ECC R2: Kop laat het afweten

Na het opwarmertje in ronde 1 werden we in de tweede ronde gekoppeld aan het Franse Aix-en-Provence. Een team dat, zoals de meeste teams in dit toernooi, een stuk minder homogeen in sterkte is dan LSG. De tegenstanders hebben als kopman de sterke GM Gozzoli, maar ook op het laatste bord een speler met een rating onder de 2000. Opdracht dus voor ons om het op de bovenste borden dicht te houden en op de onderste borden toe te slaan. (Verslag door Arthur Pijpers)

Laat ik voordat ik over het schaken verder ga maar gelijk beginnen met waar we niet omheen kunnen draaien. Veel deelnemers aan het toernooi zijn ziek geworden. Vanwege het ziektebeeld met diarree en overgeven gaven we direct het eten de schuld, maar de organisatie heeft ons verteld dat het door een seizoensvirus komt. Voedselvergiftiging hebben ze op dit resort in alle jaren namelijk nog nooit meegemaakt. U begrijpt het al, mocht hier volgend jaar iemand ziek worden dan kan men opnieuw hetzelfde volhouden.

De volgende ronden zullen we dus iedere dag kijken welke 6 spelers het meest fit zijn en daarmee aantreden. Deze ronde ging het nog goed met ons allemaal, maar omdat ik gisteren vrijwel de hele dag op bed lag wel even een korter verslag.

In de opening ging er aan beide kanten het één en ander niet helemaal optimaal. Jan kreeg een gevaarlijke zijvariant tegen zich waarvan hij de scherpe details niet meer goed kon herinneren en stond dus snel onder flinke druk. Ikzelf trapte in een zetvolgorde van mijn tegenstander, wat leidde tot een variant waar er objectief nog niks aan de hand is maar waardoor ik wel helemaal out of book was. De tegenstander van Thomas lette in de opening helemaal niet op en liet een simpel trucje toe. Verrassend genoeg was het nog geen enorme blunder, maar Thomas kwam wel duidelijk beter te staan nadat hij verstandig zichzelf niet liet verleiden door de kwaliteit op a8 die zijn tegenstander noodgedwongen moest aanbieden.

Verder had Edwin een plusje uit de opening, stond Jan-Willem met zwart prima en had Robin, die het Konings-Indisch eens met een kritieke hoofdvariant aanpakte, een stelling zoals typisch uit deze opening: goed voor wit maar wel ingewikkeld.

Op de onderste drie borden wonnen we uiteindelijk allemaal. Bij Jan-Willem heb ik vrijwel niets van de partij gezien, wel een vol punt dus. Thomas won ergens een kwaliteit en tikte daarna het eindspel uit. Edwin had juist een kwaliteit minder, maar wel twee pionnen in ruil daarvoor en een stelling zonder open lijnen waar de zwarte torens niet veel waard waren. Edwin bouwde daarna langzaam een koningsaanval op waarmee hij won, al gaf hij vlak voor het eind nog onnodig een grote kans op remise weg.

Jan had inmiddels verloren, zijn slechte stelling met ook nog eens zijn gebruikelijke tijdnood was niet meer te houden. Ik zat zelf ook flink in de problemen. Na de opening vond ik een creatieve manier om iets concreets te doen en zodoende uit het voor mij onbekende stellingtype weg te vluchten. Daarna ging ik echter snel al in de fout in wat hard werd afgestraft:

In deze stelling had gaf ik mezelf (terecht) zeer goede remisekansen in het eindspel dat zou ontstaan na 19. Pxd5, echter mijn tegenstander vond het veel sterkere 19. Pb5! waarna ik in grote problemen zit. Ik miste ook nog eens de enige kans 19…Pe4 met het idee 20. cxd5? Pxf2! en toen moest ik maar gaan spartelen in een vrij troosteloos eindspel.

Robin was eigenlijk de hele partij gewoon goed bezig en had ook een mooie stelling bereikt. Alleen toen hij dacht de partij te kunnen afmaken miste hij een sterke zet van de tegenstander en was hij ineens helemaal voor niets zijn vrijpion op c6 kwijt. Daarna werden de dames geruild, maar ook in het eindspel ging Robin snel ten onder. Ik was nog als laatste bezig maar de stelling was te hopeloos, en ondanks dat mijn tegenstander wat onzeker oogde was zijn techniek ruim goed genoeg om de gelijkmaker binnen te tikken.

Een teleurstellende 3-3 dus. Hieronder nog eens alle persoonlijke uitslagen: