de resterende drie remise spelen”. De volgende keer dat je een voetbaltoto invult, niet meer naar Richard luisteren dus.
Onwaarschijnlijk!
Nou zag het er inderdaad niet rooskleurig uit. Jacob stond straal verloren in een toreneindspel, Michiel hopeloos in een paard tegen lopereindspel met minuspion. Alleen Peter had nog wel wat kansjes, op remise.
Allereerst Jacob:
4-4. Vervolgens was de beurt aan Peter. Wat hier gebeurde was zo mogelijk nog erger voor VAS:
4-5! Niet te geloven. Helaas wist Michiel zijn stelling niet te keepen. Het eindspel werd goed uitgetikt door de kopman van VAS, Tex de Wit waarbij Michiel geen kans meer heeft gekregen.
Al met al een verdienstelijk begin met 5-5 zonder onze kopmensen. Na afloop werd er nog even geanalyseerd met de sympathieke tegenstanders waarna we gingen eten bij een tent die Eelke had uitgekozen. Dit was een duurzame eettent vlakbij de speelzaal waar geregeld een fatbike over het terras scheurde met hordes kinderen erop. De keuze bestond uit een verrassingsmenu of iets uit de menukaart. Al snel werd ons duidelijk gemaakt dat als we het waagden iets uit de menukaart te kiezen we maar 3 verschillende gerechten mochten kiezen. De keuken kon het anders niet aan. Logisch want er waren nog 2 tafels bezet. Uiteindelijk besloten we voor het verrassingsmenu te gaan. Geen idee wat we gegeten hebben, maar het was wel heel erg gezellig!
Bedankt voor dit verslag! Mooie herinneringen inderdaad, aan de wedstrijd en aan het eten. En bovendien een leerzame variant in die partij van Wim: 12.a3 en 13. Lf4 en dan drukken tegen f5. Ik heb een tijdje naar die stelling staan kijken, maar daar was ik niet opgekomen.