ECC in Ulcinj – een korte terugblik
Van 10-16 november heeft LSG voor de 12e keer mee gedaan aan het Europees Kampioenschap voor clubteams. Dit keer geen tussentijdse verslagen en zult u het moeten doen met de bevindingen achteraf.
Zaterdag 9 november 10.10 uur begon de reis en vertrokken we naar Wenen om daar na een korte overstap door te vliegen naar Tirana. De overstap was voor onze koffers helaas iets te kort en terwijl wij het vliegtuig wel haalden, bleef onze bagage nog een nachtje in Oostenrijk. Vanaf Tirana (Albanië) stond ons nog een pittige busreis te wachten. Waar de transfer van vliegveld naar hotel normaal niet al te lang meer duurt, kwamen we nu pas 3 uur later aan op de plaats van bestemming – Ulcinj (Montenegro). In de EU zijn we grenscontroles niet echt meer gewend, maar nu duurde het zo’n 25 minuten voordat we de grens van Albanië en Montenegro waren overgestoken.
Daar aan de kust
Ulcinj is een plaatsje aan de kust van Montenegro waar het in de zomer ongetwijfeld een stuk aangenamer zal zijn. Nu was het er grauw en slecht onderhouden. Het seizoen was immers al lang afgelopen en de zonnebedjes waren allemaal weg en de zwembaden stond vol met regenwater. Dan krijgt u een beetje een beeld van wat we aantroffen.
Het weer werkte ook niet echt mee. De temperatuur was nog wel OK, maar de regen, storm en onweer maakte het er niet beter op. Slechts een enkele dag was het droog zodat we in ieder geval nog even het centrum van Ulcinj konden bezoeken.
Het hotel zelf was zo mogelijk nog slechter dan het weer en leek in de verste verte niet op de mooie foto’s op de website van Holiday Villages. Douchen was een bezigheid waar je hier wat extra tijd voor uit moest trekken. Eerst de kraan aan en dan 5 minuten wachten op warm water. Dan weer 5 minuten wachten tot de douchebak weer leeg was omdat de afvoer vrijwel verstopt zat en dan binnen 5 minuten douchen omdat anders de boel zou overstromen…
Jan-Willem had op een bepaald moment geen douche meer nodig omdat het water op meerdere plekken door zijn plafond naar beneden kwam druppelen. Het vele water dat naar beneden was gekomen was niet iets waar het dak van dit verouderde deel van het hotel op berekend was. Toen de lekkage gemeld was, kon hij verhuizen naar de kamer recht onder de vorige waar ook al vochtige plekken op het plafond waren te zien. Gelukkig ging het minder hard regenen en bleef het daarbij.
Het eten was ook vrij dramatisch. Op drukke momenten was er vrijwel niets te halen bij het buffet omdat ze simpelweg de drukte niet aankonden. Verder was het elke dag hetzelfde en was het zoeken naar iets wat nog een beetje warm was en niet helemaal droog gekookt of gebakken. Elke dag salade en pasta gaat ook vervelen. Een lichtpuntje was we de vers gebakken boerenomelet die op verzoek werd klaar gemaakt met eigen gekozen ingrediënten bij het ontbijt.
Eén van de leuke dingen aan de ECC is dat je ook de wedstrijden van de echte wereldtoppers kunt volgen. Die 2700+ spelers zijn toch echt een klasse apart en het is leuk om dat van dichtbij te kunnen volgen. Helaas had de organisatie hier ook de plank finaal misgeslagen. Er waren twee speelzalen waarbij het volledige damestoernooi en de tafels 1-9 van het algemene toernooi in zaal 1 werden gespeeld en de overige borden in zaal 2. Deze zalen lagen op 5 minuten lopen van elkaar en het was dus niet mogelijk om tijdens de partij de topborden te volgen als je in zaal 2 speelde. Die laatste was voor ons stervelingen (we waren 19e geplaatst van de 68 teams) natuurlijk wel de zaal waar we het meeste zouden spelen.
Qua condities was dit verreweg de slechtste ECC die ik heb gespeeld. Gelukkig ging het schaaktechnisch over het algemeen een stuk beter. Ik zal hier een kort overzicht geven van de resultaten per wedstrijd en een enkel fragment laten zien. Later zullen de spelers nog wat verder ingaan op hun eigen prestaties en/of impressies.
R1 Crnogoroc – LSG
In ronde 1 mochten we aantreden tegen een lokaal jeugdteam met twee sterke jonge spelers aan de hoogste borden en vier nog jongere jeugdspelers aan de overige borden.
Raoul won als eerste doordat zijn jeugdige opponent een volle toren weg gaf in een gelijke stelling. Zowel Arthur als Jan kregen hun zeer goede voorbereiding op het bord en leken allebei te gaan winnen. Uiteindelijk bleek het allemaal niet zo makkelijk en na een goede verdediging van hun tegenstanders kwamen ze beiden niet verder dan een halfje. Datzelfde gebeurde ook bij Michiel hoewel de partij daar wat ongebalanceerder was. JW was wel in staat een goede voorbereiding om te zetten in een vol punt. Mijn tegenstander speelde een betonversie van de London en ging uiteindelijk in slecht tot verloren stelling door zijn vlag. Maar in het middenspel stond het lange tijd gewoon gelijk en zag ik niet hoe ik deze partij ooit zou gaan winnen. Al met al een degelijke start van het toernooi.
R2 AVE Novy Bor – LSG
We mochten meteen vol aan de bak aan tafel 5 tegen het als 3e geplaatste AVE Novy Bor uit Tsjechië. Zoals wel vaker tegen dit soort teams is het lange tijd spannend en gaat het opeens allemaal mis, maar deze nederlaag was wel erg ruim. De score werd geopend door Herr Doctor ‘Zugwiederholung’ Jan Sprenger die een bekende zetherhaling speelde om een halfje te pakken tegen Ragger (2669). Niet al te lang daarna leek JW opeens een kwal weg te geven door een bekende truuk. Hij had echter nog een redding die niet gezien werd en verloor vrij kansloos. Ondertussen stonden Arthur en Raoul zeer goed en bij Michiel en mij kon er nog van alles gebeuren. Raoul stond zelfs gewonnen maar verloor uiteindelijk toch en ook Michiel en ik raakte de draad een beetje kwijt en bleven met lege handen achter. Arthur had ook ergens kunnen winnen, maar toen hij dat miste werd ook hij langzaam van het bord geschoven. Een zeer geflatteerde maar wel terechte nederlaag betekende een zeer kort verblijf in zaal 1.
R3 LSG – En Passant
Helaas stond er in de 3e ronde een Nederlands onderonsje op het programma. In Bilbao 2014 verloren we nog van het team uit Bunschoten en dat moesten we dus nu even rechtzetten. Michiel en Jan-Willem wonnen – mede door een goede voorbereiding – vrij soepel. Ikzelf had een paar goede kansen gemist met na de opening en kon met wat geluk een gelijke stelling winnen van Richard Vedder. Arthur won een iets beter toreneindspel van broer Henk en Jan kwam niet door de verdediging van Jan-Willem van der Griendt heen. Raoul had zich vercombineerd tegen Robin Reichardt en leek met een stuk minder kansloos te gaan verliezen. Vanaf dat moment deed Robin niet al te veel goede zetten meer en leek Raoul zelfs nog te gaan winnen. Een enorme blunder op het einde zorgde echter voor een hele koude douche waarna het ‘slechts’ 4½-1½ werd.
R4 ZSK Maribor – LSG
Ronde 4 leek een mooie kans om ons weer terug te knokken naar zaal 1. De wedstrijd kende een vrij rustige start door twee vlotte remises van Arthur en mijzelf. Beide witspelers ruilden zo snel mogelijk alles af en bij Arthur eindigde dat in een zetherhaling en bij mij werd de vrede direct na zet 30 (het eerste moment dat remise mag worden aangeboden door de ‘Sofia rules’) getekend. JW en Michiel hadden groot voordeel en bij Jan en Raoul was er weinig aan de hand. Toen Michiel in opkomende tijdnood iets te frivool zijn pionnen naar voren schoof, ging het mis. Zijn stelling stortte in elkaar en opeens stonden we achter. Ook bij Raoul ging in die fase mis en werd hij langzaam maar zeker van het bord geduwd. Toen ook Jan niet bleek te gaan winnen, was het duidelijk dat we de wedstrijd zouden geen verliezen. De overwinning van JW was er dus één voor de statistieken. Een behoorlijke domper en dus zeker geen terugkeer in zaal 1.
