Drie overwinningen op rij en veilig

Afgelopen zaterdag wonnen we, LSG 3, voor de 3e maal op rij en kwamen we op 7 punten. Daar SHTV verloor zijn we nu veilig.
Patriek Tromp was met wit als eerste klaar met een halfje. Deze keer was het wel teleurstellend vanwege het verloop. De eerste veertien zetten had hij twee keer eerder op het bord gehad met twee snelle puntjes als resultaat. Dat mocht ook wel want de computer geeft gewoon +3. Dit keer wist hij niet helemaal de juiste voortzetting te vinden en langzaam begon het voordeel te verdampen. Toen na een positionele blunder alleen de ongelijke Lopers overbleven was de vrede snel getekend (0,5-0,5).
Leendert Pols met zwart kreeg in de opening 2 pionnen toegespeeld. De prijs daarvoor was het opgeven van de rokade en een potje stevig verdedigen. Volgens de theorie kon het allemaal. Om de aanval kracht bij te zetten gaf wit nog een derde pion. Dat was teveel van het goede. Zwart kon dameruil forceren en vervolgens een vierde plus-pion veroveren (1,5-0,5).
Jan Hellenberg kwam met wit uit de opening met een klein voordeel. Op de damevleugel had hij een pion meer. Op de koningsvleugel echter een pion minder, maar daar gebeurde weinig. Tevergeefs ging hij op jacht naar de b-pion doordat zijn tegenstander ook goed en slim verdedigde. Op een gegeven moment speelde hij de mindere zet g3-g4. Zijn tegenstander profiteerde hier niet van en offerde zijn Loper op g4 tegen 2 pionnen en liet daarna zijn Dame insluiten. Die kon hij nog wel redden tegen Dameruil en pionverlies.
Hij gaf daarna ook op (2,5-0,5).
Marcel Mol speelde met zwart een heel slechte partij die niet eens de middelste kolom op het LSG notatieformulier bereikte. Na een flink onregelmatige opening, waarin ze wonder boven wonder toch nog 9 zetten theorie speelden, bood wit op zet 11 zijn b2-pion aan voor wat initiatief. Zwart ging erop in, greep 3 zetten later na lang nadenken tòch mis, en kon 9 zetten later zijn tegenstander de hand schudden (2,5-1,5).
Chi Yun Cchung kreeg met wit de Siciliaans Rauzer tegen zich. Zwart speelde een ongebruikelijke zet a6 i.p.v. e6. Later in de partij speelde Chi Yun zijn rokade pion naar voren om een koningsaanval voor te bereiden, maar dat pakte niet goed uit waardoor hij meteen verloren stond (2,5-2,5).
Bart van den Bosse speelde met zwart een fijne pot tegen de nestor van DD2, FM Henk Happel. Wit zette vanuit de opening een koningsaanval op met zijn Koning op veld e2. Toen de aanval niet echt van de grond kwam omdat Bart alles wist te keepen kon hij counteren door het centrum en kreeg hij een riante stelling. De witte Koning stond in zijn hemd. Met een sterk Paard tegen een slechte Loper en twee actieve tegen twee passieve Torens was het aan alle kanten uit. Bart verzuimde een paar keer de partij eerder fraai af te maken maar de winst bleek achteraf nooit in gevaar geweest te zijn.
Ook de door wit de gemiste vermeende kwaliteitswinst, wit kon een Toren met zijn Loper pennen (waar een aantal teamgenoten Bart na afloop fijntjes op wezen en wat hij bizar genoeg had gemist), had gepareerd kunnen worden door een geforceerde dameruil gevolgd door een paardvork waarmee de Loper werd opgehaald.
Maar zover kwam het niet. Bart werd een handje geholpen, ging een Toren en een Loper winnen, waardoor zijn tegenstander opgaf (3,5-2,5).
Marcel Wubben met wit zag ik op een gegeven moment een Toren winnen tegen een Loper en een pion. Hij kwam echter niet door de verdediging van zijn tegenstander heen, offerde de Toren terug tegen een Loper en kwam daardoor in een remisestelling (4-3).
Thomas Thissen speelde met zwart een Scandinavier. Wit rokeerde kort, Thomas lang en won de strijd om d4 met een kwaliteitsoffer. Daarna ging hij een beetje goochelen met zijn paarden. Daarmee forceerde hij een ruil waarbij wit een stuk tegen twee pionnen leek over te houden, maar bij een gebrek aan velden voor zijn Paard uiteindelijk een pion achter kwam. De stelling bleef echter complex met Dame en Toren tegen Dame en Toren en wit won zijn pion terug en uiteindelijk belandde Thomas in een toreneindspel waarin hij ietwat passief stond. Omdat hij toen hoorde dat remise genoeg was, besloot hij met een pionoffer een vrijpion te forceren en die naar de overkant te jagen. Wit moest daar zijn Toren voor geven, maar omdat de Toren van Thomas hetzelfde lot trof, accepteerde hij het remiseaanbod van zijn tegenstander (4,5-3,5). Een zucht van verlichting ging door de zaal.
Tekst: Jan Hellenberg