Een veel te laat en erg incompleet verslag van LSG3 – Overschie 1, maar wel met een steengoed businessplan
Ben jij een startend ondernemer, op zoek naar een hotte niche in de markt? Dan heb ik een tip voor je, een tip die op geen enkele succes-site is te vinden. Een tip waar je nu – ik herhaal: nú – actie op moet ondernemen. Hier komt hij: het domein klaagvrouwen.nl is nog vrij.
Oké, voor degenen die niet meteen dolenthousiast zijn, moet ik dit misschien even toelichten. Klaagvrouwen waren actief in het oude Egypte, en later ook in Griekenland en Rome. Ze werden vooral ingehuurd bij begrafenissen, waar ze luidkeels hun verdriet uitten. Ze schreeuwden, jammerden, zongen hun klaagliederen en trokken opzichtig aan hun haren. Vaak sloeg hun verdriet dan over op de aanwezigen.
Ik geef toe, dit was een tijdje terug. Maar ook 3000 jaar later zijn mensen nog niet uitgeklaagd, dus voorziet de klaagvrouw ook anno 2025 nog in een behoefte. Heeft oom Harry tijdens zijn leven nooit veel emoties opgeroepen? En is hij nu bang dat het tijdens zijn uitvaart vooral zal gaan over de wedstrijd van zondag en de precieze uitkering van de lijfrenterekening. Geen probleem: de professionele klaagvrouwen van klaagvrouwen.nl zorgen dat alle aandacht weer uitgaat naar oom zelf.
Schaaktoernooien
Maar ik denk niet dat je de doelgroep te veel moet inperken. Behalve overledenen zie ik nog een interessante niche: schakers. Want laten we wel wezen, veel toernooien slaan tegenwoordig de plank mis. Ze maken gebruik van een toernooicoach, maar schakers willen na afloop niet analyseren, ze willen vooral klagen. Over die +4 stelling die ze om zeep hielpen, over Indiase jongetjes van 12 die eigenlijk 2300 hebben, en – ook een heel populaire – over tegenstanders die wel jouw drankje accepteren, maar vervolgens zelf niets aanbieden.
Maar nu komt het: wij schakers kunnen al die pijn niet kwijt, want over 20 minuten begint de volgende ronde. En dus zie ik in 2025 naast het traditionele boekenstalletje een stand van Klaagvrouwen.nl. Die geeft je als schaker de gelegenheid om je emoties te outsourcen. Terwijl jij weer aan ’t spelen bent, wordt er volcontinu voor je doorgeklaagd. Door een echte professional.
De wedstrijd
Wat zeg je? Is dit een beetje zwaar aangezet voor een wedstrijd die uiteindelijk eindigde in een gelijkspel? Nou, kijk dan naar de foto hieronder, van het notatieformulier van Albert Termeulen. Want daar zit onze tragedie al in besloten.
Maar voor ik hierop in ga, eerst een positieve noot. Onze tegenstanders kwamen opdagen met een aantal sterke oud-LSG’ers: Quirinius van Dorp, Robert Straver en Ernst Gevers. Niet alleen was het leuk om weer eens bij te praten, en het leidde ook tot boeiende partijen. Zo bereikte ik met wit tegen Ernst de volgende interessante stelling:
Inderdaad, die stelling lijkt volkomen normaal– maar volgens de computer staat zwart al bijna verloren. De lopers op a7 en b7 lijken misschien heel actief, maar ze doen niets voor de verdediging van hun koningsvleugel. En het beroerde voor zwart is dat hij niet goed kan slaan op e4.
Niet dat ik dit tijdens de partij al doorhad. Ik dacht dat ik hoogstens een klein voordeel had (0.4 of zoiets, in plaats van 1.7), en of die pion op e4 werkelijk was vergiftigd… daar was ik niet zeker van. Dus toen Ernst koos voor 16…, ed4: 17. cd4: Pe4:, ging mijn hartslag enigszins omhoog.
