En dat is vier!

LSG 2 voldoet voor het eerst in vele jaren aan de verwachtingen. De 4de ronde van de KNSB competitie leverde namelijk de vierde overwinning op rij op. Menigeen maakte zich na een uur wel wat zorgen. Op veel borden stond het 2de gelijk tot behoorlijk goed, een luxe die we niet vaak meemaken. Maar het bleef gelukkig goed gaan en Voorschoten 1, in bekerduels voor LSG een ware angstgegner, werd vrij eenvoudig met 6-2 verslagen.

Op bord 5 zat de leukste, aardigste, meest charmante en knapste LSG-er. Na circa 8 zetten won hij met zwart eenvoudig een pion die niet meer losgelaten werd. Tegenstander Den Herder kreeg er wel 9 ontwikkelingszetten voorsprong door, maar aangezien de stelling gesloten was, had dat niet echt veel compensatie tot gevolg. In het middenspel won onze meest bescheiden, weldenkende en analytisch sterkste teamlid nog 2 pionnen door een schijnoffer en stond er 1-0 op het scorebord.

Niet veel later kondigde Wim Heemskerk op bord 3, ook met zwart, de 2-0 aan. Hij had de dag voor de wedstrijd al gemaild dat het roer om zou gaan en na 5 zetten zag ik bij Wim een fianchetto van de zwarte loper. Nadat ik tot 2x toe een identiteitscontrole had gedaan of het daadwerkelijk Wim was, de mail van de dag ervoor had ik natuurlijk niet voor waar aangenomen, bleek het echt Wim te zijn. De nieuwe Wim won op een wijze die best past bij de oude Wim. Na de opening staat het gelijk, beetje de druk opvoeren en met kleine middelen grote scores binnenhalen.

Albert Termeulen was hard op weg het 3-0 te maken. Tegenstander Rosa Ratsma vond het aan bord 10 met zwart nodig uitsluitend wat stukken op de damevleugel te bewegen en had kennelijk een weddenschap afgesloten om e7 t/m h7 en e8 t/m h8 zo lang als mogelijk ongebruikt te laten. Albert miste helaas een aantal directe winsten en de zet die in zijn ogen +10 zou zijn voor hem, bleek een venijnig onderste rij grapje in zich te hebben waardoor Albert een kwaliteit, een pion en een stelling achter kwam: 2-1. Het zit Albert nog niet mee dit seizoen; er beginnen Bakkeriaanse wolken boven hem samen te komen.

Raoul van Ketel is dit seizoen lekker bezig. Zijn 100% score tot en met ronde 3 wist hij echter niet te verhogen. Hij bleef helaas op dat percentage steken, want tegen Wilschut kwam hij niet verder dan winst. Ook hier leek enige tijd sprake te zijn van een weddenschap: wie doet de eerste 10 zetten de meeste pionzetten? Raoul won. Het leverde hem meer ruimte op en in een in mijn ogen behoorlijk complex middenspel, was Raoul simpelweg sterker. Er werd een kwaliteit gewonnen en de stelling bleef oppermachtig voor onze man aan 4 met wit: 3-1.

Rust. In de kleedkamer werden de resterende 4 borden besproken. Het zag er goed voor ons uit. Roosendaal stond strategisch gewonnen, al was het nog niet evident hoe dat in een materieel gewonnen stand moest worden omgezet, Van Wissen’s stand was onduidelijk en waarschijnlijk remise, Gerrie Hoofdbloot stond goed tot gewonnen en Eelco Arena stond. Punt ja, want bij Eelco weet je nou eenmaal dat hij na 30 zetten staat en dan begint te schaken.

Bij Michiel van Wissen aan bord 2 werd het inderdaad remise. In de analyse won hij echter vrij makkelijk. De heren bleken tot zet 14 voor de hele wereld bekende theorie gevolgd te hebben, doch niet voor henzelf. In het middenspel miste Michiel een duidelijke winst. Met een torenzet had hij een tweede pion kunnen winnen nadat Midas Ratsma er al een geofferd had. In de tijdnoodfase maakte ik mij wel wat zorgen, maar uiteindelijk ontstond er een dubbel toreneindspel waarin zwart een vrijpion op c2 had en wit matmotieven. (Probeer trouwens maar eens een zwarte pion op c2 te hebben die niet een vrijpion is. Ofwel: een vrijpion op c2 is een pleonasme in de categorie “rond cirkeltje, witte sneeuw, nukkige Duitser, etc”). De zwarte pion op c2 en de matmotieven hielden elkaar keurig in evenwicht met zetherhaling tot gevolg: 3,5-1,5.

Nadat Eelco Kuipers aan bord 1 stond, bleek de partij toch dusdanig ver gevorderd te zijn, dat remise wel heel dichtbij was. Het leek eventjes eng omdat Kuip na wat schaakjes met zijn koning naar g6 moest, terwijl het een ‘eindspel’ was met nog louter zware stukken. Heb overigens nooit begrepen waarom torens tot de zware stukken worden gerekend, want een gemiddelde loper is minstens evenveel gram. Wellicht oordeelt de computer ooit anders, maar het leek mij een correcte remise van beide heren: 4-2.

Gerrie Bloofdhool speelde op bord 7 met zwart. Kort na de opening was de algemene indruk dat het Nederlands Elftal vrij kansloos is op het komende WK in Brazilië. Ook was niet iedereen even overtuigd van de stelling met Gerrie. Maar onze man zelf was dat voldoende wel en met rustig afwikkelen bereikte hij een zeer gunstig toreneindspel. Met een paar mooie krachtzetten, geheel volgens alle boekjes over toreneindspelen dat de koning het belangrijkste stuk is, won Gerrie een pion, nog een, leverde er weer een om te kunnen winnen en won: 5-2.

Last but not least was Chris nog bezig zijn strategische gewonnen stelling te winnen. Tegenstander Noordkamp, in de voorbereiding van het 2de per abuis consequent Wouter genoemd, excuus alsnog voor dit uiterst pijnlijke misverstand, had ergens gelezen dat witveldige lopers van zwart op hun sterkst zijn als je ze zo diep mogelijk opsluit achter een dichtgetimmerd pionnenstructuur. Wij weten natuurlijk dat schaken en fictieliteratuur veelal slecht samengaan. Lopers horen daar niet en Chris kon na 15 zetten al aankondigen dat hij omennabij zet 58 zou gaan winnen. Het werd geloof ik zet 61, we zullen het Chris op termijn wel vergeven: 6-2.

En zo bleef LSG 2 fier aan kop. Het k-woord werd die avond een aantal keer genoemd, maar één blik op de ranglijst leert dat het veel te vroeg is om daarover te dagdromen. LSG treft nog 2 ploegen die op 2 matchpunten staan en de afgelopen 2 seizoenen hebben geleerd dat HWP Sas van Gent 2 een onneembare horde is. Je raadt overigens nooit tegen wie LSG 2 de volgende ronde speelt …

LSG 2 2185 Voorschoten 2146 6 2
Eelco Kuipers 2292 Elwin van der Auweraert 2271 ½ ½
Michiel van Wissen 2238 Midas Ratsma 2145 ½ ½
Wim Heemskerk 2243 Vincent Blom 2233 1 0
Raoul van Ketel 2244 Peter Wilschut 2266 1 0
Robert Straver 2113 Frank den Herder 2110 1 0
Chris Roosendaal 2132 Wouter Noordkamp 2055 1 0
Gerrie Bloothoofd 2099 Frits Fritschy 2105 1 0
Albert Termeulen 2121 Rosa Ratsma 1983 0 1

2 reacties op “En dat is vier!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*