R5 LSG – Drejtesia
Een keerpuntje qua geluk? Want dat hadden we zeker in deze wedstrijd. Ik speelde mijn slechtste partij van het toernooi waarin ik door een goede voorbereiding groot voordeel kreeg. Ik zag ergens een spook en speelde daarna gaan goede zet meer en mocht uiteindelijk tevreden zijn dat mijn tegenstander mijn remise-aanbod aannam. Het was zijn enige verliespunt want hij scoorde het toernooi 5½ uit 6. JW lukte het wederom een goede voorbereiding om te zetten in een soepele overwinning en een voorsprong voor LSG. Arthur leek heel goed te staan, maar toen hij iets had gemist was het opeens hij die een slecht eindspel moest gaan verdedigen. Dat lukte uitstekend waardoor de schade beperkt bleef. De Najdorf van Jan was een beetje mislukt en zijn remise-aanbod werd ondanks een ratingverschil van 250 punten gedecideerd afgeslagen. Michiel had intussen een prachtige stelling maar had onderweg weg wel even zijn dame laten insluiten. Gelukkig zag zijn tegenstander dit niet en werd de ‘normale’ overwinning gewoon binnen gehaald. Datzelfde gold voor de partij van Raoul waar zijn tegenstander ergens een stukwinst had gemist en een paar zetten voor het einde nog een eenvoudige remise weg gaf. Toen zelfs Jan zijn slecht tot verloren stelling nog wist te keepen werd het zelfs nog een redelijk ruime overwinning. Het herstel was ingezet!
R6 LSG – Itaka
De laatste kans om toch nog een keertje in zaal 1 te spelen. Hiervoor moest wel het gevaarlijke Itaka uit Servië worden verslagen. Vorig jaar in Porto Carras verloren we nog ruim van dit team en dus was het tijd voor revanche! JW deed voor hoe het moest door met zwart in no-time zijn tegenstander van het bord te beuken. Michiel volgde zijn voorbeeld maar deed dat door vanuit een gelijke stelling zijn zeer jonge (9 jaar) tegenstander te verslaan. Ik mocht tegen dezelfde jeugdspeler als vorig jaar die nu bijna 300 elopunten meer heeft dan toen. In een matige partij wist ik door een blunder van mijn tegenstander nu wel te winnen waardoor het eerste matchpunt al binnen was. Arthur speelde weer tegen Indjic waar hij vorig jaar netjes remise tegen maakte met zwart. Met wit offerde Arthur nu snel een pion en zette zijn tegenstander direct onder druk. Uiteindelijk bezweek de sterke GM, veroverde Arthur wederom een mooie scalp en zette hij de 4-0 op het bord! De zwaar bevochten remise van Jan en de nederlaag van Raoul maakten op dat moment dus niet zo veel meer uit.
R7 LSG – Molodezka
Gelukt! We konden nu in ieder geval ook live de ontknoping aan de topborden zien. Zelf moesten we ook tegen een zeer sterk team met allemaal talentvolle jong Russen. Dit was misschien wel onze beste wedstrijd en het was helemaal niet ondenkbaar geweest als het 3-3 was geworden.