Dit is een aardige stelling om je rekenvermogen te testen – en ik ben niet helemaal geslaagd. Ik had gezien dat 18. d5 heel gevaarlijk is voor zwart.
Als zwart slaat op g3, komt 19. dc6: en plotseling staan er twee zwarte stukken in. De computer komt dan met 20…, Te3:, maar na 21. cb7: Te1:+ 22. Pe1: is het probleem nog steeds niet opgelost: wit heeft een dubbele aanval op Pg3 en Ta8.
Maar in deze stelling…
… maakte ik me zorgen om 18…, Pb8. Want – reken even mee – na 19. La7: Pg3: 20. Lb8: Te1: 21. De1: Pf5 staat wit wel een stuk voor, maar Lb8 is ingesloten. Pas na afloop liet Ernst zien dat wit op de 20ste zet uiteraard eerst ruilt op e8. Dat dwingt de zwarte dame naar e8 en dus slaat Lb8 aan het einde van de variant gewoon op c7.
In de partij koos zwart voor een zet waar ik de weerlegging wél van had gezien: 18…, Pb4.
Na 19. Pe4: Te4: 20. La7: Te1:+ 21. De1:…
… hangt opeens het Paard op b4, en blijft wit een stuk voor. Bij gebrek aan beter koos Ernst voor 21…, Pd5:, en de winst was natuurlijk een kwestie van techniek.
Maar je begrijpt: nu gaan de noodklokken luiden. Want juist dat laatste zinnetje hebben ze bij klaagvrouwen.nl wel vaker gehoord. Ernst verdedigde zich taai, ik speelde te optimistisch en… uiteindelijk mocht ik nog blij zijn met remise.
Notatieformulier
Terug naar het notatieformulier van Albert Termeulen. Zijn tegenstander koos voor een originele opzet: een aanval op de koningsvleugel terwijl het centrum helemaal open lag. Albert bereikte met zwart al snel een superieure stelling:
Een paar zetten later stond hij een toren voor.
En vervolgens had hij zelfs mat in 4. Zie jij het ook?
Inderdaad: 32…, Dh3+ 33. Kg1, Te1+ 34. Kf2, Df1+ 35. Kg3, Lf4 #. En dat was slechts een van de winsten die Albert in tijdnood miste.
Maar de echte tragedie vond plaats rond de 40ste zet. En dat ‘rond’ zegt alles. Albert dacht dat hij die 40ste zet had gedaan, maar vervolgens bleek dat hij er een te kort kwam. De oorzaak: hij was zijn 25ste zet vergeten te noteren.
Reden tot klagen dus – en dat gold ook voor Arjo Andringa. Tegen de sterke Quirinius van Dorp kwam hij al snel slecht te staan, maar hij hield zijn rug recht. Steeds als de omstanders de nul al hadden genoteerd, kwam Arjo nog met een verdediging. En net toen de remise binnen bereik was… ging hij toch in de fout.
Nazorg
Triest toch? Tragisch zelfs. En dit zijn de gelegenheden waarbij een professionele schaakvereniging zorgt voor een professionele nazorg. Die klaagvrouwen dus. Die zorgen ervoor dat de stemming tijdens de Chinees niet te uitbundig wordt, en dat alle aandacht gericht blijft op het leed van de klaagcliënt. Voor een kleine bijbetaling doen ze ook nog een rondje Diamantplein – zingend, jammerend, zwaaiend met Alberts notatieformulier – zodat ook de omwonenden weten: de techniek bij LSG 3 was weer suboptimaal.
PS 1: Je hebt gelijk: de term ‘klaagvrouwen’ is niet meer helemaal van deze tijd. Maar voor de echte zakenman lijkt dat geen bezwaar, want ook ‘klaagpersoon.nl’ is nog steeds beschikbaar.
PS 2: Oké, Overschie kan wel een beetje terugklagen. Want Marcel Wubben stond in eerste instantie heel slecht. Maar aan de andere kant: zijn winst was ook heel fraai. We laten hem zelf aan het woord.
Geef een reactie