Hoe ik bijna de tweede tijd neerzette

Als allereerste klaar zijn met je partij, dat zat er de afgelopen KNSB-wedstrijd niet in. Want de winnende eindtijd stond scherp op 13:05 uur. In een zaaltje verder was een speler veilig door de QR-controle gekomen en iets te laat begonnen aan zijn partij. Terwijl hij de eerste zetten op het bord bracht, schakelde hij zijn mobiel weer uit. En die mobiel… die produceerde een piepje.

Dat mag niet. Einde partij. De man kon weer naar huis.

Kijk, daar kun je niet tegenop.

Maar die tweede plek, die had ik bijna gepakt. Want stel je voor, het is 13:15 uur en ik kijk naar de volgende stelling:

Ik heb net 12…, d5 gespeeld, en ik hoop vurig dat mijn tegenstander zal kiezen voor 13. c5, want dan heb ik het volgende gepland: 13…, de4:!

Na 14. fe4:, Pbd7 heeft zwart een stevige controle over e5 en staat hij erg goed. En kiest wit voor de kritieke variant met 14. cb6:, dan volgt de clou: 14…, e3! 15. Le3:, Te3: 16. De3: Pg4.

En plotseling heeft wit de typische Koningsindische problemen op de zwarte velden. Op 17. fg4: volgt uiteraard 17…, Ld4: met Damewinst. Speelt wit in plaats daarvan 17. Dd2, dan komt 17…, Ld4+ 18. Kh1, Ph2:!, gevolgd door Dh4.

Oké, dat kwam allemaal niet op het bord. In deze stelling…

… koos mijn tegenstander voor 13. ed5:. Maar toch… nog tijdens de Chinees na afloop zag ik de beelden op mijn netvlies: hoe mooi het zou zijn geweest om mijn variant a tempo uit te voeren. Hoe inspirerend dit had kunnen zijn voor al mijn teamgenoten. En het was dan ook met enige trots dat ik die zijvariant die avond invoerde in de computer.

Ik had minstens verwacht dat het digitale bord even zou knipperen, omdat de processoren dit rauwe geweld moesten verwerken. Of nog mooier: dat het scherm op blauw zou springen, met een vuurrood oplichtende alarmmelding: ‘Neem onmiddellijk contact op met uw leverancier om extra werkgeheugen bij te plaatsen, want het systeem kan hier cognitief niet mee copen.’

Maar in plaats daarvan kwam het programma binnen de gebruikelijke 0,0001 milliseconden met de evaluatie: +6,5. Mijn variant ging namelijk nog even verder. In deze stelling…

… speelt wit geen damezet, maar kiest hij voor 17. Pc6:! Zwart heeft niets beters dan 17…, bc6:, maar dan volgt 18. Tad1.

En zowel na 18…, Pe3: 19. Td8:+ als na 18…, Dd1: 19. De8+ kan zwart zijn mobiel met een gerust hart een lekker potje laten piepen.

Let wel: dit zou allemaal hebben plaatsgevonden rond 13.30 uur.

Maar zo ging het dus niet. Mijn tegenstander speelde 17. ed5:, kwam in het voordeel en sloeg vervolgens toe met een combinatie die wél correct was. Het resterende eindspel viel remise te houden – maar niet zoals ik het speelde. Vervolgens was het gewonnen voor wit – maar niet zoals hij het deed. Uiteindelijk werd het remise. En dat rond 17.30 uur ’s avonds.

Net niet als tweede klaar dus. Maar er komen nog vijf ronden.