Ik was als eerste klaar toe mijn tegenstander Andrey Esipenko op een lange theoretische variant inging waarvan we allebei wisten dat het tot een gelijk eindspel zou leiden. Gezien zijn leeftijd (16) in combinatie met zijn rating (2636) zag ik mij niet genoodzaakt om af te wijken en op zet 32 (na een uurtje spelen) bood hij remise aan. Niet al te lang daarna was de volgende partij klaar. Ex-jeugdwereldkampioen Mikhail Antipov werd heel hard van het bord gezet in een zeer instructieve partij van Michiel waar hij later verder op in zal gaan. Gedurende de partij ging Antipov om de 15 minuten naar de toiletten om zijn gezicht nat te maken. Hij had de avond daarvoor flink doorgehaald en voelde zich wellicht niet optimaal, maar ik dacht dat het ook wel eens aan zijn stelling kon liggen. Daar werd je zeker niet vrolijk van. Molodezka kwam op gelijke hoogte doordat topscorer JW een fraaie truc overzag van Daniil Yuffa. JW was (m.i. onterecht) al wat pessimistisch over zijn stelling en verloor door de tactische grap direct een kwaliteit. Bij Jan stond ondertussen het bord in vuur en vlam. Een typisch potje koffiehuisschaak leidde tot een zeer bizarre stelling waar Jan opeens een stuk offerde. Zijn tegenstander begon opeens veel tijd te verbruiken en Jan kwam met een pion eer uit de complicaties. Arthur had de tijdcontrole gehaald en leek een houdbare stelling te hebben en Raoul stond zelfs duidelijk beter. Zou het dan toch gaan gebeuren? Helaas, zoals wel vaker is dit het moment waarop de sterkere teams toeslaan. Arthur verloor opeens vrij snel en ook de stelling van Raoul stortte in elkaar toen hij wat had gemist. Jan wilde uiteindelijk toch proberen om geen ‘Giri’ te scoren en sloeg nog remise af, maar daar had hij al snel spijt van. Gelukkig bleef het binnen de marge en maakte hij alsnog remise waardoor we met een 2-4 nederlaag afsloten.
Tevreden
Uiteindelijk denk ik dat we redelijk tevreden kunnen zijn met het resultaat. We hebben 8 matchpunten gehaald en we zijn op een gedeelde 19e plaats geëindigd. Er deden 6 (!) Nederlandse teams mee en wij zijn daarvan de beste gebleken. Individueel ging het alleen bij Raoul niet zo goed. JW was topscorer en Arthur speelde in de laatste ronde nog voor een GM-norm. Jan speelde 7 remises waarvan de laatste zeker het aanzien waard was en Michiel zal vooral hebben genoten van zijn laatste partij. Mijn optreden was – zoals vaker – solide. Minder tevreden waren we met de speelomstandigheden, maar dat zal volgend jaar in Mayrhofen (Oostenrijk) waarschijnlijk aanzienlijk beter zijn!
Mooie sfeerimpressie! Kun je nagaan, ik zie al op tegen een uitwedstrijd in Brabant… Ik las trouwens dat koud douchen heel goed is voor je hersenen.
Vwb de uitwedstrijd in Brabant. Ik wil je graag de reis besparen en graag as vrijdag tegen je vooruitspelen mocht je Peter Passenier zijn. Ik heb nl as zaterdag avond kaartjes voor een concert in Rotterdam.
Heren,
Ik heb vanaf thuis weer genoten van jullie potjes.
En zo te lezen was thuisblijven geen verkeerde keuze.
Volgend jaar ben ik er graag weer bij!
Volgend jaar weer in het Zillertal. Dit keer Mayrhofen. Ik hoop dat ze daar wel 1 grote speelzaal hebben. Vorige keer in Fuegen hadden ze die wel, maar was die niet enorm groot.
Ook ik baalde als een stekker dat ik niet meekon. Gezien dit verslag was dit echter wel de beste om te missen.
Mooi dat het spel er niet onder heeft geleden.
Het was inderdaad weer genieten van veel boeiende partijen. Ik las elders dat Robin Reichardt nu de FM-titel te danken heeft aan zijn score van 5,5 uit 7 tegen een gemiddelde tegenstand van 1988 (TPR 2218) op bord 6. Die mag Raoul toch wel dankbaar zijn want 4,5 was niet voldoende geweest.
Klopt Folkert, ik heb vele spelers blij gemaakt dit toernooi…