ECC 2010 – Geen toetjes!

Niet dat ze nodig zijn, de maaltijden zijn hier fors en goedkoop, maar ze waren weer niet verdiend, de toetjes. Ik had vijf punten als doel gesteld. Sommige spelers hadden het zelf zelfs al over 5½, en wellicht zat daar ook het gevaar. Onderschatting, toch te weinig concentratie ? Ik weet het niet maar feit is dat er weer het nodige mis ging met als gevolg “slechts” een 4½ – 1½ zege.

In de eerste twee uren was er ook nog weinig te lachen. Door de geringe ruimtes tussen de tafels (in de “kelder” van het kampioenschap wordt de borddichtheid per vierkante meter steeds hoger) had ik voornamelijk goed zicht op de bovenste twee borden en daar gebeurde nog weinig. Als je dat dan combineert met opmerkingen van andere spelers in de trant van “ik heb net een enorme blunder gemaakt” en “wat speel ik een K-partij”. dan begin je als captain het ergste te vrezen.

Gelukkig viel het allemaal nog wel mee. Zo bleek de enorme blunder niet het weggeven van materiaal in te houden, maar het weggeven van positioneel voordeel. En tegen een speler met <2000 rating is er dan toch nog niet zo heel erg veel aan de hand. Daarnaast constateerde ik dat er op het middenrif ook al materiaalvoorsprong geboekt was. Echt eenvoudig ging het echter allemaal niet. Terwijl de meeste wedstrijden in de zaal al waren beëindigd was LSG nog op vier borden aan het ploeteren bij een 1½ - ½ voorsprong. Edwin was als eerste klaar. Nadat hij een loper tegen twee pionnen had gewonnen koos de tegenstander ook bepaald niet voor de sterkste verdediging. Het enige wat de man wel deed was lang doorspelen en op weinig elegante wijze opgeven. Mark speelde tegen een klein oud mannetje, dat soms zelfs niet meer wist op welke bord hij nu eigenlijk aan het spelen was.... Ook het indrukken van de klok na het uitvoeren van de zet werd wel eens vergeten. Allemaal show of realiteit ? Ik weet het niet. Feit is wel dat de man een rating heeft van bijna 2400 en gewoon goede zetten bleef produceren. Toen Mark nog even een pion kwijtraakte leek het nog lastig/listig te worden, maar Mark bleek toch ruim voldoende compensatie te hebben om een halfje binnen te halen Op de andere borden bezorgden de spelers de mensen die de partijen in de pgn-bestanden moeten invoeren ondertussen overuren. Ik hoop dat we daar niet voor hoeven te betalen. Michiel, de man van de "blunder", maakte het zich in de loop van de partij nog aantal keren moeilijker dan nodig was, maar de overwinning kwam eigenlijk nimmer echt in gevaar. Met twee uit drie is hij nog immer de topscorer en dat laat hij zijn teamgenoten terecht weten. Ik hoop dat ze daar motivatie uit putten. Eelke begreep weinig van het spel van zijn tegenstander (ik ook niet trouwens) en dat maakte het misschien moeilijk. De voorsprong in pionnen groeide in de loop van de partij, maar hij moest blijven uitkijken voor afwikkelingen naar ongelijke loper-eindspelen en dergelijke. Dat werd vakkundig gedaan. Raoul zat volgens mij geen moment lekker in zijn partij. na een wat onhandige opening leek hij nog wel iets te hebben, maar dat was toch echt te weinig (evenals zijn tijd). Met in het eindspel bijna voortdurend 2-3 minuten op de klok tegen circa 40 minuten. kon hij remise uiteindelijk niet voorkomen. Remise werd het ook bij Jan-Willem, weer als laatste klaar. Na de opening had hij een klein plusje. Na lang ploeteren had hij eindelijk een pion gewonnen, een vrije a-pion. Maar met het weinige materiaal loper 2 pionnen tegen paard 1 pion bleef het nog wel lastig, in de partij helaas te lastig. In de analyse werd de winst wel gevonden. Gedetailleerd:

LSG Butrinti 4½ – 1½
Jan-Willem de Jong (2444) Ilir Seitaj(2390) ½ – ½
Mark van der Werf (2432) Ilir Karkanaqe(2377) ½ – ½
Eelke Wiersma (2419) Lime Mihasi (2038) 1 – 0
Edwin van Haastert (2419) Murat Mejdini 1 – 0
Michiel Bosman (2330) Petraq Dhame (1988) 1 – 0
Raoul van Ketel (2266) Erald Mihasi (1806) ½ – ½

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*