Eric/k en Chris deden aan ronde 10 mee

“Zeg Eric, tegen wie moet jij?” “Tegen Erik.” “Oh, ik ook”. Ondertussen, 3,5 meter verderop: “Zeg Chris, tegen wie moet jij?”. “Tegen Chris”. “Oh, ik ook”. Een kort doch deugdelijk onderzoek heeft aangetoond dat het in 1852 voor het laatst is voorgekomen bij LSG dat er  op een avond maar liefst 2 duels waren tussen identieke voornamen. Alleen de plaatselijke schaakvereniging in Volendam kent het fenomeen door en door. Daar zijn 9 van de 10 paringen Jan tegen Jan.

De voorlaatste ronde van de interne competitie (de eerste helft) kon zomaar eens een beslissing brengen over de winterkampioen van LSG en dat lijkt gebeurd te zijn. Pijpers hield de koning van Van Ketel in het midden (2 uit 2 voor Van Ketel op dat gebied dus) en won relatief eenvoudig. Van Wessel moest een halfje afstaan tegen ondergetekende. Dat kon op 1 enkel moment zelfs een vol punt zijn, maar in de laatste fase van de partij, toen het gongschaak was geworden met elk 10 seconde per zet, had Van Wessel de winst voor het oprapen. Maar hij verloor dus de aansluiting en moet hopen op een wonder in ronde 11.

Het voornamenduel Chris tegen Chris werd gewonnen door Chris. Het ging niet vanzelf. Chris verdedigde zich taai en er moest een paardzet aan te pas komen waardoor Chris een kwaliteit en uiteindelijk de partij kon winnen. Bij de Eric/k’s viel er geen winnaar. Best bijzonder, want in het middenspel stond de boel in brand. Eric had de damevleugel maar Erik kon zich richten op de zwakke f-pionnen van Eric. Er stond een hoop trots op het spel want de Eric clan beweert al sinds 1521 dat de Erik klan de naam Eric verkeerd spelt. De Erik klan is het natuurlijk zeer oneens met de Eric clan en houdt het op Erik. Zij beweren dat de Erik uit 1521 gewoon niet kon schrijven. Wij hopen dat beide c/klans elkaar in de Tweede Helft nog eens gaan treffen om voor eens en voor altijd de familie-eer te redden.

Over eer gesproken, het zal de oplettende lezer opgevallen zijn dat Stanley Bingen er dit seizoen “er al een aantal keer dichtbij is geweest”. Ik herinner mij zowel extern als intern behoorlijk gewonnen stellingen die helaas in de tweede helft van de partij, als de tijd ook begon te duwen en de spanning toe nam, van een kasteel in een ruine veranderden. Maar deze avond niet. Een willekeurige Leidenaar kreeg in de partij aanvankelijk zelfs het overzicht, won een kwaliteit maar taxeerde verlies van zijn a-pion niet helemaal goed. Op een uitgedund bord kon Bingen zijn a-pion, ondersteund door loper en koning naar de overkant krijgen en zijn eerste volle punt dit seizoen scoren. Zeer verdiend gezien alle voorgaande veelbelovende stellingen.

In de top (6) van het klassement meldde Arthur Belle zich na een zege met zwart op Justin Senders. Daar ging een aparte gedachtenkronkel van Senders aan vooraf. Hij kon en passant slaan, wat in het schaken zoiets is als heel terloops een pion slaan die eigenlijk al gepasseerd lijkt te zijn, maar hij dacht eerst even een tussenzet te doen. Oei, en passant slaan moet direct. Dat wist Justin natuurlijk ook wel, maar de verleiding van de prachtige tussenzet was te groot. Klein nadeel was wel dat door het niet meer en passant kunnen slaan, de stelling totaal verloren was.

Uitslagen ronde 10