Geen onderonsje

Zowaar mochten we dit jaar meedoen aan de KNSB beker. ASC uit Alphen aan de Rijn was de tegenstander. Als we wonnen, mochten we als toetje tegen het LSG KNSB beker team spelen. Ook al was het rating overwicht overduidelijk dichtten we ons toch zeker kansen toe. Wim was om zijn eigen woorden te gebruiken in een bloedvorm. Coenraad is op de weg terug terwijl Henk meteen in zijn eerste externe wedstrijd voor LSG de rol van kopman werd toebedeeld.

De avond begon overigens goed: een navigatiesysteem dat ons overal naar toe stuurde en we uiteindelijk op woonerven, fietspaden en eenrichtingswegen uitkwamen. En ondanks dat waren we precies op tijd.
Zelf speelde ik vervolgens een solide remise met zwart en kon ik de rest van de avond me volledig focussen om het “captain zijn”.
Wim stond beter, Coenraad had een veelbelovende stelling zien veranderen in een verdachte stelling en Henk leek alles onder controle te hebben, maar stond wel een beetje passief. Coenraad verdedigde zich taai, Henk vluchtte het eindspel in en Wim kreeg een zware mataanval te verduren. Daarmee bleef het tot de laatste minuten spannend.
Helaas het mocht allemaal niet baten, Henk ging door zijn vlag in verloren stelling. Coenraad probeerde zijn tegenstander door zijn vlag te jagen, maar merkte dat dat toch moeilijk is bij increment. Zelfs als je tegenstander er maar 5 seconden bij krijgt per zet. Daarmee was de uitslag dus reeds bekend. Dat Wim nog een heroïsche overwinning er uitsleepte in hoge tijdnood mocht niet meer baten. einduitslag ASC LSG 21/2 – 11/2.

auteur: Johan Stins