Het had zo mooi kunnen zijn
Dit keer wat later dan gebruikelijk. Maar wat wil je met dat mooie weer? Het toernooi nadert zijn ontknoping en dat is te zien in de partijen. Spektakel en vechtlust zijn mooie ingredienten voor wat leuke fragmenten.
Het had zo mooi kunnen zijn… Inderdaad had. We beginnen dit keer met een fragment wat zeker een kandidaat was geweest voor de spektakelprijs als er geen vroegtijdig einde aan was gekomen.
En dan nu over naar de topper van deze ronde. Arthur moest winnen om het gat van een punt met Ivo te overbruggen. Na een vrij matige opening van zwart lijkt dat hem dan ook te gaan lukken.
De enige overgebleven concurrent is Albert Termeulen. Die moest winnen om er voor te zorgen dat we nog een spannende slotronde krijgen. Hij kreeg hierbij wel de nodige medewerking van de normaal zo solide spelende Eric van ’t Hof.
Dat het bij de favorieten ook wel eens mis kan gaan in de opening blijkt uit het volgende fragment.
In de vorige verslagen hebben we het nog wel eens gehad over gemiste kansen. Nu een mooi voorbeeld van hoe het wel moet.
Tot slot nog een stelling die zo de tactiekboekjes in kan.
Je hebt weer flink je best gedaan op het stuk Edwin, mooie partijfragmenten uitgekozen. Het is jammer dat ik in mijn partij tegen Robert niet voor mijn aanvankelijke variant met direct Dxb7+ ben gegaan en Lc4 heb gespeeld, ik dacht dat Lc4 een mooie, gedwongen ontwikkelingszet was die ik kon meepakken. Het is jammer dat ik onderontwikkeld had moeten blijven om te winnen, voelde tegenintuitief (en ik ben een intuitieve speler). Wijze les dus! Mijn aanname van de remise was na 30 minuten nadenken (en alle minder ‘leuke’ varianten bekeken te hebben), weloverwogen en voor wit zat er echt niet meer in dan remise in die stelling. Robert, bedankt!
Ha Edwin en Gerrie, ja, Edwin heeft helemaal gelijk. Ik zag na een kleine 10 minuten denken dat ik op prachtige wijze wel eens zou kunnen gaan winnen na de varianten die Edwin schetst. Tsja, en dan een fles aan jezelf moeten uitreiken, dat zou tot ongewenste media-aandacht kunnen leiden. Ik zag geen andere uitweg dan remise aanbieden of bij weigering opgave. Dank dus Gerrie dat je het aan nam! En voortaan niet meer direct h5 spelen, als je goed voorbereid bent sta je met zwart goed na Lxc2!
En even serieus: al 4 zetten lang moest ik elke keer wel 5-6 mogelijkheden 5-6 zetten diep berekenen en beoordelen. Tank was gewoon leeg …. en ik had erg het idee dat ik al erg gelukkig was dat ik niet straalverloren stond, hetgeen ook uit de analyse blijkt, want als je Dxb7 had gedaan ipv Lc4 was het 1-0 geworden.
Het was in ieder geval een enerverende analyse na afloop 🙂
Het zou mij overigens heel wat waard zijn als er pilletjes komen voor het feit dat alle (ipv de meeste) schakers zien dat stukken ook terug kunnen. Zo had ik 10. … Pe7 verworpen omdat wit na Dxg7, Tg8 en Dxh7 (???) goed zou staan. Tsja, ware het niet dat de loper op c2 ook terug mag.
Deze vorm van blindheid maakt dat ik al heel lang 21-laag ben en niet gewoon 2800+.
Bijzonder fraaie analyses Edwin, dank! Ik vond net als Ruud de partij van Coenraad ook erg strak (zat ernaast en Coenraad vertrouwde mij bij de bar toe dat hij 20 jaar geleden 23,5 uit 24 met deze variant had maar sindsdien nauwelijks meer op het bord). Bovendien weet je zeker dat rode wijn aan Coenraad goed besteed is!
Ja Robert, als je ziet dat lopers terug kunnen, dan bereik jij in no-time 2800. Wat waren we beiden blij met de remise, en kan het schaken toch een sociaalvriendelijke sport zijn, daar maak je vrienden mee. Als al die zelfmoordterroristen eens een potje schaak zouden spelen, dan zouden we een stuk minder aanslagen hebben. Fo sho!