Dikke nederlaag voor LSG 4
We speelden tegen het eerste van Fischer Z. Dat team stond laatste maar heeft wel gemiddeld 100 Elo-punten meer dan ons. We begonnen met twee remises (Daan Binnendijk en Leendert Pols) gevolgd door 5 nederlagen (Patriek Tromp, Reinier Feiner, Folkert Geertsma, Henk van der Scheer en Jan Hellenberg) en 1 winst (Frans Erwich). We staan hierdoor met 5 punten op 3 punten van de koplopers en op 2 punten van de nummers laatst.
Daan nam na overleg met de teamleider remise. Gezien zijn stelling redelijk. Over de overige partijen was op dat moment nog niets te zeggen.
Leendert won vrij kort na de opening een stuk voor 2 pionnen, maar zijn tegenstander kreeg een hinderlijke aanval. Die kon Leendert afslaan door een extra pion te geven.
Onder tijddruk in kansrijke stelling nam hij remise daar het team volgens hem namelijk goed ging, Helaas een inschattingsfout.
Patriek speelde een ingewikkelde partij. Hij had in de opening een pion kunnen winnen maar vreesde de compensatie daarvoor. Daarna lokte hij een stukoffer uit wat helaas goed bleek te zijn. Hij kreeg nog twee kansen om terug te komen maar door de tactische verwikkelingen zag hij dit niet. Uiteindelijk werd hij door een combinatie rond mat achter de paaltjes tot overgave gedwongen.
Reinier Feiner stond op een gegeven moment gewonnen, maar in tijdnood verloor hij zijn Dame tegen een Toren.
Folkert miste een torenzet die hem een stuk koste.
Nadat zijn tegenstander naliet een verzwakking af te dwingen had Henk eigenlijk gemakkelijk spel. Het resulteerde in pionwinst op zet 20. Op zet 22 werd zelfs een tweede pion veroverd. Met verbonden vrijpionnen op de a- en b-lijn mocht Henk op een goede afloop rekenen. Met een formidabel Paard hield zijn tegenstander de stelling vrijwel intact. Toen Henk pardoes een Paard verloor werd het strijdbeeld op zijn kop gezet.
Daarna verloor Jan. Hij gaf op zet 13 een stuk weg maar zijn tegenstander zag dit niet. Na weer 13 zetten, op zet 26, haalde hij zijn sterke Paard op e4 weg wat een penning en pionverlies opleverde met een voor hem slechte stelling. Zijn tegenstander deed daarna niet de juiste stukkenruil waardoor hij weer gelijk kwam te staan. In tijdnood deed hij op de 37e zet de verliezende zet. Nu maakte zijn tegenstander geen fouten meer.
Frans had geen zin in de Caro Kann en kwam onverwacht in een stelling van het Oud-Indisch. Hij had ruimteoverwicht en bij zijn bevrijdingspogingen moest zijn tegenstander twee pionnen inleveren. Het resulterende in een dame-eindspel met twee pluspionnen die hij na het nodige gepriegel wist te winnen, mede dankzij zijn tegenstander die mat in twee overzag.
Jan Hellenberg
Geef een reactie