ECC 2009 – Ronde 6: SC Utrecht, Nederland

De zesde ronde is een ronde geworden om snel te vergeten. Tegen Utrecht werden meerdere blunders gemaakt, hetgeen resulteerde in een evenaring van ons slechtste resultaat tijdens dit toernooi. Gelukkig heb ik als teamcaptain toch van een aantal zaken kunnen genieten. Met name de partij Grishuk – Aronian was prachtig om te zien. Een perfecte voorbereiding van Aronian leverde naast spektakel een vol punt op en dat met slechts 20 minuten bedenktijd verbruikt!

Verder was er uiteraard weer het fraaie weer. Kortom opnieuw genieten van een goed boek en een lekker biertje op het terras. En ook vermeldenswaard: de organisatie had eindelijk ook onze shirts. Zien er perfect uit (logo aan de voorkant en de naam van de spelers op de achterkant geborduurd en dat voor slechts 12 euro), slechts een minpunt: de naam van onze “grote roerganger” was te moeilijk: Rudy wan Wessel (inmiddels Obi-wan Wessel genoemd).

Maar goed, toch nog even terug naar het Nederlandse treffen.

Jan-Willem blijft goed stand houden op het eerste bord. Tegen Robin Swinkels bood hij op het juiste moment remise aan. Ook Edwin voegde een halfje toe aan zijn score. Tegen Da Costa toonde hij volop vechtlust, hij was ook als laatste klaar, maar meer dan remise zat er helaas niet in.

Michiel is na een week s’ochtends vroeg gewekt te zijn door Moskee-geluiden inmiddels nergens meer toe in staat (zal hij nu toch op Wilders gaan stemmen?). Tegen Martijn Dambacher bleef een blunder dan ook niet uit. Blunderen deed ook Ivo. Hij maakte tegen Florian Grafl de fout mee te gaan vluggeren in Florians tijdnood. Waarom is mij volstrekt onduidelijk, want door de 30 seconden increment per zet is het bijna onmogelijk iemand door de vlag te jagen, en het levert ook voldoende tijd op om trucs te doorzien. Naar ik heb begrepen waren in totaal vier blunders voldoende om een riante stelling in een rokende puinhoop om te toveren.

Rudy leek tegen Joost Michielsen aanvankelijk in de problemen te komen, maar dat viel uiteindelijk heel erg mee. Remise dus. Igor werd geconfronteerd met de aanvalsdrift van Kodentsov en wist zich daar geen raad mee.

Vandaag de slotronde. Hopelijk weten we te voorkomen dat we dit jaar het slechtste resultaat ooit tijdens een EK gaan neer zetten. Makkelijk zal dat niet gaan. Zo mag Jan-Willem het spelen tegen de inmiddels al wel oudere, maar nog steeds zeer sterke GM Hübner.