Een echte beker thriller

In de competitie speelden LSG 4 en Philidor 2 in een zeer spannende wedstrijd gelijk. Maandagavond 14 april moesten de teams in de halve finale van de LSB-beker weer tegen elkaar. De verwachte boeiende wedstrijd bleef niet uit.

In de LSB-beker spelen de clubs met viertallen, waarbij de spelers 2 partijen spelen met 45 minuten bedenktijd per partij per persoon. Geen increment en dus mogelijk bloedstollende tijdnoodduels. Bij LSG onttrok alleen de schrijver van dit verslag zich beide partijen aan het gooi en smijtwerk. Mijn partijen leken lang richting puntendeling te gaan, maar beide keren kwam er toch nog een beslissing. In de eerste partij kon ik onverwacht mat zetten toen de tegenstander onnauwkeurig werd in het eindspel. In de tweede partij ging ik zelf fors in de fout in een loper eindspel met voor beide spelers zeven pionnen.

De eerste helft van de bekerwedstrijd werd afgesloten met een 2-2 stand, maar wel met een miniem voordeeltje voor LSG. Bij een 4-4 eindstand wordt gekeken naar de uitslagen op de hoogste 3 borden en daar was de stand voorlopig 2-1, op het vierde bord had Marcel de Jeu namelijk een nederlaag geleden tegen Wessel Braggaar. Quirinius van Dorp en Ernst Gevers leken in hun eerste partij tegen respektievelijk Maarten van Harten en Harry van Vliet even iets beter te staan, maar kwamen beide toch niet verder dan remise.

Door de relatief snelle nederlaag van mij in de tweede partij kwamen we met 3-2 achter. Gelukkig maakte Quirinius, met zwart (!!) eenvoudig gelijk. Met toen ook nog twee betere stellingen bij Marcel en Ernst leek de strijd beslecht, maar niets is zo grillig als een bekerduel. Marcel ging opzichtig in de fout en verloor vervolgens denk ik onnodig een toreneindspel, wat overigens wel zeer goed gespeeld werd door de tegenstander. 4-3 achter en het lot in handen van Ernst spelend met wit (!!).

Met nog ongeveer twee minuten per persoon op de klok was er een zeer wilde stelling ontstaan. Matdreigingen, penningen, paardvorken alles was aanwezig. Ik heb het zelf niet gezien, de spelers ook niet, maar sommige toeschouwers gaven achteraf aan dat er ten minste één keer in de bizarre slotfase een onreglementaire zet was gedaan, maar of en zo ja hoeveel voordeel dat heeft opgeleverd weet ik niet. Na een vreemde afwikkeling kwam er een ongelijke loper eindspel op het bord met twee pluspionnen voor Ernst. En nog belangrijker 7 seconden voorsprong op de klok : nul seconden tegen zeven wel te verstaan. Winst voor Ernst. 4-4 eindstand, maar na het wegvallen van het laatste bord 4-2 voor LSG en dus FINALE!